Rotterdam is van oudsher een stad van nieuwkomers. Een stad van pioniers met heel veel verschillende nationaliteiten. Hoe ervaren zij het leven hier? Deze keer: de Chinese Qiang Chen (36), roepnaam Coco.
De maatschappelijke druk om je huwelijk door te zetten is enorm in China. Maar Coco was op haar dertigste, na zeven jaar huwelijk, vastbesloten te scheiden. Ze bracht haar dochtertje van drie jaar naar haar schoonouders en vloog naar Rotterdam om ver van alle bemoeienis tot zichzelf te komen. Dat ze hier kwam was ‘accidentally’. “But when I started, I liked it.”
Mening
Coco’s oorspronkelijke idee was een half jaar in Rotterdam te blijven. “Ik kon skypen met mijn dochtertje, maar ik kon haar niet vasthouden. I suffered a lot.” Maar toen ze International Business and Administration ging studeren aan de Erasmus Universiteit ging er een wereld voor haar open. Ze werd er uitgedaagd om zich uit te spreken en haar mening te geven. En ze leerde in groepsverband werken. “In China houd je je mond in de klas en heb je geen mening. Chinese kinderen studeren de hele dag en avond alleen voor de National University entrance exams op hun achttiende. Dat examen bepaalt de rest van hun leven.” In Rotterdam zag Coco hoe sociaal, open minded en creatief Nederlanders zijn en hoe blij hun kinderen. Coco veranderde enorm en besloot dat ze haar dochter in deze cultuur wilde laten opgroeien.
Massagesalon
Zoekend naar een manier om als alleenstaande moeder werk en opvoeding te combineren kwam ze uit op een eigen massagepraktijk. In China had ze Chinese Gezondheidszorg en Massage gestudeerd en twaalf jaar in dat heilzame vak gewerkt. Coco leidde vier medestudenten op en opende haar eerste QoQo Massage aan de Beukelsdijk in West. Een lichte en transparante massagepraktijk voor de hele familie.
Zes jaar na haar komst is Coco bijna klaar met haar master Finance and Investments. Ze heeft inmiddels negen QoQo-vestigingen met 130 medewerkers in Rotterdam en omstreken, Breda en Den Bosch. Ze is getrouwd met een Rotterdammer. Samen hebben ze een zoon. Haar dochter woont ook bij hen. “Zij is hier veranderd van een stil, introvert en observerend meisje in een kind dat onbevreesd haar mening geeft. Ze gaat zelfs met mij in discussie. Geweldig! Die vrijheid wens ik elk kind toe.”