Helemaal jezelf zijn
“Ik ben een zomerfeestganger. Feesten in de buitenlucht is het allerleukst. Dan gaat het allemaal wat spontaner. Je bent toch al buiten, gaat ergens met een vriendin een drankje doen. Dan ben je sneller geneigd om door te gaan. In de winter zie je me niet. Dan ga ik overwinteren.
Ik hou echt totaal niet van zien en gezien worden. Het moet gewoon een relaxte sfeer zijn, iedereen in een goeie bui. Niet meteen ruzie krijgen omdat iemand tegen je aanloopt. In Rotterdam kan ik echt helemaal mezelf zijn. Het maakt niet uit wat je doet, als je maar jezelf bent en iedereen accepteert.
Ik vind het wel jammer dat alles zo verspreid ligt. Ik maak toch van tevoren een keuze: naar de Witte de With, Bird, of een andere plek. Als je daar eenmaal bent, ga je niet zo snel naar een ander feestje. Dat ligt te veel uit de route.”
Talisa Stewart, communicatiespecialist
Geen lege schoolgebouwtjes
“Op dit moment écht heel gers zijn de feestjes van PRSPCT. Hardcore drum and bass. Loeihard, echt Rotterdams. Trekt gewoon de Maassilo vol. Als ze willen de Kuip, maar dat doen ze niet. Ze blijven ondergronds met elkaar. Dat vind ik bijzonder.
Die vibe van doen zie je nog heel erg. Neem die mediumfestivalletjes, vier- of vijfduizend man; dat zijn dan drie millenials die met elkaar iets gaan organiseren. De één huurt rijplaten, de ander maakt een logo, de derde gaat tenten zoeken. Heel inspirerend.
De bedreiging is dat het hier gentrificeert en duur wordt. De creativiteit verdwijnt daardoor uit de binnenstad. Je kunt nu geen leeg schoolgebouwtje meer vinden om met z’n allen pakweg een dj-clubje te beginnen. Dat soort dingen gebeurde eerst in Crooswijk, nu op Zuid. Maar op de Rijnhaven zijn ook al appartementen van 20 miljoen. Waar moeten ze straks dan heen, Dordt?”
Anton Slotboom, journalist AD en RTV Rijnmond
Veilig op de dansvloer
“Het eerste wat in me opkomt bij een goed feest is veiligheid. Ik vind het zó belangrijk dat ik me als vrouw veilig voel op de dansvloer. Dat er respectvol met me wordt omgegaan als ik me laat gaan en geniet van de muziek en mijn lijf.
Dans is echt mijn essentie. Ik vind het heerlijk om met vrienden te dansen en te genieten die dat ook heel erg vanuit hun bezieling doen. Maar wel als die veiligheid er is. Hoe vaak je als vrouw niet wordt aangeraakt. Dan denk ik ‘whow, dat is niet de norm’. Althans niet de mijne.
Ik creëer met flashmobs in de stad mijn eigen veilige dansvloer. Dat doen we onder andere jaarlijks op 8 maart op Internationale Vrouwendag. We bouwen dan op straat onze eigen safe space. We nodigen percussionisten en danseressen uit. Zo vieren we het leven en onze lijven en zijn we elkaars spaceholders.”
Zoa Moeniralam, arts (AIOS bedrijfsgeneeskunde)