Kloppend hart van Rotterdam

Voor één dag museumdirecteur

Karin Koolen Tekst
Fred Ernst Beeld

Gewone woningen van gewone mensen die tijdelijk worden omgetoverd tot kleine musea. In juni wordt – verspreid over vier dagen – de derde editie van het festival Museumstraat gehouden. Negen musea reizen door Rotterdam en maken tijdelijke tentoonstellingen bij mensen thuis.

In samenwerking met het museum van hun keuze richten de bewoners een tentoonstelling in, vaak met zeldzame en kostbare objecten uit de musea én met eigen objecten. Op de grote dag leiden ze zelf gasten rond in hun ‘museum’. Marcel Kollen is projectleider van het festival. “Ons doel is om kunst naar de mensen te brengen, juist in wijken waar bewoners niet of weinig naar musea gaan. We zoeken samen met bewonersverenigingen en woningcorporaties naar geschikte woningen – per straat zijn dat zo’n zeven tot tien huizen. Hierna koppelen we geïnteresseerde bewoners aan de musea om samen tot een mooie tentoonstelling te komen.”

In de studentenkamer van Laura Beuger aan de Jacob Catstraat in het Oude Noorden zitten de spijkers nog in de muur. Op 1 juni vorig jaar was zij voor één dag curator van haar eigen expositie. “Ik had eigenlijk nooit van de Museumstraat gehoord. Ze kwamen aan de deur om bewoners te werven. Het waren leuke mensen en het was allemaal heel vrijblijvend.”

‘Ik heb stiekem eigen werk opgehangen’ 

Laura is studente beeldende kunst aan de Willem de Kooning Academie en hoefde niet lang na te denken. Haar keuze viel op de Kunstuitleen Rotterdam. Laura: “Ik kom zelf uit Zutphen en daar zijn weinig interessante musea. Vroeger haalden we soms wat van de Kunstuitleen. Dat vond ik altijd onwijs leuk.” Na urenlang snuffelen en neuzen in de grote collectie van de Kunstuitleen Rotterdam stelde zij zelf een selectie samen. Met een beetje hulp, dat wel. “Ik heb mijn kamer als uitgangspunt genomen, echt elk stukje muur was gevuld. Precies zoals ik wilde. Ik had er stiekem ook wat eigen werk tussen gehangen – het leek me leuk als de mensen van de Kunstuitleen dat niet hadden doorgehad. Maar ze hebben het aan het eind van de dag toch gewoon laten hangen.”

Romantisch staartje

De dag werd een groot succes, mede dankzij het flyerwerk van Laura. Familie, medestudenten, maar ook buren, passanten en andere bezoekers bleken nieuwsgierig. “Ik had verwacht dat mensen alleen zouden komen kijken, maar ze wilden ook veel weten.” Het burencontact is sindsdien veel intensiever. “Hiervoor kende ik niemand, nu maken we praatjes. Ik voel me echt meer thuis in de buurt en ik pas nu ook op het kindje van de buren.”

Laura kijkt met groot plezier terug op een bijzondere ervaring. “Ik vond het ontzettend leuk om een dagje curator in mijn eigen museum te zijn.” Het leidde zelfs tot een hartstochtelijk avontuur. “De volgende dag lag er een liefdesbrief in de bus, van een Italiaanse jongen die hier was komen kijken. Dat heeft nog wel een staartje gekregen. Hij is weer terug naar Italië, maar het waren een paar intense, romantische weken!”