Het is niks dat je als stad lekker op de kaart staat, maar ineens erkent ook de landelijke politiek Rotterdam als the place to be. En dus wilden ze tijdens de campagne furore maken over de rug van onze stad. Ook de publieke, op Amsterdam leunende, omroep wist onze stad te vinden tijdens de ‘lokale’ gemeenteraadsverkiezingen en deed nog een kleine duit in het zakje om, zo leek het wel, onze positieve opmars te stoppen.
In een tenenkrommend debat tussen onze lokale lijsttrekkers, waar Jeroen Pauw eens te meer liet zien dat hij zijn riante, gesubsidieerde salaris niet waard is, werd een nauwelijks serieus te noemen poging gedaan onze trots weg te zetten als stad van analfabeten, vloekende marktbezoekers en mensen die van éénhoog met pannen bami smijten.
Helaas viel dit alles geen van ‘onze’ lijsttrekkers op. Vrolijk lachten ze mee om al die belachelijke tussenstukjes. Ze waren te druk met elkaar verwijten maken, vliegen afvangen en uit Den Haag opgedragen oneliners. Een van de partijen had zelfs zijn landelijk partijleider meegenomen, die meesmuilend de toch al niet opbeurende achtergrondplaatjes opvulde.
Vreemd, want ik ken Rotterdam als een plek van creatieve, hardwerkende doeners die vanuit alle windstreken samen komen in onze wereldstad. En die prachtstad is wat hij is dóór zijn ondernemers en bewoners. Wie het debat zag, kan stellen dat Rotterdam een enorme positieve ontwikkeling heeft doorgemaakt, ondanks de politiek. Superknap en wat mij betreft kunnen we daar ook ongehinderd mee doorgaan.
We hebben de schijnvertoning van campagne voeren, debatteren, opruien en elkaar uitspelen weer achter de rug gelukkig. Ondertussen zal ook het gezamenlijk bowlingavondje van de lokale politici wel achter de rug zijn en misschien is er zelfs een brede coalitie gevormd. Partijen die op voorhand zeiden zéker niet met elkaar te gaan besturen, hebben vast hun geschillen bijgelegd. Want ja, dat pluche is toch aantrekkelijk, he? Landelijke politici die zich ferm tegen de Rotterdamse verkiezingen aan bemoeiden, zijn weer weggekropen in het drukbezochte, maar in mijn ogen slecht onderhouden, openluchtmuseum Amsterdam. Wij kunnen weer opgelucht ademhalen.
Vanaf nu dus weer vier jaar hard aan de slag met elkaar, Rotterdamse vrienden! Zorgen dat de stad zich blijft ontwikkelen, dat het een plek is waar iedereen zich thuis voelt, waar letterlijk en figuurlijk bruggen worden gebouwd en mensen worden verbonden! Door met een bruisend Rotterdam! Over vier jaar bijten we gewoon wel weer even een paar weken op onze tanden…