“Ik dacht ooit: over vijf jaar ben ik volwassen, dan maak ik mijn studie af, krijg ik een baan van negen-tot-vijf. Maar zie hier. Ik word gek als ik zaterdagavond thuis zit! Ik wil draaien!’ Dj Michel de Hey over zijn carrière.
Michel de Hey (45), geboren in Rijswijk, is als techno-dj en -producent groot geworden in zijn geliefde Rotterdam. Hiervandaan runt hij HEY!, een serie labels waaronder hij zijn eigen muziek uitbrengt en acts als Rauwkost, Mulder en Taras van de Voorde. De pionier in de house- en technoscene is bescheiden maar ook supertrots op het feit dat hij er nog altijd toe doet.
‘Vroeger dacht ik altijd dat alles voor eeuwig zou zijn. Inmiddels weet ik beter. Vrienden vertrekken, relaties houden op, mensen gaan dood’
Rotterdam: baarmoeder van de techno-scene
“Zonder enige twijfel. Daar denken ze in Amsterdam vast anders over, maar kijk alleen naar de Rotterdamse grootheden in deze scene. En nee, dan doel ik niet op mezelf. Ik ben bovendien ook niet echt techno zoals bijvoorbeeld Jochem Paap, beter bekend als Speedy J. Die is echt techno-techno! Rotterdam was en is op dit vlak the place to be. Meer dan welke stad ook heeft Rotterdam door de jaren heen een vooruitstrevende rol gespeeld in de techno-scene. Rotterdam is in vergelijking met Amsterdam een veel rauwere stad. Ik denk dat techno daarom hier is geboren. Een van de grotere techno dj’s, Richie Hawtin, reed ooit over de Maasvlakte. Hij zag de industrie en ging helemaal uit zijn dak. De fabrieken, de gebouwen. Hij dacht: dit is techno! Amsterdam had de IT en de Roxy. Heel frivool allemaal. Rotterdam had Parkzicht en Nighttown. Met name Parkzicht was in die tijd zo fucking underground, zo heftig. Dat is techno!’
Het begin
“Rond mijn twintigste verhuisde ik van Rijswijk naar Rotterdam. Dat was het moment waarop de housescene tot bloei kwam. Het was toen nog een kleine scene met steeds weer dezelfde feesten en dezelfde gezichten. Een soort running gag. Wie naar een technofeest wilde, had in Rotterdam maar weinig opties: Nighttown of Parkzicht. De barman was in die tijd bij wijze van spreken populairder dan de dj. Inmiddels is de scene enorm doorontwikkeld en gegroeid. Die groei is niet meer te stoppen. Wie had dat ooit kunnen bedenken? Dat de muziek waarmee wij toen begonnen, zich zou ontwikkelen tot waar het nu staat? Dat er nu dj’s zijn die tonnen verdienen met één gig.”
Dj Michel de Hey nu
“Ik ben erg blij dat denk dat ik nog zo vaak gevraagd wordt ergens te komen draaien. Ik zit veel in het buitenland, draai wekelijks in een club in Nederland. Daarnaast hebben we de zogenoemde Hey-feesten in het leven geroepen. Die vinden één of twee keer per maand plaats. Ook is er de ‘Kweekvijver’, een initiatief om nieuw talent te ontdekken. Een dj moet produceren anders kom je nergens. Prima. Maar het ambacht van dj vind ik nog altijd zo mooi. Daarom heb ik de Kweekvijver in het leven geroepen. Speciaal voor jongens en meiden die goed kunnen draaien, maar nog niet op de plek zijn waar ze willen zijn. Mijn doel is om hen kennis te laten maken met deze wereld, en ze een podium te geven. Het houdt mij bovendien fris en scherp. De blijdschap van die gasten om eens in een coole club te staan. Hoe gaaf is dat? Daar word ik ook blij van. De eerste keer draaien op Ibiza, de eerste keer in Japan… Dat gevoel raak je gaandeweg kwijt. Wanneer ik de blije gezichten van deze jonge mensen zie, voel ik dat weer.” 
De tofste club van Nederland
“Dat is zonder enige twijfel club Toffler in Rotterdam. Dat is niet alleen de leukste club van Nederland, maar misschien wel van heel de wereld. Ik draai daar veel en dat is echt mijn fijnste plek om te draaien. Een waar dj-paradijs. Bezoekers van club Toffler willen maar een ding: dansen. Bij de eerste plaat die je opzet, gaan ze los. Er hangt daar een heel goede, positieve vibe. Voor een dj als ik, opgegroeid in deze stad, is Toffler als een warm bad. Steeds weer.”
De ondernemer
“Als ik een goede ondernemer was geweest, was ik inmiddels wel op een andere plek beland. Ik ben altijd idealistisch geweest. Deze muziek heeft mij enorm veel gebracht. En ja, het heeft me ook financieel wel iets opgeleverd. Ik heb het geld echter altijd weer terug gestopt in de muziek. In platenlabels die geen cent opleverden, in releases die niets opleverden, in platenhoezen die duurder waren dan de platen ooit zouden opbrengen. Dat is een beetje de rode draad door mijn carrière.”
Drugs
“Zeker in mijn begintijd was ik zo groen als gras. Ik dronk niet, ik rookte niet en van drugs had ik nog nooit gehoord. Ik had totaal geen clue wat mensen allemaal gebruikten. Ik was de ‘man’ van eierkoeken en de mueslibollen. Ooit mocht ik op uitnodiging van dj Rob een uurtje draaien in Parkzicht, van 6 tot 7 uur in de ochtend. Het was er afgeladen en de mensen waren enorm enthousiast. Na een uurtje draaien at ik nog een eierkoek en vertrok weer. Ik had werkelijk geen idee wat er om me heen gebeurde qua drugs. Inmiddels heb ik ook weleens wat geestverruimende middelen gebruikt. Maar altijd heel bescheiden. Ik ben een heel cleane dj. Al drink ik tegenwoordig echt weleens een glas wijn tijdens het draaien. Maar ook dat op bescheiden niveau. Mensen kopen geen kaartje om mij lam achter de draaitafel te zien staan.”
‘Met name Parkzicht was zo fucking underground, zo heftig. Dat is techno!’
Amsterdam
“Ik zei altijd: ‘Ik kan me niet voorstellen om ooit in Amsterdam te wonen.’ En nu woon ik er alweer 4,5 jaar. Het was een keuze die ik vooral aan mezelf moest verkopen. Ik heb het gedaan voor mijn jongste dochter. Haar opa en oma, de ouders van mijn ex-vrouw, wonen om de hoek. Zij moet opgroeien onder de meest fijne omstandigheden. Die liggen voor haar in Amsterdam. Ik heb nog wel mijn kantoor in Rotterdam en ben hier wekelijks. Dat voelt altijd weer als thuiskomen. Mijn leven met de muziek is hier begonnen, hier ligt mijn basis. Rotterdam zit echt in mijn hart.”
Gemiste kansen
“Ik heb zeker dingen laten liggen. Zaken die ik niet zag zitten, maar me financieel onafhankelijk hadden kunnen maken. Maar iets moet bij je passen. Ik ben dj en daar word ik iedere dag nog blij van. Daar kan ik zoveel uithalen. Een hype waarmee je in heel korte tijd heel veel geld kunt verdienen is natuurlijk prachtig. Maar ik ben vooral blij dat ik dit al heel lang en met heel veel plezier doe. Steeds weer nieuw publiek, nieuwe inspiratie. Liever dat, dan als een komeet omhoog schieten en dan in een leegte vallen: wat nu? Terwijl ik iedere keer nog denk: het is weer weekend! Ik mag weer draaien. Hoe supercool is dat? Ik dacht ooit: over vijf jaar ben ik volwassen, dan maak ik mijn studie af, krijg ik een baan van negen tot vijf. Maar zie hier. Ik word gek als ik zaterdagavond thuis zit. Ik wil draaien! Dat is mijn drijfveer. Muziek maken, platen uitzoeken, in de studio zitten. Ik zou willen dat de week een dag extra had. Mijn leven is muziek, ik sta er mee op en ga er mee naar bed.”
Dieptepunten
“Een echt dieptepunt is het overlijden van mijn beide ouders. Ik ben nu wees en dat is kut. Mijn moeder overleed een jaar geleden, mijn vader vijf jaar geleden. Verschrikkelijk. In eerste instantie begrepen mijn ouders niets van mijn pad. Ze zagen liever dat ik mijn studie economie had afgerond. Vele jaren later hebben ze wel vanuit hun hart gezegd dat ze trots op mij zijn. Zij kwamen uit een heel andere generatie. Ze hadden de oorlog meegemaakt, studeren was belangrijk. Wilde er één dj worden! Het zwarte schaap. In de weekenden was ik nooit thuis. Ik moest draaien. We hadden thuis de regel dat we uiterlijk half twee ’s nachts thuis moesten zijn. ‘Maar pa, ik moet draaien tot 5 uur.’ ‘Niets mee te maken jongen.’ Toen sprak ik de magische woorden: ‘Maar pa, ik krijg er voor betaald.’ Daar begreep hij helemaal niets van. Betaald worden om plaatjes op te zetten? Maar goed, in dat geval wilde hij wel een uitzondering maken. Mijn broers en zussen, acht in totaal, waren pislink. ‘Jij klerelijer. Alleen maar omdat je er geld voor krijgt mag jij langer wegblijven.’”
Leven in het moment
“Vandaag de dag zie ik mensen met hun mobieltjes mijn hele gig filmen. Doe je ding, leef je uit, maar hoe kan het? Ik sta hier en nu. Ik was recent bij Wende Snijders. Ze zong haar longen uit haar lijf. Zo mooi! En dan zie ik mensen die alleen met hun mobieltjes in de weer zijn. Onbegrijpelijk. Ik heb nog meegemaakt dat mensen ergens binnenkwamen en meteen helemaal losgingen. Nu gaan ze eerst een half uur lang sms’en, appen, facebooken… Ik wil niet als een oude lul klinken, maar als ik ergens kom, wil ik dansen en gezelligheid met de mensen met wie ik ben. In het moment zitten. Dat is toch veel fijner dan later op je telefoon terugzien waar je precies was?”
Armin van Buuren en Tiësto
“Ik kwam Tiësto vroeger vaak tegen in een platenzaak waar hij werkte. ‘Ik wil ook op de feesten draaien waar jij draait’, zei hij regelmatig. Inmiddels verdient die gast miljoenen met zijn muziek. En Armin kwam vroeger vaak in Nighttown. Toen ik hem eens trof op Ibiza wist hij precies te vertellen welke platen ik toen en toen draaide. Wat dat te maken heeft met de muziek die hij vandaag de dag maakt, weet ik niet. Maar hij is wel besmet door het housevirus, omdat hij in die tijd naar Nighttown kwam. Nee, hun muziek is niet de mijne. Maar ieder zijn eigen smaak. Ik heb gekozen voor het pad dat ik bewandel, en daar sta ik achter, hier voel ik mij goed bij. Een ding weet ik zeker: ik kan en wil mijn muziek niet aanpassen zodat ik in een ander genre succes zal krijgen. Nooit!’
‘Ik heb geen miljoenen op de bank, geen huis op Ibiza. Maar hé, ik doe vette dingen’
Rock-‘n-roll
“Een stuk gelopen huwelijk, twee dochters bij verschillende vrouwen. Wie niet beter weet, ziet onmiddellijk dat clichébeeld voor ogen: het rock-‘n-roll-leven van de dj. Een beeld dat ik juist altijd heb willen vermijden en ontkrachten. Mijn huwelijk is niet stuk gelopen vanwege mijn werk. Vroeger dacht ik altijd dat alles voor eeuwig zou zijn. In die zin was ik heel naïef. Inmiddels weet ik beter. Vrienden vertrekken, relaties houden op, mensen gaan dood.”
Trots
“Ik ben er trots op dat ik nog steeds meetel en dat ik nog steeds mensen inspireer. Dit is wat ik van jongs af aan wilde: plaatjes draaien. Dat vond en vind ik magisch. En nee, ik heb geen miljoenen op de bank, geen huis op Ibiza. Maar hé, het had ook heel anders kunnen lopen. Ik doe nog steeds vette dingen, ik maak mensen blij, ik ben zelf blij. Nog vijf of tien jaar erbij en het is volmaakt. Zolang je publiek jong blijft, kun je blijven draaien. Ik ben nog niet verzadigd! Ik wil iedere week draaien en denk nooit: vanavond even niet. Zodra het publiek binnenkomt en de sfeer ontstaat… Oh man, dan ga ik mee, dan leef ik! Dan stroomt mijn bloed. De mensen geven mij energie. Zodra dat stopt, stop ik! Ik hoop dat ik dat moment zelf mag bepalen. Echt, dan is het volmaakt!”