Het begon als grap. Nu vier jaar later is Rat Rod E-bike uitgegroeid tot een onderneming waar passie de boventoon voert. De e-bikes gebaseerd op de board track racers uit de jaren ‘20 staan zelfs bij een aantal bekende coureurs in de woning. Dit jaar moet volgens oprichter Melchior Verheezen hét jaar worden voor zijn e-bikes. En zijn nieuwe e-scooter, die ook natuurlijk.
Wanneer Verheezen de voordeur opendoet, wordt al snel duidelijk dat Rat Rod E-bike nooit stilstaat voor hem. Op de eettafel liggen fietspedalen, daarnaast staat een nog incomplete BT1 e-bike en in de woonkamer pronkt het prototype van de BT4-scooter. Lachend laat hij zijn onderdelenkamer zien. Een ruimte met zóveel fiets- en scooteronderdelen, dat zelfs Marie Kondo er een flinke kluif aan zou hebben.
Verheezen is geen standaard ondernemer. Geen driedelig pak of een perfect uitgelijnd verhaal, maar een gast met humor en een opvallende bril die vol passie vertelt over zijn elektrische paradepaard. “Ik bouw jongens- en meisjesdromen”, aldus Verheezen.
Ruiltje
Zijn droom begon bij The Chopperdome in Amsterdam. “Zij verkochten lowriders en vroegen me een promovideo te maken voor hun nieuwe bike. We deden een ruilhandel”, herinnert hij zich lachend. Hij kreeg bike-onderdelen en elektrische componenten in ruil voor het schieten van de video. Hij besloot van deze onderdelen zijn allereerste e-bike te bouwen. Want: “Je moet er toch wat mee doen, hè?”
Dat de BT1, zijn eerste zelfgebouwde e-bike, niet alleen hoofden in Schiedam deed omdraaien, werd al snel duidelijk. “Ik zocht contact met de BOVAG, omdat ik wat vragen had over elektrisch rijden. De dame die ik sprak, stuurde mij door naar de RAI-vereniging in Amsterdam en een bezoek later werd me opeens een stand van 14 bij 4,5 m2 op de AutoRAI aangeboden.”
Waanzinnig natuurlijk, maar ook vrij onverwachts. “Ik had op dat moment helemaal niet de intentie om e-bikes te gaan verkopen. Ik had één bike”, vertelt hij. Toch besloot hij als een gek een tweede fiets te bouwen: de BT2. En op de AutoRAI bleek er genoeg animo voor zijn e-bikes. “Opeens had ik m’n eerste order binnen. Die ik op dat moment niet gelijk kon waarmaken.”
‘Bij Rat Rod E-bike moet je als een kind in een snoepwinkel zijn’
Johnny Depp
Bij die eerste order is het bepaald niet gebleven. En het waren niet de minste orders in de afgelopen 3,5 jaar. Vincent Stevens (ikwilvanmijnautoaf.nl), Frits van Eerd (eigenaar Jumbo) en Alfred Möller (die van Möller Autoschade) hebben allemaal een bike bij Rat Rod E-bike besteld. Zelfs wat bekende Formule1-coureurs rijden inmiddels op een e-bike van Verheezen. “Maar aan bekende koppen heb je niet zoveel”, verzucht hij. Hun identiteit moet namelijk geheim blijven. “Pas wanneer Johnny Depp op mijn bike wordt gespot, is het ‘booming’. En nee, Johnny is (nog) geen klant.”
Voor nu is dat prima. Een Rat Rod E-bike maken, is namelijk behoorlijk tijdsintensief: “Alle bikes zijn gepersonaliseerd. De kleur en het racenummer kiest men zelf. In de woonkamer staat bijvoorbeeld een bike waar nummer 69 op komt. Waarom, dat mag je zelf raden”, lacht hij.
Ook het bestel- en monteerproces duurt lang. “Ik haal alles overal vandaan. Trappers uit Japan, accu uit China en koplampen met hanenkam-ontwerp uit Frankrijk.” En die koplampen zijn lastig te vinden. “Een Fransman zoekt ze voor me. Ik ken ‘m niet, hoor soms een tijdje niks van ‘m, maar dan is er altijd weer een ‘Bonjour’ en een koplamp die op de deurmat verschijnt. Geen handig proces, maar dit ontwerp wil ik zo houden.”
Alle onderdelen worden vervolgens in Friesland door Marco Dondersum aangepast en gelast. En dan haalt Verheezen zelf de bike op om nog eventuele aanpassingen te maken. Is de bike helemaal klaar, dan maakt hij ‘s nachts het liefst een testritje. “Met washandjes om de pedalen heen en ik plak dingen af. Je zal maar een klap maken met een fiets die voor iemand anders is”, zegt hij hoofdschuddend.
Escooter
Rat Rod E-bike verder uitbouwen is Verheezens grootste droom. “Maar daar heb ik een investeerder voor nodig, want als éénpitter loop je op een gegeven moment vast.” Hij heeft gelukkig alvast genoeg ideeën voor de toekomst, waarvan een vaste vorm al in zijn woonkamer staat: de BT4 (een elektrische scooter). “Alle onderdelen voor de BT4-scooters heb ik al ingekocht”, vertelt hij. Maar ook het ontwerp van de BT3 (een cargo e-bike) staat al op papier en wordt momenteel tot aan de laatste moer uitgedacht.
Ondertussen droomt Verheezen verder. Over een zijspan (“Zie je het voor je, flanerend over de Franse boulevard met zo’n ding?!”) en een eigen zaak (“Langs de A20, dan kan niemand om je heen”). Zelfs over zijn werknemers heeft hij al nagedacht: “Alleen maar mensen boven de vijftig. Ze worden niet meer geaccepteerd door de (werk)maatschappij, maar hebben wel veel kennis en verantwoordelijkheidsgevoel. Met zulke mensen werk ik graag samen.”
Dat lijkt ook Verheezens grootste doel: mensen gelukkig maken. “Bij Rat Rod E-bike moet je als een kind in een snoepwinkel zijn.” En dan alleen nog maar beslissen welke Board Tracker het beste smaakt.
