Dyan is kunstschilder en Micha heeft een haringkar. Dat lijkt een groot contrast, maar eigenlijk valt het wel mee. Ze hebben namelijk allebei van hun hobby hun werk gemaakt. De een het hele jaar door en de ander alleen in de zomer, want het haringseizoen loopt van half juni tot eind september. De rest van het jaar werkt Micha op de buitenschoolse opvang.
“Haringsnijder is een uitstervend beroep”, vertelt Micha. Daardoor zie je steeds minder haringkarren in het straatbeeld. Dit is precies de reden dat zij er jaren geleden een begon. En sindsdien staat ze iedere zomer op haar vaste plek bij Station Noord.
Rotterdam en Amsterdam
Micha komt uit Amsterdam en Dyan uit Rotterdam. Voordat ze elkaar leerden kennen, had Dyan een relatie met een man en werkte Micha in de horeca, waardoor ze vooral veel losse relaties had. Zowel met mannen als vrouwen. Maar toen ze elkaar ontmoetten, sloeg de vonk meteen over en gingen ze in de havenstad wonen. Die met de grote haven. Inmiddels zijn ze al veertien jaar getrouwd en ze werden afgelopen zomer oma: hun dochter kreeg een zoon.
Met haar ex-man adopteerde Dyan een meisje uit Haïti. Dat meisje is inmiddels 21 en de kersverse moeder van een zoontje. Toen ze haar vriend leerde kennen, bleek hij uit hetzelfde kindertehuis te komen als zij en dat vormde een goede basis voor een mooie relatie die uitmondde in een klein gezinnetje.
Haring
Haring wordt één keer per jaar gevangen. Dat noemen we Hollandse Nieuwe. Alle haring wordt dan ingevroren en gepekeld. Half juni begint het haringseizoen en dan is de haring op zijn lekkerst: vet en zilt. Later in het jaar wordt hij steeds zouter, omdat hij dan langer in de pekel ligt. Veel haringkarren verkopen de haring van half juni tot eind september. Micha stopt een maand eerder. Omdat de kwaliteit van de haring dan al minder wordt, maar ook omdat ze haar hobby moet combineren met haar vaste baan en ze ook weer niet zoveel vakantiedagen heeft.
Adult Art
Dyan maakt ‘adult art’. Wat zou dat toch zijn? Nou, ze schildert speelgoed. Bijvoorbeeld barbies waar toch niet meer mee gespeeld wordt. Dit is best moeilijk, omdat er minimaal vier lagen nodig zijn om het plastic speelgoed er realistisch uit te laten zien. Het adultgedeelte komt voort uit de positie waarin ze het speelgoed portretteert. Kijk maar eens op haar Instagram-account:
@mamabird.art.
Haar atelier heeft Dyan aan de Zaagmolenstraat. Dat is een heel mooie ruimte met een winkelpui en een perfecte plek om haar kunst aan het langswandelende publiek te tonen. Ze let goed op wat ze in de etalage zet, want het is wel adult art. En dan nog ziet ze ’s morgens weleens een besmeurde ruit omdat iemand haar kunst blijkbaar toch net iets té progressief vindt.
De belangrijkste klantenkring van Dyan komt uit de gayscene. Ze denkt dat het ermee te maken heeft dat deze doelgroep wat vooruitstrevender is en wat meer durft. Het leuke is dat ze daardoor ook werd gevraagd om te exposeren tijdens de Gaypride. Dat leverde haar naast verkopen vooral heel veel bekendheid en nieuwe volgers op sociale media op.
Beste haringsnijder van Nederland
Ondertussen timmert Micha ook lekker aan de weg. Het haringseizoen begon vorig jaar wat later dan normaal. De vis was nog niet vettig genoeg, dus de vangst werd uitgesteld. Dit gaf Micha de tijd mee te doen met een wedstrijd waarin ze werd gekroond tot de beste haringsnijder van Nederland. En dat zorgde natuurlijk weer voor veel extra promotie en zelfs rijen voor haar kar. “Mensen stonden soms een half uur tot een uur te wachten, dat is toch niet normaal?”, lacht Micha. Zeker in de eerste week is het altijd erg druk. Ze werkt dan zeven dagen per week en krijgt hulp van Dyan, maar ook van vrienden die dan even een uurtje de kar overnemen.
Micha woonde in de buurt van de Albert Cuyp (in Rotterdam zouden we het “Albert Kuip” noemen). Daar haalde ze altijd haring die de haringsnijder dan keurig in stukjes sneed en er wat zuur en uitjes bij deed. Dat vond Micha heerlijk. Maar in Rotterdam kenden ze dat niet. “Pakt hem maar gewoon bij de staart”, zei de haringverkoper dan tegen haar. Daarom staat er nu bij Micha een Amsterdammertje op het menu. Lachend vertelt ze: “De mensen willen de haring wel graag in stukjes gesneden hebben, maar ze durven de naam niet te zeggen. ‘Ja, doe maar die ene daaro’, zeggen ze dan.”
Zoals Micha zichzelf het haringsnijden heeft aangeleerd, zo heeft Dyan het schilderen geleerd door het gewoon heel veel te doen. Ze heeft geen kunstacademie gedaan, maar zelf heel veel geoefend. En dat baart kunst. Ze houdt ervan om grote schilderijen te maken. 2 meter hoog, 2 meter breed. Maar meestal maakt ze ze kleiner, omdat bijna niemand een schilderij van 2 x 2 meter kwijt kan. Ze had 33 jaar lang ook een kapsalon. Toen is ze voltijd kunstschilder geworden, maar wel onder het pseudoniem Mamabird, want ze wilde niet dat haar kapperswerk naar voren zou komen als iemand haar naam zou googelen.
Naar Spanje
Zo hebben de twee dames een heerlijk leven in Rotterdam, of nou ja, Bergschenhoek tegenwoordig. Hun werk is hun hobby en ze hebben een kleinkind. Eigenlijk is er niets meer te wensen, toch? Nou, toch wel. Want graag zouden ze de koude Nederlandse winters ontvluchten en een huisje in Spanje kopen. Dyan kan overal schilderen. Micha zou dan in de zomer de haringkar willen blijven doen. En dan wel het hele seizoen tot eind september. Waarom ze niet gaan? Ach, ze zijn net oma geworden, hè. En ze willen hun kleinkind zoveel mogelijk zien.