‘Weg met die uitgestorven binnenstad’
“De Wednesdaynightskate, daar doe ik al vanaf het begin aan mee. We startten eerst vanaf de Nieuwe Binnenweg en nu alweer een aantal jaar vanaf de Binnenrotte. Soms doen per avond meer dan 20.000 skaters mee. Ik vind dat een mooie tegenhanger voor de stille doordeweekse avonden. In de binnenstad kan het soms uitgestorven zijn, dat is echt jammer. Maar zo’n Wednesdaynightskate laat goed zien hoe het ook kan. En het gaat altijd goed, zelfs met zoveel mensen op de been. Het blijft gewoon een reuze gezellig evenement, waar we met een grote groep langs de mooie plekjes in Rotterdam skaten. En de après-skate niet te vergeten, dat maakt het extra leuk. We gaan dan na veel inspanning over op de broodnodige ontspanning, haha.”
Nicole Lamers
‘Shit, een buitenlander denk ik dan’
“Parkeren in Rotterdam, daar schaam ik me weleens voor. Sta je bij de parkeerautomaat, komt er iemand naast je staan die vraagt: ‘Do you know how this works?’ Shit, een buitenlander denk ik dan. Niet omdat het een buitenlander is, maar omdat ik me dan verplaats in degene die me met een handvol kleingeld hoopvol en vragend aankijkt. Daar sta je dan. Eindelijk een parkeerplaats gevonden, kun je niet betalen omdat je terechtgekomen bent in een stad die gedomineerd wordt door de chipknip en parkeerapp’s. Ik heb inmiddels een standaardantwoord: ‘Sorry for our parkingsystem. If you give me the coins, I will buy you a ticket.’ In Noord wordt geëxperimenteerd met meters waar je met pin en creditcard kunt betalen. Werkt prima. Wel jammer dat we dan straks die onverwachte ontmoetingen bij de parkeerautomaat moeten missen.”
Ramon Mosterd
‘Mijn oma gooide een pot mosterd’
“Als ik denk aan wat gers is dan kom ik toch uit op De Kuip. Daar speelt niet alleen mijn cluppie, maar het is voor mij vooral een plek met een geschiedenis en herinneringen. Als ik oude beelden uit ‘44 zie, moet ik altijd aan mijn vader denken. Hij was een van de mensen die zich in De Kuip moesten verzamelen tijdens de razzia van ‘44. Die razzia wordt nog steeds herdacht. Vanaf de Pretorialaan waar hij woonde, werd hij weggehaald door de Duitsers. Mijn oma gooide destijds uit protest nog een pot mosterd naar het hoofd van een Duitser. Maar ik heb ook andere en mooie herinneringen. Zoals van de vele concerten waar ik naartoe ben geweest in De Kuip. Bowie, De Rolling Stones en natuurlijk Bruce Springsteen: ik heb ze daar allemaal gezien. Dus ja, voor mij is het een zeer dierbare plek!”
Els Herrman-Timmers