Voor wie echt lekker Italiaans wil eten, is Da Gianfranco the place to be. De zaak op de Teldersweg in Schiebroek bestaat inmiddels alweer tien jaar en is onder veel Rotterdammers erg geliefd. Hoog tijd dus om daar eens een kijkje te nemen.
Als we binnenkomen worden we vriendelijk begroet door Nel. Ze wijst ons een mooi tafeltje aan. Al snel komt Gianfranco: the men himself er gezellig bijzitten om zijn verhaal te doen. Horeca was eigenlijk het laatste werk wat hij in gedachten had. “De vrije tijd is namelijk heel erg beperkt, maar als je het kunt combineren met wat je het allerliefste doet, dan is het anders.” Zijn partner, de nuchtere Rotterdamse Nel, zorgt ervoor dat de zaak draait als een goed geoliede machine, zodat Gianfranco zich kan richten zijn passie.
Gouden driehoek
Hij is eind jaren zeventig van Sardinië naar Rotterdam gekomen. Daar lag het geld volgens zijn broer voor het oprapen. Zijn broer wilde graag dat Gianfranco in zijn restaurant in de Witte de Withstraat zou komen werken. Er waren toen nog maar drie Italiaanse restaurants in Rotterdam; de gouden driehoek, zoals Gianfranco het noemt. Midden in zijn verhaal wordt hij weggeroepen om mee te helpen in de keuken. De baas zien we vervolgens in de open keuken druk aan het kokerellen. In de tussentijd bekijken we rustig de kaart, maar uiteindelijk besluiten we om ons te laten verrassen.
Eten
Al snel wordt er een grote plank op tafel gezet met verschillende Italiaanse vleeswaren. Allemaal even lekker. Daarna krijgen we lasagne met zalm voorgeschoteld. Een heerlijk frisse maaltijd. Wie bedenkt dat je het gehakt vervangt door zalm? Maar het is verrukkelijk. Vervolgens krijgen we een pasta parmigiano met zongedroogde tomaten en garnalen, bereid in parmigianokaas. Om je vingers bij af te likken, zo lekker.
Dan komt Gianfranco naar ons toe en vraagt of we misschien nog oren hebben naar een stuk tonijn, of dat we inmiddels al vol zitten. Een lekker stuk tonijn slaan we natuurlijk niet af. En als kers op de taart sluiten we af met een glaasje limoncello.
Italiaanse gastvrijheid
Als de ergste drukte eenmaal geweest is, schuift Gianfranco weer bij ons aan tafel om verder zijn verhaal te doen. Maar even later worden we alweer onderbroken. Nu door de man die aan de tafel achter ons zit. Hij geeft Gianfranco een vriendschappelijke klop op zijn schouder en grapt: “Kom je nou niet eens even bij ons zitten?” Het is een mooi voorbeeld van de heerlijk ongedwongen, gastvrije en open sfeer in het restaurant. Het is volkomen begrijpelijk dat er een gemêleerd publiek op dit restaurant afkomt. Veel vaste klanten uit Hillegersberg-Schiebroek ook en allemaal hebben ze de goedlachse Gianfranco in hun hart gesloten.
Als we heel eerlijk zijn, hebben wij dat inmiddels ook gedaan na ons ontwapenende gesprek en alle lekkernijen. Want liefde gaat tenslotte door de maag. Wat ons betreft een adres om zeker nog eens naar terug te komen.