Zuid is altijd het vertrekpunt van Paul van Dorst. Hier woont hij, runt hij zijn eigen sportschool en het is de thuishaven van zijn favoriete club Feyenoord. Zuid is misschien wel het mooiste gedeelte van Rotterdam. Hier smelt alles samen: van ver weg en van om de hoek, het vertrouwde en het onbekende. Hij stond voor D66 op de lijst van de laatste Tweede Kamerverkiezingen, is voorzitter van de Roze Kameraden (een LHBTIQA+-vereniging van Feyenoord-supporters). Zo probeert Paul zijn steentje bij te dragen aan een maatschappij waar mensen aan elkaar denken en naar elkaar omkijken.
De Linker Maasoever staat in schril contrast met de Rechter Maasoever. Vanaf de andere kant gezien ziet het er prachtig uit, maar eenmaal de bruggen over, of de Maas onderdoor, zie je tweehonderd meter verder de problemen zich opstapelen. Een smetteloze buitenkant haalt de problemen aan de binnenkant niet weg. Armoede is een van de grote problemen.
Zo ook in de Tarwewijk, waar de sportschool van Paul staat: CrossFit Gold Pact. Bij binnenkomst in de grote hal waarin de sportschool zich bevindt, valt het oog gelijk op de vlag van Rotterdam en de Progress Pride-vlag. “Het groen-wit-groen was het eerste wat ik hier ophing”, zegt Paul terwijl hij trots rondkijkt naar wat hij bewerkstelligd heeft. “De Progress Pride-vlag staat eigenlijk voor wat ik de laatste vijf jaar heb proberen te doen hier in Rotterdam: op een positieve manier impact maken op mensen en daarbij goed omkijken naar mensen die het minder goed voor elkaar hebben.” Dat laatste is iets wat Paul vroeger thuis met de paplepel ingegoten heeft gekregen. “Ik kom uit een welgesteld gezin, maar de familie van mijn vaders kant had het toch wat moeilijker. Mijn ouders zorgden dan weleens voor een voedselpakket of andere hulp voor hen.”
Sporten tegen eenzaamheid
Paul strijdt ervoor dat mensen die niet uit de kast durven te komen, zich toch ook welkom voelen in deze maatschappij. Ook al lijkt het erop dat sommige sociale aspecten in die maatschappij eerder twee stappen achteruit gaan dan een naar voren.
“Sport is bij uitstek een manier om mensen te verbinden en hen gezond te houden. Er wordt wel erkend dat er te weinig mensen bewegen en dat daar verandering in moet komen, maar vervolgens ga je wel een btw-verhoging voorstellen. Er leven, zeker ook in Rotterdam, steeds meer mensen onder de armoedegrens. Voor hen maak je toegang tot sport zo alleen maar lastiger.”
De oplossing hiervoor volgens Paul? Meer plekken creëren waar mensen kunnen samenkomen. En waarom niet in zijn sportschool? “Er komen hier veel verschillende nationaliteiten en die doen vriendschappen op. Zo creëer je sociale cohesie. Daar beginnen we hier al mee met basisschoolleerlingen. Die blijven meestal rond hun eigen straat hangen, maar komen nu hier samen. Zij leren elkaar kennen, ontdekken daardoor ook de speeltuin twee straten verderop en zo kunnen ze weer een beetje meer meekomen in de maatschappij.” Voor wie het financieel moeilijk heeft, is er het Jeugdfonds Sport en Cultuur. Maar, stelt Paul: “Het lijkt erop dat de gemeente ook wil gaan bezuinigen op armoedebestrijding en sport.” Om die kinderen en jongeren te blijven bereiken, zit Paul te denken aan sponsorschappen. “Voor elke tien of twintig leden die ik heb, kan er een plekje vrijkomen voor iemand uit de wijk die het niet kan betalen.”
Superveel energie
“Mijn doel toen ik hier startte was om, buiten de typische CrossFitters, ook de tieners, kinderen en ouderen binnen te krijgen. Dat kost superveel energie, maar door samenwerking met scholen en welzijnsorganisaties lukt het die mensen te bereiken. En dat gaat bijvoorbeeld eenzaamheid onder ouderen echt tegen. Alleen maar door een beetje bewegen en een bak koffie. Dat is echt top! De volgende stap die ik wil zetten is om mensen met een rolstoel of een geestelijke beperking aan het sporten te krijgen. Het zijn groepen die vaak over het hoofd worden gezien. Die kunnen bijna nergens terecht, terwijl ik met een paar kleine aanpassingen en goede begeleiding deze mensen gewoon een reikende hand kan bieden.”
Roze Kameraden
Sport is onlosmakelijk verbonden met het leven van Paul. Ook voor zijn kluppie zet hij zich in. En sinds het ontstaan van de Roze Kameraden loopt hij met deze supportersvereniging mee in de Rotterdamse Pride March. Na een rumoerige start kijkt de vereniging vooruit naar de komende jaren. “We willen een leuke en actieve vereniging worden. Een van de dingen die we willen, is samen naar uitwedstrijden kijken met hen die niet meekunnen naar die partijen. En natuurlijk steken we ook tijd en energie in voorlichting. Zo willen we samen met Rotterdam Sportsupport nog meer Rotterdamse voetbalverenigingen helpen met het onderwerp. Daarvoor zijn we een toolkit aan het ontwikkelen waarin wordt uitgelegd hoe om te gaan met discriminatie en hoe je dat tegen gaat.” Hij straalt als hij besluit: “De verenigingen die over deze toolkit hebben gehoord zijn enorm enthousiast.”