De Oude Dame aan de Kruiskade is 98 jaar. Eigenlijk moest ze wijken toen er een nieuw en groter Luxor verrees. “Maar Rotterdam kan niet zonder haar Oude Luxor”, stelt directeur Marc van Kaam. “Elke Rotterdammer heeft een herinnering aan haar. Ze is nu prachtig verbouwd en het is een eer haar levend te houden.”
Het oude theater hoort bij Rotterdam. Luxor opende in 1917 haar deuren als bioscoop. Hier keek je naar stomme films, terwijl het lekker warm was. “Ongelofelijk luxe voor die tijd. Het was een behaaglijke huiskamer voor Rotterdammers.”
Na de Tweede Wereldoorlog werd de bioscoop noodgedwongen theater. “De schouwburg was nog in aanbouw, dus de voorstellingen werden hier geprogrammeerd. Toen de schouwburg opgeleverd was, kwam er in het Luxor variété en amusement en dat is nog altijd het grootste aanbod.”
Van Kaam volgde de middelbare Hotelschool en werd horecamanager in Theater de Naald in Naaldwijk. Hier werd hij ‘met het theatervirus besmet’ door een voorstelling van Willem Nijholt en Henny Orri. Hij kon er de directeur opvolgen en leidde verschillende theaters tot hij in 2014 zijn grote droom realiseerde: directeur worden van het Luxor. “Ik stuur de twee mooiste theatergebouwen van de stad aan. Het Nieuwe Luxor is groot voor Nederlandse begrippen, maar heeft grandeur en geborgenheid. En dan het Oude Luxor… De verbouwing is klaar en man, wat is ze mooi. Van buiten heeft ze de allure van vroeger en binnen zijn de modernste faciliteiten aanwezig. Mensen komen lachen en drinken daarna een goed glas wijn. Het is wederom die huiskamer die het vroeger was.”
Thuiskomen
In het Oude programmeert Luxor voorstellingen waarvoor het Nieuwe te groot is. “Ze heeft een vitale functie in ons aanbod. Maar er is nog een reden om de Oude Dame te behouden: artiesten koesteren haar. Zij willen hier hun show beginnen of eindigen. Dit is een theater met emotie. Dat merk ik ook. Als ik binnenkom, voelt het als thuiskomen.”