Geen gloss, geen glamour, geen glitter. Het Ro Theater maakt voorstellingen die rafelig zijn, rauw en dramatisch. Maar ook een laagdrempelige show voor de hele familie behoort tot hun repertoire. Of een productie waarin Rotterdamse moeders al kokend vertellen over hun moederschap. Kortom; ‘Het Ro’ is van alle markten thuis, als het maar echt is. Actrice Jacqueline Blom: “Bij ons gaat het niet om de mooie kanten van het bestaan.”
Voor Jacqueline Blom (51) vielen de dingen mooi samen. Net nadat ze voor haar nieuwe liefde naar Rotterdam verhuisde, vroeg het Ro Theater haar in 2001 om deel uit te gaan maken van hun vaste ensemble. Ze zei ja. “Juist die rafelige kant is zo charmant van het Ro Theater. De speelstijl is heftig, emoties worden niet geschuwd. Het is actueel, geëngageerd theater. Maar naast dat intense repertoire van onze artistiek leider Alize Zandwijk bieden we ook toegankelijke, vrolijke familievoorstellingen van Pieter Kramer en het beeldende theater van Jetse Batelaan. Samen kunnen we heel veel!”
‘Deed ik een televisiespotje, werd ik opeens overal herkend’
Van Gooische Vrouwen tot Oedipus
De loopbaan van Blom, afgestudeerd aan de Toneelschool in Maastricht, is imposant. Ze speelde al bij Theatergroep Hollandia en het Nationale Toneel en is daarnaast regelmatig te zien in films en televisieseries. Ze speelde bijvoorbeeld de hoofdrol in de met een Gouden Kalf bekroonde film Deining en in Zadelpijn en kleinere rollen in Zwartboek, Leef en Wit Licht. Bekendheid verwierf ze ook met haar rol als Elise Bussink in de dramaserie Oud Geld en met gastrollen in Gooische Vrouwen, Baantjer en All Stars. “Het komende seizoen ben ik te zien in Penoza en speel ik een rol in de nieuwe televisieserie van Maria Goos.”
Maar dat zijn uitstapjes. De basis is nu het Ro Theater, een van de drie grote gezelschappen van Nederland, huisgezelschap van de Rotterdamse Schouwburg en bespeler van nationale en internationale podia. Een theater waar naast nieuw geschreven repertoire ook regelmatig grote klassiekers te zien zijn. Zoals Dood van een handelsreiziger waar Blom momenteel in te zien is, of Oedipus volgend seizoen.
Dolgedraaid systeem
Toch kriebelt er iets. Rondom de verkiezingen werkte Blom mee aan Panache, een politiek satirisch internetprogramma met onder anderen Jan Jaap van der Wal, Owen Schumacher en Nathan Vecht, de schrijver van Koefnoen. “Dat vond ik heel leuk om te doen. Ik merk dat ik heel veel behoefte heb om te vertellen. Over de politiek, over onze maatschappij. Het ontbreekt in Nederland aan goede, kritische journalistiek, zeker de tv is erg oppervlakkig. Die politieke satire, daar wil ik wel mee verder.”
Iets anders waar Blom met veel passie over praat, is Boijmans TV. “Het programma, maar een idee van Wilfried de Jong, wordt uitgezonden op RTV Rijnmond. Het is bedoeld voor mensen die niet of nooit in een museum komen. Het gaat over topwerken uit het Boijmans, de kunstenaars die daar exposeren en over de bezoekers. Ro Theater werkt hieraan mee. Het is een geweldig leuk programma, met een ongekend hoge kijkdichtheid.”
Cultureel de pineut
Jacqueline Blom is inmiddels stevig geworteld in de stad. “Ik ben van Rotterdam gaan houden. Ik engageer met de stad, veel meer dan ik me voorheen met Amsterdam engageerde. Amsterdam is comfortabel, gezellig. Als je daar woont kan je zo maar het idee krijgen dat alles erg meevalt in het leven. Rotterdam is de rauwe realiteit. Hier zie je wat er maatschappelijk aan de hand is. Los daarvan: cultureel gezien is Rotterdam ontzettend de pineut. Wij zijn meer dan andere steden getroffen door de bezuinigingen. Het is ontzettend jammer en kortzichtig dat het jeugdtheater in Rotterdam onderuit is gehaald. Rotterdam heeft niet veel reserve, de stad is kwetsbaar. Als de middenklasse hier wegvalt, is het afgelopen. En cultuur kan juist kansen bieden. Kansen die er volop zijn. Amsterdam is een beetje truttig, cultureel bezien. Rotterdam kan mooi de andere kant laten zien. We moeten de kleine, creatieve ondernemers een kans geven, de muziekscene stimuleren.”
Terug naar het acteren. Wanneer ben je als actrice tevreden? “Soms heb ik iets heel ingewikkelds gedaan, in een andere taal en met vijf camera’s ofzo, en dat wordt dan alleen door vakbroeders herkend. Maar toen ik een televisiespotje deed, werd ik opeens overal herkend. Plots werd ik hooggeacht, dankzij zo’n stompzinnig iets. Daar werd ik chagrijnig van. Tevreden ben ik pas als het stuk goed is, de regie, het script, de collega’s én als mijn aandeel interessant is.”