Rob. Hij weet dat hij me raakt. Alsof hij me met een stel puntige Van Bommelschoenen in mijn kruis trapt, herhaalt hij zijn statement: “Rotterdam bestaat niet!” Ik krijg zin om mijn imitatie van Bep van Klaveren op hem toe te passen, maar in plaats daarvan vraag ik hem of hij zich nader wil verklaren.
“De Rotterdammer bestaat niet”, licht hij toe. “Denk je nu echt dat een Hillbilly hetzelfde is als de Turkse dame op de Hilledijk? Denk je dat de oude Crooswijker te vergelijken is met het oud geld uit Kralingen? Kijk naar de Kaap. Daar kijken de oude Kapenezen meewarig naar het ingetrokken Blijdorppubliek, die denken dat ze met een tattoo en een papegaai opeens de geschiedenis van het Schiereiland aankunnen. Zie hier: de Rotterdammer bestaat niet en zonder Rotterdammers geen Rotterdam.”
Het beeld dat ik heb van Rotterdam is niet gebarsten. Maar een klein vlekje is er wel als ik die avond de stad intrek. Bestaat de Rotterdammer eigenlijk wel? Bij Melief staat op het terras een Schoremkoppie. In zijn nek een tattoo: Made in Rotterdam. Een stel kakkers zingt bij Sijf hartstochtelijk mee met de Hermes Houseband. “Rotterdam, de mooiste rotstad die er is.”
‘Rotterdam, de mooiste rotstad die er is’
Op de Binnenweg fiets ik achter een stel prachtige Antilliaanse billen. Op haar zwarte broek tonen haar dijen de woorden 010 Kicks en over haar billen het woord Ass. Een Marokkaan toont trots dat 010 A State Of Mind is. Het Westerpaviljoen zit vol met acteurs, dichters en architecten die op een of andere manier de Maasstad hebben bejubeld. Bij Arie’s Deelder die met liefde schrijft dat Rotterdam niet in beeld te brengen is, maar wel degelijk bestaat.
Het dringt tot me door. In deze stad is iedereen anders. Blank, zwart, geel. Christen, moslim, hindoestaan. We eten kebab en boerenkool met worst. Maar allemaal delen we die ene liefde. Voelen we ons verbonden door dat ene woord: Rotterdam.
De eerstvolgende keer dat ik Rob spreek, trek ik mijn puntige Van Bommels aan. Mijn uithaal zal hard en effectief zijn. Want Rotterdam moet je voelen.