Kloppend hart van Rotterdam

Samen genieten is dubbel genieten

Dijlan van Vlimmeren Tekst
Rick Arnold Beeld

Bij Janine Quispel-Duisterhof staat de deur altijd open. Gastvrijheid spelt de auteur van Gezellig dat ik er ben terecht met een hoofdletter G. Nu de harde noten steeds vaker moeten worden gekraakt, is haar gastenboek welkomer dan ooit.

Ze is van origine een Zeeuwse, maar niet eentje die zuunig is. “Als je het kunt, deel dan royaal. Het is heerlijk om te delen. Als je samen geniet, geniet je dubbel.” Zuinigheid strookt bepaald niet met haar opvoeding: “Mijn vader was een predikant in de Nederlands Hervormde Kerk. Mensen die tegen het leven aanliepen, ontving hij met open armen in de pastorie – en de pastorie was voor ons thuis. Wie net weduwe of weduwnaar was geworden, of wie eenzaam was, schoof in het weekend of tijdens de feestdagen bij ons aan. Doordeweeks aten we meestal als gezin maar ook dan was er ruimte om te delen. Er was altijd iets te veel. Al jong wist ik wat gastvrijheid inhield.”

RoZe
Inmiddels is Janine Quispel-Duisterhof net zoveel Zeeuws als Rotterdams. Zowel in woord als in daad. Haar cateringbedrijf draagt de toepasselijke naam RoZe Food & Fun. Ro van Rotterdam en Ze van Zeeland. Nuchter in het kwadraat. “Voor mijn vaders werk zijn we op mijn vijftiende naar Rotterdam verhuisd, en vervolgens ben ik voor de liefde in deze stad gebleven.”

Na de dood van haar moeder (“de spil van het gezin”) at haar vader wekelijks bij haar, of ze aten samen buiten de deur. Aan tafel ontstond het idee voor een gezamenlijk gastenboek met, voor de lezer, ruimte voor eigen invulling. Dat idee is afgekeken van mama’s multomap. Daarin bewaarde zij haar recepten, de bedankkaartjes. Daarin hield ze ook bij op welke dag ze wat had gekookt en voor wie. Daarmee voorkwam ze dat degene bij een volgend bezoek hetzelfde voorgeschoteld zou krijgen als de keer ervoor.

Hemelen
Vader en dochter schreven de eerste hersenspinsels naar elkaar toe. Beetje bij beetje kreeg het boek steeds meer inhoud. Nog voor de voltooiing ging Dies Duisterhof echter hemelen. Tien jaar na zijn dood besloot Janine het boek alleen af te maken. “Ik ben in zijn geest verdergegaan. Maar het boek zou anders zijn geweest als hij nog had geleefd. Bijbelser. Niet dat mijn vader streng was. Als ik wilde zwemmen op zondag mocht ik gaan zwemmen. De kroeg was verboden terrein op zondag, verder was ik vrij. Ik ben van een andere generatie. Ik bid voor het eten maar ik ben niet praktiserend, het wekelijkse kerkbezoek heb ik losgelaten.”

Gezellig dat ik er ben was een gevleugelde uitspraak van haar moeder. “Ze dacht daar niet echt bij na, maar zorgde er met haar blije uitstraling en enthousiasme voor dat iedereen wist dat ook zij enorm had uitgekeken naar de avond die komen ging. Gezellig dat ik er ben noem ik een gastenboek maar het is meer dan dat. Het is een gasten-, recepten- en verhalenboek ineen. Het bevat interviews van haar vriendinnen Johanna ter Steege en Joke Bruijs, van haar favoriete schrijfster Jessica Durlacher en haar favoriete chef Thijs Meliefste. “Thijs is mijn held, ik ben dol op hem. Hij neemt altijd de moeite een praatje te maken aan tafel. Voor Meliefste runde ik een zomer een pop-uprestaurant op deze prachtige locatie in Wolphaartsdijk, met een grote mosselketel op het terras en een accordeonist in het weekend, superleuk.”

Seizoenen
De zestig recepten in haar boek zijn gerangschikt naar de seizoenen. Voor de naderende feestdagen tipt Janine de kalkoenrollade met pancetta: “Die is bij ons met kerst vaste prik.” Gastvrijheid gaat verder dan met z’n allen aan één lange tafel. “Gastvrijheid is je huis, je haard en je hart openstellen. Gastvrijheid is omzien naar anderen. De kerstdis beginnen we dan ook met persoonlijke toespraken. We laten de ander weten waarom hij of zij ertoe doet. Daarna vloeit de wijn rijkelijk.”

Gezellig dat ik er ben is te bestellen via kyosei.nl