Kloppend hart van Rotterdam

De broodnodige alternatieve voedselbank

Chris van Marion Tekst
Vincent van Dordrecht Beeld

Loes en Henk runnen in Schiebroek een alternatieve voedselbank: Uitdeelpunt Schie-broek voor mensen die moeite hebben om rond te komen. Mensen die dus niet altijd te eten hebben. En nu hoor ik je denken: daar is de gewone voedselbank toch voor? Maar de mensen die Loes en Henk bedienen zitten net boven de inkomensgrens die de gemeente stelt om bij de voedselbank aan te mogen kloppen. En daarom spannen zij voor deze mensen – die tussen de wal en het schip vallen – een vangnet.

In Hillegersberg-Schiebroek is geen armoede, wordt vaak gezegd. Ammehoela, zegt Loes Zwarts. “Ik heb een wachtlijst met mensen die niet in hun eerste levensbehoefte kunnen voorzien. Die gewoon niet iedere dag fatsoenlijk te eten hebben.” Loes deelt wekelijks aan maar liefst zestig gezinnen voedsel uit. Meer kan ze op dit moment niet aan, dus de rest moet op de wachtlijst.

De meesten van haar ‘klanten’ zitten in de schuldsanering. Ze staan een tijdje onder bewind en houden dus geen stuiver over. Op het moment dat ze uit de schuldsanering zijn, kunnen ze weer zelf in hun dagelijks onderhoud voorzien. En dan komt er een kostbaar plekje vrij voor een gezin dat op de wachtlijst staat en al een tijdje letterlijk oud brood eet.

‘We hebben te maken met gezinnen met kinderen. Die vaak zonder ontbijt naar school gaan’

De woonkamer stond vol

Het project startte vijf jaar geleden. Loes hielp Joyce in Vlaardingen met eenzelfde project. Ze zag hoe blij mensen werden van de hulp die ze kregen, dus begon ze in haar eigen wijk ook met een voedselbank. Gewoon vanuit huis. Eerst stond de hal vol. Later ook de woonkamer. Bijna permanent kon je er nauwelijks bewegen door de vele kratten en dozen. Gelukkig kregen ze van Radio Rijnmond een blokhut voor in de tuin. Daar bewaren ze nu een groot deel van de voorraad.

Loes was postbode en Henk timmerman. In het begin deden ze hun vrijwilligerswerk naast hun gewone baan. Inmiddels zijn ze beiden gepensioneerd. “Maar we hebben het drukker dan ooit”, aldus Loes. Het Uitdeelpunt is dan ook een full-time job. De hele week werken ze hard om de voorraden aan te vullen. En op zaterdag organiseren ze de ‘markt’ in de voortuin, waar de gezinnen hun gratis voedsel op komen halen. Tussendoor komt er nog weleens iemand langs voor een ‘noodtas’.

“Laatst werd ik gebeld door een sociale instelling of ik een noodtas kon aanbieden. De meneer in kwestie had al drie dagen niet gegeten. drie dagen! Ik heb een flinke tas voor hem gemaakt die direct kon worden opgehaald. Ja, dit soort dingen maak ik dus ook mee. En dan maar volhouden dat er in onze wijk geen armoede is.”

De Facebookgroep

De mensen die aanspraak maken op het voedsel dat Loes uitdeelt, zijn verenigd in een Facebookgroep. Hier meldt Loes ook wanneer ze langs kunnen komen. En wanneer er iets extra’s is. Vaak heeft ze ook persoonlijk contact met de gezinnen, want ze kent iedereen die hier komt. Zo weet ze ook wat de gezinnen nodig hebben en kan ze het voedsel goed verdelen.

Markt in de voortuin

Tijdens de markt op zaterdag deelt ze gratis voedsel uit aan de gezinnen die er recht op hebben. Zij krijgen een uitnodiging via de Facebookgroep en mogen uitzoeken wat ze nodig hebben. Loes maakt expres geen pakketten zoals de Voedselbank. “Er zitten altijd dingen in die mensen niet lusten. En het laatste wat ik wil is dat er eten wordt weggegooid.” Zo raakt de markt iedere zaterdag keurig leeg. En Loes zorgt ervoor dat iedereen zijn deel krijgt. Voorheen deelde ze twee keer per week uit, maar de woensdagmarkt is voorlopig geschrapt. Puur omdat ze niet genoeg aanbod heeft.

Afhankelijk van sponsors

Sponsors zijn belangrijk voor het uitdeelpunt. Zij zorgen voor de aanwas. Loes is erg blij met Bakker Klootwijk, waar ze iedere zaterdag aan het eind van de middag het overgebleven brood mag ophalen. Ook Zegro helpt mee door etenswaren beschikbaar te stellen.

“Voordat corona uitbrak hadden we meer sponsors. Bedrijven waren wat guller. Daarna kwamen er veel regels en beperkingen, veel van die beperkingen zijn niet meer teruggedraaid. En dus krijgen we nu minder eten dan we nodig hebben om onze zestig gezinnen te voeden.”

Loes en Henk betalen nu een groot deel van het voedsel uit eigen zak. “We lopen de aanbiedingen af in de supermarkten. En soms belt er iemand met een partij. Die kunnen we dan ophalen en verdelen. Dat zijn altijd fijne extraatjes.”

Uitdeelgroep Schiebroek krijgt geen enkele subsidie. Ze zijn afhankelijk van vrijwilligers en sponsors. “Sponsors zoals Bakker Klootwijk en Zegro die iedere week geven, zijn fantastisch. Maar om eenmalige sponsors zitten we ook te springen. Als een winkel vlak voor de kerst nog kerstkransen over heeft, dan verdelen wij ze graag onder de mensen die dat echt nodig hebben. Hetzelfde geldt voor cadeautjes. Veel gezinnen die wij helpen, hebben jonge kinderen. Die vaak zonder ontbijt naar school gaan en al helemaal geen sinterklaas- of kerstcadeaus krijgen. Die gezinnen bieden wij tijdens de feestdagen graag iets extra’s”.

Wil jij Uitdeelgroep Schiebroek helpen en zo onze stad weer een klein beetje beter maken? Neem dan per e-mail contact op met Loes: loeszwarts@telfort.nl.