Samen onderuit op de bank kijken DJ Ferry Corsten en zijn vader naar een video van Ferry’s eerdere werk en z’n vader merkt op: ‘Die video daar zit een verhaal in, dat vind ik mooi. Het doet me denken aan War of the Worlds gecomponeerd door Jeff Wayne in de jaren zeventig. ‘Al die ‘bleep copy paste’ van nu in Trance land… Ik trek het niet echt meer’. ‘En toen mijn vader, een vakman die al jaren met mij meeloopt dat zei, wist ik het; Ik ga een verhaal vertellen!’
Hoe begin je zoiets? Nu, als je Ferry’s eerdere interview voor Gers! magazine hebt gelezen dan weet je dat hij niet bang is van een beetje uitdaging en graag de trend zet. Als Ferry een muziekalbum gaat maken dan moet het wel iets bijzonders zijn. Hij belde dan ook direct zijn manager in Los Angeles en diezelfde avond in de kroeg loopt de manager tegen een oude klasgenoot aan, ene David H. Miller. Hij had hem jaren niet gezien en vroeg hem: ‘Wat doe je nu zoal?’ Waarop David zegt: ‘Tsja, ik ben scriptwriter en heb voor o.a. voor House of Cards geschreven…’
Als zij elkaar later ontmoeten in zijn studio klikt het direct. Ferry legt hem uit. ‘Ik zoek een verhaal, Science Fiction want daar ligt mijn passie. Een liefdesverhaal met een sci-fi twist.’
Lachend zegt de DJ: ‘Want tja, het moest ook niet te duister worden want ik wil de mensen op de dansvloer natuurlijk niet depressief naar huis sturen’. Vervolgens is David gaan schrijven en samen kwamen ze uit op een concept. Ook de narrator is al gauw gevonden in Hollywood acteur Campbell Scott, bekend van o.a. The Amazing Spider Man. Songteksten werden geschreven en het muziekalbum Blueprint stond in de steigers.
Voor dit album heeft Ferry veel inspiratie opgedaan via Youtube. Hij pluist van alles uit over conspiracy theories tot aan wat er op de dark side of the moon gebeurt en natuurlijk zoekt hij naar de nieuwste compressors en equalizer software. ‘Ja, heel breed, het mooie van Youtube is natuurlijk dat je één dingetje vindt en vervolgens een miljoen suggesties krijgt. Ik loop tegen veel dingen aan door gewoon lekker te surfen en open minded te zijn’.
Op innovatievlak daagt hij zichzelf ook uit. ‘Als je in de elektronische muziek zit dan wil je heel vaak naar synthesizer geluiden grijpen, en dat zit er natuurlijk ook in, maar juist voor de soundscaping op de achtergrond, om die heel rijk te laten klinken, heb ik veel gezocht naar natuurlijke geluiden. Dat is iets nieuws wat ik nog niet echt eerder heb gedaan. Het liefst zou ik zelf het weiland op zoeken om alles zelf op te nemen maar ja… die geluiden bestaan al en kun je gewoon samplen. Ook maak ik gebruik van Afrikaanse instrumenten als je die op een bepaalde manier gebruikt dan geeft het weer zoveel rijkdom aan je soundscaping. Ja, dat was voor mij wel weer een nieuw dingetje. Het mooie van elektronische muziek is dat het alle kanten op kan gaan. Een heel goed voorbeeld en wat de meeste wel kennen is de Roland TB-303, die was uitgevonden om een bassline te programmeren. Het apparaatje stelde je in tot een bepaalde klankkleur en dan liet je het met rust maar toen was er een of andere knakker die ging er ‘blingen’ indraaien waardoor je die acid house sound kreeg. Maar daar was het natuurlijk nooit voor uitgevonden! Ik vind dat mooi en gebruik zelf een plug-in, eigenlijk een soort gitaarversterkerachtig effect maar die ga je niet op een gitaar zetten natuurlijk, die zet je allesbehalve op een gitaar want dan loop je juist tegen die toffe geluiden aan. Op de vraag of hij ook Techno verwerkt in zijn nieuwe album knikt hij instemmend; “Jazeker, gebruik ik wat Techno rauwheid hier en daar, ik houd ervan gevoelige melodie af te wisselen met iets ruigs dan krijg je een hele toffe uit elkaar getrokken balans. Als alles heel glad en mooi is dan is het niet bijzonder, er moet een stoorzender in.’
Over het verhaal wil de Rotterdamse DJ ook wel een tipje opsluieren. ‘Het gaat over een signaal wat uit de ruimte wordt ontvangen – het klinkt als een soort drumgeluid – we weten eigenlijk niet waar het vandaan komt, niemand kan het ontcijferen maar uiteindelijk breekt een loner in the middle of nowhere de code en komt erachter dat het een blueprint is, bouwplannen voor een vrouwelijke robot. Ferry lacht en zegt: ‘Vanaf dat moment moet je maar zelf gaan luisteren’. En ik ben heel benieuwd wat de mensen ervan vinden!