Kloppend hart van Rotterdam

In the dark

Jerney van Poorten Tekst
Foto: Marieke Odekerken

Ik vind de bioscoop altijd wel spannend. Lekker donker, bak popcorn XXL en kapotte trommelvliezen dankzij het Dolby Surround systeem (of Bose; ik weet het eigenlijk niet). Plus dat je met een (potentieel) vriendje kunt vozen en elke keer weer tot de frustrerende conclusie komt dat de buurman nét iets te dichtbij zit om verder te gaan dan een beetje friemelen.

Om een briljante indruk op je te maken, zou ik je nu kunnen vertellen dat ik gek ben op arthouse films en alles waar je depressief van uit de bioscoop komt. Maar nee, ik ben de persoon die met plezier bij Thor zit, keihard lacht om Despicable Me en twee keer naar Magic Mike gaat: voor de muziek natuurlijk. ‘Only God Forgives’ was voor mij echter al te experimenteel. En deze draaide gewoon in Pathé. Met Ryan Gosling. Ik bedoel: Ryan Gosling!

Maar zodra een Thaise vent elke keer nadat hij iemand vermoord, karaoke zingt, ben ik weg. Geef mij maar gewoon wat actie, een sexy vent en een happy end. Ga ik weer blij de bioscoop uit.

‘Deprimerende kutfilms of niet, ik zit vooraan’

Gelukkig zijn mijn vrienden ook lekker simpel in hun filmkeuze. En hebben ze fantastische ideeën. Zo kwam mijn beste vriendin met de suggestie om pinda-M&M’s te combineren met popcorn. Beste combinatie ooit. Een andere vriendin sleurde me mee naar Wolff Cinerama. Waarom? Wijntje bij de film. Overigens niet erg lekker met eerst genoemde combinatie, maar je moet soms zware beslissingen nemen in de bioscoop.

Mijn laatste ontdekking is de VIP treatment bij Pathé. Het leek me altijd een beetje overdreven om meer te betalen voor een stoel die geen leuning heeft; ook al zijn bier-zwetende buurmannen in een kleine bioscoopzaal geen aanrader. Vriendje heeft me echter overtuigd. Hoe kun je immers nee zeggen tegen champagne, pinda’s en nog meer voedsel tijdens de film zelf? Bovendien kun je zoenen zonder dat iemand achter je de hele tijd doet alsof hij in z’n popcorn stikt.

Na al deze filmontdekkingen ben ik er helemaal klaar voor. Ik ga naar het IFFR. Deprimerende kutfilms of niet, ik zit vooraan. Met een fles champagne en M&M’s in m’n schoudertas.