Met het grensverleggende en creatieve schoenenmerk Mascolori streefde hij in 2015 Annabel en Gers! voorbij op weg naar de Ketelbinkie prijs. Enigszins verrast nam Raymond Landegent samen met zijn compagnon de trofee in ontvangst. Nu, anderhalf jaar later, kust hij Mascolori vaarwel en maakt zich op voor een nieuwe move.
“Je boft. Ik zit middenin een verhuizing. Na zeven jaar in dit krappe appartementje is het tijd voor wat anders. Mijn vriendin en ik zijn hard aan de slag geweest om een oud en vervallen pand in Crooswijk om te toveren tot droomhuis. Ik heb ruimte nodig, net als een plant. Als je een plant in een te nauwe pot laat staan ontwikkelt hij zich niet. Zo werkt dat bij mij ook.” Raymond Landegent zit aan zijn eettafel. Voor hem staat een laptop en her en der liggen tijdschriften en notitieboeken. De kamer is bezaaid met verhuisdozen en overal staan potten met stekjes en opgroeiende planten. Terwijl hij een slok sterke koffie neemt kijkt hij ons peinzend aan. “Ik heb een beslissing genomen die niet veel mensen zagen aankomen. ‘Je hebt een goedlopend bedrijf, waarom stop je er dan ineens mee?’ Voor mij was de drang groot om een andere weg in te slaan. Het kon niet meer anders.”
Glitterschoenen
Vijf jaar geleden begon Raymond samen met zijn vriend Jochem Grund het kleurrijke schoenenlabel Mascolori. De aanleiding was, zo vertelt hij, een paar zilveren glitterschoenen die ze in Spanje tegenkwamen. “Dit soort schoenen zag je nauwelijks in Nederland. We gingen aan de slag om onze ideeën uit te werken en makers te zoeken. Veel vrienden verklaarden ons voor gek, maar wij dachten ‘fuck it, we gaan ervoor’. In vijf jaar tijd hebben we Mascolori uitgebouwd tot een van de bekendere merken op dit gebied. Anders denken en anders doen zit in ons bloed.”
Het laatste jaar bij Mascolori begon het steeds meer te broeien. Raymond wilde andere dingen gaan doen. “Maar het was best moeilijk. We hadden een bedrijf, een zakelijk huwelijk. Afgelopen zomer heb ik de knoop doorgehakt omdat ik voelde dat ik niet anders meer kon.”
Zorgtintje
Galerie Atelier Herenplaats zit al 25 jaar in Rotterdam. Het atelier is onderdeel van Stichting Pameijer en heeft als specialiteit outsider art. “Er worden daar zulke toffe dingen gemaakt. De werkplaats kwam op mijn pad toen we op zoek waren naar de kunstenaar Laan Irodjojo. We wilden zijn werk ‘de Rotterdam’ gebruiken voor schoenen en sokken van Mascolori. Laan kan niet praten en is autistisch. Hij zit totaal in zijn eigen hoofd en heeft een uitzonderlijk talent voor tekenen. Meestal zijn het gebouwen, treinen of schepen in Rotterdam. Hij maakt wat hij ziet, in een heel eigen stijl.” Raymond raakte gefascineerd door deze kunstvorm. “Outsider art is hele pure kunst, gemaakt door mensen met beeldend talent en zonder academische scholing. Vaak met het syndroom van down, autisme of een psychiatrische aandoening. Ik ging me erin verdiepen en voelde de drang om er meer mee te doen. Ik vind dat te weinig mensen ervan weten.” De kunstenaars zelf zijn bescheiden, stelt Raymond, maar ze verdienen erkenning. “En daarbij, het hele gebeuren heeft vaak een zorgtintje. Zorginstellingen hebben geen commerciële insteek. Ik heb die blik wel; ‘dit moet naar buiten.’ Hoe meer mensen hierover weten, hoe beter. Zodat we anders gaan kijken naar mensen met een beperking.”
‘Ondernemen is je hart volgen. Ook als je verstand een andere kant op lijkt te wijzen’
Zijn ouders hebben hem altijd gestimuleerd, vertelt Raymond, “Ze gaven me alle vertrouwen. Daardoor voel ik de vrijheid om mijn eigen weg te kiezen. Mensen waren onder de indruk van wat we hadden neergezet, maar ik wilde een andere kant op. Voor mij is ondernemen je hart volgen. Ook als je verstand een andere kant op lijkt te wijzen.”