Na weken les op afstand gaan scholen langzaam weer beginnen met het nieuwe normaal. Ze krijgen te maken met de anderhalvemeterregel, met looprichtingen en met aangepaste roosters. Deze zaken zijn onmisbaar in het, aan corona aangepaste, onderwijs. Op het schoolplein zijn er leerlingen die de afstand bewaren en kinderen die elkaar om de nek vliegen. Docenten staan op gepaste afstand in de lokalen. En ze worden gedwongen creatief les te geven.
Gers! sprak twee docenten op het moment dat de scholen voor het eerst gedeeltelijk opengingen voor de leerlingen. Basisschooldocent Jim van openbare basisschool De Mare maakt gebruik van een statafel. Biologiedocent David van het Montfort College geeft zijn lessen met behulp van een drone. Beide docenten doen er alles aan om de lessen zo prettig mogelijk te laten verlopen. Elke dag werken zij, net als alle andere docenten in onze stad, met veel passie voor het vak en de leerlingen. Geen tegenslag is hen te groot. Met nog maar een maand te gaan zijn de twee scholen op Zuid klaar voor de laatste meters van het schooljaar.
Liever online dan gedeeltelijk op school
Openbare Basisschool De Mare
In het grote monumentale pand zit leraar Jim aan zijn bureau. Het licht schijnt door de grote ramen en weerkaatst op het geelzwarte tape om zijn werkplek. De leerlingen hoeven geen afstand te houden van elkaar, maar Jim moet lesgeven vanaf zijn bureau. De leraar van combinatiegroep 6,7 en 8 heeft de afgelopen weken lesgegeven via de webcam. Dat was in het begin best pittig, maar na een week draaide de boel op rolletjes. “Elke ochtend had ik een inbelspreekuur”, legt hij uit. “Daarnaast zag ik alle groepen apart zeker twee keer op een dag via Google Meet. Hierdoor bleven de leerlingen ook echt gemotiveerd.”
Vrij bewegen
Jim is gewend zich vrij door de klas te bewegen, iets wat met lesgeven op afstand niet mogelijk is. “Ik zat van de ochtend tot de middag gebogen over mijn computer. Hierdoor kreeg ik rugpijn en hoofdpijn. Daarom heb ik een statafel in mijn lokaal gezet en ben ik van daaruit gaan werken.”
Nu staat de statafel achterin het lokaal, tegen de dagplanning aan. Tijdens het thuisonderwijs plande hij zijn lessen drie dagen vooruit, zodat leerlingen en ouders wisten wat er van ze verwacht werd. “Ik denk dat wij leerkrachten echt hebben onderschat hoe betrokken ouders zijn bij het onderwijs. Ouders hebben echt fantastisch werk geleverd.
‘Ik denk dat wij leerkrachten echt hebben onderschat hoe betrokken ouders zijn bij het onderwijs’
Stiller
Van de tekeningen met bacteriën tot anderhalvemeterstickers op de deuren; corona kom je overal op de basisschool tegen. Nog een zichtbare verandering: in de klas is het stiller. De bovenbouwgroepen die normaal gecombineerd bij elkaar zitten hebben nu apart les: “De ene dag geef ik les aan groep 6, de andere dag aan groep 7 en de derde dag aan groep 8. Het klinkt misschien gek, maar gedeeltelijk opengaan werkt voor mij minder. Wat mij betreft hadden we beter online les kunnen blijven geven. Ik had meer contact met mijn leerlingen, omdat ik ze minimaal twee keer per dag zag. Nu krijgen ze pas twee dagen later feedback op hun huiswerk.”
Jim ziet daarnaast ook wel mogelijkheden voor de toekomst. “Als een leerling zich nu niet lekker voelt, zou je kunnen zeggen: ik weet hoe leuk je geschiedenis vindt. Geef ik die les: log thuis in en kijk mee!”
Het is een soort presenteren voor tv
Montfort College
Blauwe en groene pijlen geven de looprichtingen in het Montfort College aan. De docenten en de middelbare scholieren moeten hier anderhalve meter afstand van elkaar houden. Biologiedocent David gaf de afgelopen weken zijn lessen niet in het lab, maar via een groene drone. “De camera in de drone richtte ik op een afbeelding. De leerlingen zagen via hun computerscherm de afbeelding. Ik vind zo’n creatieve manier van lesgeven erg leuk.”
Zwaaiend in beeld
Elke dag begon David zijn les om 10.00 uur. “Dan zijn de meeste pubers wel wakker. Sommige van de leerlingen waren al eerder in de online les via Zoom of Teams. Ik zette dan een muziekje aan en verscheen om 10.00 uur zwaaiend in beeld.”
David probeerde actief les te geven, terwijl zijn leerlingen in een passieve houding zaten. “Tijdens een les over het hart moesten ze opstaan en even rennen. Daarna moesten ze voelen hoe hard hun hart klopte. Het is een soort presenteren voor tv.”
Naast biologiedocent is David mentor van een eerstejaarsklas. Zijn privacy heeft hij opzijgeschoven om in contact te blijven met zijn leerlingen. “Normaal gesproken bel ik liever niet met leerlingen, thuis is toch een beetje mijn eigen domein. Maar nu belde ik vaak met leerlingen om te kijken hoe het met ze ging. Ook checkte ik of ze al het huiswerk hadden ingeleverd.”
‘Ik vind zo’n creatieve manier van lesgeven erg leuk’
Afgeplakte banken
Wie nu door het Monfort College loopt, ontkomt niet aan de afgeplakte banken en gesloten cafetaria. In het lokaal geven rode papiertjes op de tafels aan waar de studenten wel en niet mogen zitten. Zo is er genoeg afstand tussen de leerlingen. “We geven nu lessen van een half uur met acht leerlingen in een lokaal. Normaal zitten er 24 leerlingen in de klas. Ik geef nu dus drie keer dezelfde les. Docenten wisselen steeds van lokaal en de leerlingen blijven zitten.” De leerlingen hebben tijdsloten waarbinnen ze op school mogen komen. “De brugklassen hebben les van half 9 tot 10. Dan wordt er een half uur schoongemaakt tot de tweedejaars komen. Zo rouleert dit de hele dag.”