Kloppend hart van Rotterdam

‘Ik zie meteen: die draagt iets van ons’

Pim Bijl Tekst
Hans Reitzema Beeld

Rotterdam kent veel familiebedrijven. Waar zitten ze en wie zijn de families? Wie bij Schiekade nummer 4 binnenstapt – de buurman van Italiaan Angelo Betti – vindt Juwelier van Willegen. Al jaren een begrip in Rotterdam Noord en ver daarbuiten.

In 2011 begon het echtpaar Martijn en Cécile van Willegen met de verbouwing van hun monumentale pand. Een grootse make-over die twee jaar heeft geduurd. Middenin de economische crisis. Zie daar de spierballen van een Rotterdamse ondernemer. “Rotterdam is de toekomst,” zegt Martijn. “Een stad met een ontzettend lekkere dynamiek. Dus wil je veranderen en wil je vernieuwen, dan moet je hier zijn.”

Luxe en licht

Sinds de restauratie achter hen ligt, hangen de horloges, kettingen en andere sieraden in Martijns en Céciles droomzaak. Voor het pand staan twee beelden van de Rotterdamse beeldkunstenaar Chris Ripken. Binnenin de zaak, die verschillende etages kent, is het luxe, licht en kleurrijk. Op de tussenverdieping is er een lounge met een echte openhaard. Beneden in de kinderhoek staat een flatscreen met gouden koptelefoons.

“Ruik eens!”, roept Martijn als we de trap weer op lopen. “Zelfgebakken koekjes. Doen we vier keer per dag. Lekker eten hoort hier absoluut bij.” Achter een koelvitrine staan vier flessen wijn. De juwelierszaak heeft een volledige horecavergunning, legt Martijn uit. “Die flessen gaan open als we hier een feestje geven. Wij drinken graag een goed glas wijn, vinden lekker eten erg belangrijk. Wij houden van gezelschap en mensen om ons heen, van kunst en van mooie dingen. Dat hebben wij allemaal bij elkaar gebracht in deze winkel.”

Spannende sieraden

De ideeën uit 1970 van Arnold en Ingrid van Willegen zijn nog steeds leidend, al hebben ze in 2000 de zaak aan Martijn en Cécile overgedragen. Schoonzus Marie-Anne doet de marketing en pr. Net als zijn ouders kopen Martijn en Cécile alleen sieraden in die zij zelf mooi vinden. “Als Cécile en ik het niet spannend en mooi vinden, komt het sieraad de winkel niet in.”

Als kleine jongen wilde Martijn graag clown worden. “Een clown is iemand die mensen blij maakt. Met sieraden maken wij mensen zelfverzekerd en zelfbewust. Ik heb de kleur uiteindelijk niet op mijn gezicht, maar in mijn winkel gesmeerd.”

“Kijk, niemand heeft sieraden echt nodig. Maar met sieraden kunnen we wél momenten van emotie vangen. Hoor mensen eens praten: ‘dit is mijn trouwring’, of ‘bij de geboorte van mijn eerste kind’. Bijzondere momenten. De rol die wij daarin spelen, maakt mij gelukkig. Nog altijd kom ik mensen op feestjes tegen en meteen zie ik: die draagt een Van Willegen, gekocht in 1980 bij mijn ouders.”