Als kleine jongen van acht nam hij met vriendjes de metro om Amsterdam in te gaan. Gewoon stiekem, vanaf de Bijlmer naar Centraal Station bijvoorbeeld, zonder dat zijn moeder het wist. Hij wilde dingen ontdekken, het onbekende opzoeken, zijn grenzen verleggen. “We gingen steeds verder weg zodat we nieuwe haltes konden verkennen.” Ruim 35 jaar later is London Loy (44) in zijn hart nog steeds die kleine Amsterdamse jongen van toen. Zijn passie voor ‘het onbekende’ is allesbehalve verdwenen, alleen heeft de metro plaats moeten maken voor de keuken.
London Loy is tv-kok en geboren en getogen in Amsterdam Zuidoost. Koken, fotograferen, dansen; niets is hem te gek. We kennen hem van het televisieprogramma Dance Dance Dance, waarin hij samen met Miljuschka Witzenhausen de meest uitdagende choreografieën uit de danswereld tot leven bracht. Met als resultaat het behalen van de halve finale. Hij nam deel aan de RTL5 Top Chef Academy 2017, was te horen als kookdeskundige bij onder anderen FUNX én is kok bij Koffietijd. Deze man is veelzijdig!
Tegenwoordig woont hij in Rotterdam Noord, samen met zijn vriendin en kunstenares Nadia van Luijk en hun twee kinderen. De kinderen zijn geboren in Rotterdam en groeien dus op in een andere stad dan waar Loy zijn kinderjaren doorbracht. “Ik was vroeger een straatjochie, veel buiten spelen en dingen ondernemen. Neem dat verhaal over het stiekem reizen met de metro, dat was geweldig! Maar ik zie het mijn kinderen liever niet doen. Zowel Amsterdam als Rotterdam zijn zo ontzettend druk geworden. Vroeger had je veel meer ruimte om als kind onbezorgd ‘de wereld’ te ontdekken. En er gebeuren tegenwoordig ook veel gekke dingen.”
Je bent een geboren en getogen Amsterdammer. Wat maakt Amsterdam voor jou Amsterdam?
“Ik denk toch mijn kinderjaren die ik daar heb doorgebracht. De stad herinnert me aan m’n jeugd. Straten verkennen, nieuwe buurten ontdekken, genieten van onze vrijheid. Het was een heerlijke omgeving en destijds één grote speelplaats. Af en toe misschien wat arrogant, maar ach, dat hoort ook een beetje bij Amsterdam. De stad is op culinair vlak ontzettend gedreven, er ontstaan veel nieuwe concepten zoals de pop-up restaurants.”
En hoe zit dat met Rotterdam? Heeft deze stad inmiddels ook een speciaal plekje in je hart?
“Rotterdam is chill en relaxed – heerlijk! De mentaliteit van ‘niet lullen maar poetsen’ voel je hier écht. De mensen zijn puur, je weet meteen wat je aan iemand hebt. Het maakt dat ik me hier thuis voel, het past bij me. Culinair gezien is hier de afgelopen vijf jaar veel gebeurd, een ontwikkeling waarvan ik hoop dat het zich door blijft zetten. Rotterdam heeft namelijk net als Amsterdam alles in zich om een culinaire verademing te zijn.”
Op de vraag welk gerecht Loy typisch Rotterdams vindt, volgt een even onverwacht als grappig antwoord: de kapsalon. “Mijn vriendin woonde aan de Schiedamseweg, de plek waar de kapsalon is ‘geboren’. Ik ben een voorstander van bewust en gezond eten, maar af en toe een kapsalonnetje moet kunnen. Lobi fo food (liefde voor eten) is mijn levensmotto en dat geldt ook zeker voor de échte Rotterdamse kapsalon. Daar kan ik enorm van genieten.”
‘Als je elkaars lichaamstaal kent, beweeg je als team haast organisch door de keuken zonder tegen elkaar op te botsen’
Zowel Amsterdam als Rotterdam barsten van de culturele diversiteit. Wat doet dat volgens jou met de culinaire status van beide steden?
“Die diversiteit heeft ervoor gezorgd dat er ontzettend veel smaken te vinden zijn in Nederland. Aan de andere kant ben ik er voorstander van om meer ‘puur’ te koken, met veel – lokale – groenten en wat minder vlees en vis. Ik ben altijd bewust bezig met voedingsstoffen en vind het een uitdaging om de traditionele Nederlandse producten een exotisch tintje mee te geven. Zie het als een upgrade van de Nederlandse keuken.”
Over diversiteit gesproken, in Dance Dance Dance heb je Nederland laten zien dat je ook nog goed kan dansen. Op jouw website wordt je kookstijl omschreven als ‘een dans van streetfood en fine dining met een exotische twist.’ Kan je koken met dansen vergelijken?
“Zeker! Als ik een hele rits aan bestellingen moet bereiden, doe ik dat in een ritmisch tempo dat erg veel weg heeft van dansen. Daarnaast is het belangrijk om ook elkaars lichaamstaal te kennen. Als dat goed zit, beweeg je als team haast organisch door de keuken zonder tegen elkaar op te botsen. En geloof me, het kan er hectisch aan toe gaan.”
Heeft Dance Dance Dance je, naast een boost van je bekendheid als kok, nog meer gebracht?
“Het programma heeft voor een positieve ommezwaai in mijn leven gezorgd. De fysieke inspanningen hebben me scherper gemaakt, fitter en energieker. Leuke bijkomstigheid is dat ik er ook nog eens flink van ben afgevallen. Win-win-win dus.”
Hij heeft er niet lang over na hoeven denken om aan Dance Dance Dance deel te nemen. “Ik ben er tweehonderd procent voor gegaan”, zegt hij. Volgens Loy is het belangrijk om dingen gewoon te doen: “De jeugd van nu wil beroemd worden en snel geld verdienen.” Dat ze vaak binnen blijven en continu met games en social media bezig zijn, vindt hij verontrustend. “Ze moeten, net als ik vroeger, naar buiten gaan, spelen, dingen ontdekken. Ze moeten vallen, letterlijk en figuurlijk. Want pas dán kweek je doorzettingsvermogen en werklust, beide belangrijke ingrediënten voor het behalen van succes. Het juiste ritme en de finesse die komen dan vanzelf.”
Na een leuk gesprek nemen we afscheid van Loy. Of nee. Vooruit, nog een laatste vraag: wat moeten we ervoor doen om ook een keer met Miljuschka te kunnen dansen? Loy lacht hartelijk: “Maak de beste cheesecake die er is, eentje die zij nog niet kent én die onwijs lekker is. Dan maak je een goede kans.” Dat zit er voorlopig dus nog even niet in…