De mp3-speler van Jordy’s Bakery is wel vaker zoek. Of stuk. Of ik heb geen benul van dat soort apparaten. Er is regelmatig een klant die te hulp schiet met zijn zonnige gefluit. En ook mijn collega helpt me af en toe uit de brand met haar wijsjes. Maar soms heb ik geen muzikale vervanging. Vandaag, bijvoorbeeld, moest ik het zelf oplossen. En vanuit het niets, de leegte, de stilte, ontstond een lied:
Oh Lieve Vaatwasmachien
Oh lieve vaatwasmachien,
jij weet wel misschien,
dat ik zoveel van je houd.
Zelfs nog ietsje meer als ik je met succes heb volgestouwd.
Ik weet nog goed, die ene dag,
dat ik jou voor het eerst zag.
Jarenlang heb ik naar je lopen te verlangen.
Die dag, zó’n lach, twinkelende ogen en rode blossen op mijn wangen.
Slechts af en toe met de hand een klein wasje,
voor de rest ben jij mijn allerliefste honniebonnie vaatwaskasje.
Ik, ik kost slechts per uur een tientje.
Maar jij, jij bent onbetaalbaar, lief machientje.
Je bent zo goed. Zo snel. En zo precies.
Ja, voor jou is vaat nooit te vies.
Koekdeeg, makreel, en vette spek.
Alles prop ik in jouw stalen bek.
(Pardon, in jouw mooie mondje.)
Oh vaatwasmachien, ik houd zoveel van jou.
Jij bent altijd heet. Nooit lauw.
Ik druk graag op je knopjes.
Voor koekloze deeghaken en koffieloze kopjes.
Het is me een genoegen,
om jou te horen zwoegen.
En als ik dan, na slechts een paar minuten, jouw klep weer opentrek,
verras je me altijd weer met schone bordjes en blinkend bestek.
Soms droog je slecht, eigenlijk vaak niet best.
Maar voor jou neem ik mijn doek ter hande, en doe de rest.
Ik neem het je niet kwalijk, hoor!
Daar betaalt Jordy immers mijn uurloon voor.
Oh lieve vaatwasmachien,
wil je misschien,
in gemeenschap van goederen, ons hele hebben en houwen,
met mij trouwen?