Officieel was Van der Louw mijn eerste burgemeester. Ik begrijp van de generaties voor mij dat het een heel fijne man was. Zelf heb ik ‘m nauwelijks bewust meegemaakt. Niet eigenlijk. Zijn opvolger, Peper, herinner ik me vooral als de man van wie ik ooit de Rotterdamse Sportprijs in ontvangst mocht nemen. En verder iets met bonnetjes, maar dat was pas later.
Bij Opstelten kreeg ik voor het eerst het gevoel dat we een burgervader hadden. Met de nadruk op ‘vader’. Al was het maar vanwege zijn stem en de rust die hij uitstraalde. Aan hem hielden we het ‘Ivo Opstelten Rotterdam Fonds’ over. Nee, ik had daar ook nog nooit van gehoord. En nu is er Aboutaleb. De eerste Marokkaanse burgemeester van Nederland. Van Europa zelfs, geloof ik. Toch stoer. Ik geef meteen toe; ik zag het niet zitten. En daarin was ik niet alleen. Niet omdat hij van Marokkaanse afkomst is, maar omdat ‘ie uit 020 kwam. Dat is een andere mentaliteit. Hier doen we dingen anders. Hier wordt niet gepocht, hier wordt gewerkt. Reflex. Doe je niets aan.
Toen ’ie kort na zijn aantreden vakkundig de Dance Parade sloopte en weigerde bij de Veteranendag aanwezig te zijn, omdat ‘ie een bezoek aan zijn geboorteland belangrijker vond, riepen we allemaal: ‘Zie je nou wel!” Maar dan op z’n Rotterdams.
‘Als je aan de mariniers komt, kom je aan ons’
Inmiddels ben ik fan. Hij redde namelijk de Van Ghentkazerne van sluiting. En als je aan de mariniers komt, kom je aan ons. Ik kan me onmogelijk een Rotterdam zonder korps mariniers voorstellen. “Alle rekensommen kunnen kloppen, maar het is onverteerbaar om de historische band tussen de stad en de mariniers te verbreken”, aldus Aboutaleb. En hij hield stand, een marinier waardig. Overigens heeft voorganger Opstelten zich er in Den Haag ook actief mee bemoeid door minister van Defensie Hennis-Plasschaert over te halen tot een samenwerking tussen Defensie en politie. Maar: go Aboutaleb, go!
Zijn heldenstatus verankerde Aboutaleb definitief toen hij kort geleden eigenhandig – na een wilde achtervolging nota bene – een winkeldief bij de lurven greep en hem tegen de grond Chuck Norriste. Dan ben je dus heel goed Rotterdams burgemeestermateriaal.