Het Hofplein gaat op de schop en Rotterdam bemoeit zich er maar wat graag mee. Niet vanaf de zijlijn, maar pal aan tafel. Sinds december 2024 werkt de gemeente met een klankbordgroep Hofplein, die schakelt zoals Rotterdam ís: kort erop, eerlijk en duidelijk en altijd gericht op wat er buiten gebeurt. Bewoners, ondernemers, RET, verkeersspecialisten, groenmensen, omgevingsmanagement… iedereen die ook maar iets met het Hofplein te maken heeft, zit erbij. En niet alleen om te knikken.
Dat merk je buiten. Zodra een omleiding overlast geeft, een hek verkeerd staat of een fietser zich er nét (of net niet) tussendoor wringt, staat de groep op ‘het plein’. Meteen oplossen. Via een appgroep vliegen updates, foto’s en scherpe opmerkingen dag en nacht over en weer.
De eerste twintig bomen staan inmiddels overeind en zetten de toon voor het nieuwe, groene Hofplein. Onder de grond is het zware werk gedaan, waar onder meer de riolering en de ondergrondse wateropslag werden aangelegd, boven de grond begint de stad eindelijk de eerste nieuwe ‘taartpunt’ van het nieuwe Hofplein te zien. Wat gebeurt er als je het Hofplein maakt met mensen die er elke dag middenin zitten?
Cor Lecker
Bewoner, voorzitter van de bewonersvereniging Delftse Poort en lid van klankbordgroep Hofplein
“In 1993 kwamen mijn vrouw en ik hier wonen, vanaf het Mathenesserplein. Zij wilde graag midden in de stad zitten. Ik werkte toen als buschauffeur, vaak ’s avonds of ’s nachts, dus ik vond het allemaal best. Na veertig jaar op de bus in Zeeland en Voorne-Putten is het prettig thuiskomen op een plek waar alles om de
hoek zit.
In die beginjaren was het hier nog rustig. Ik zeg weleens gekscherend: toen liep er nog een veldwachter rond. Inmiddels is het allemaal een stuk drukker geworden – meer horeca, meer verkeer. Ik kijk graag uit op de bouw; ik zie hoe strak die mannen samenwerken, hoe het stap voor stap vorm krijgt. Vandaag werden de bomen geplant, dat is mooi om te zien. Wat ooit een kaal betonnen plein met een fontein was, wordt straks hopelijk een plek waar echt leven komt.
Of dat lukt, weet ik niet. Het verkeer blijft mijn zorg. Kijk naar de Coolsingel: daar staan ze alweer in de file om de parkeergarage in te kunnen. Soms denk ik: had het hele centrum autovrij gemaakt, op leveranciers, hulpdiensten en mensen met een ontheffing na.
Met de bewonersvereniging proberen we vooral op te komen voor de mensen hier. Twee tramhaltes zijn verdwenen en vooral ouderen hebben daar last van. Ze moeten nu naar het Weena lopen, over een drukke oversteek waar fietsers rakelings langs schieten. We hebben nog gelobbyd om de halte op de Coolsingel terug te krijgen, maar dat is helaas niet gelukt. En dan had je nog die brommers die voor de flat langsreden toen alles openlag; levensgevaarlijk. Na veel klachten is dat stuk versmald, maar toen konden mensen met een scootmobiel er niet meer door. Het blijft puzzelen.
Over het algemeen ben ik wel positief. De gemeente houdt ons goed op de hoogte en ik bewonder hoe groot en ambitieus dit project is. Straks komt ook Rise er nog bij; weer een nieuwe fase. Ik hoop vooral dat het een mooie, leefbare omgeving wordt. En als het verkeer dan ook nog een beetje meevalt, hoor je mij niet klagen.”
Iris van der Lee
projectmanager Hofplein
“Wat dit project bijzonder maakt, is dat we vanaf het allereerste begin hebben gekozen voor een klankbordgroep die écht meedoet. In december 2024 zijn we gestart. Heel vroeg, bewust. En meteen met twee groepen: een voor bewoners en een voor ondernemers. De tafel is heel breed. Niet alleen bewoners en ondernemers, maar ook de RET, onze omgevingsmanager, toezichthouders, verkeersspecialisten, collega’s van groen… iedereen die relevant is, zit erbij. Daardoor kunnen we de meeste vragen meteen beantwoorden en kun je snel schakelen.
Dat maakt een enorm verschil. Als er een nieuwe fase met een nieuwe omleiding komt of hekken zijn verplaatst, gaan we direct daarna met mensen uit de klankbordgroep ter plekke schouwen. Je ziet dan heel direct waar iets knelt. Dan blijkt dat een bord alleen niet werkt, of dat een route te krap is, en dan moet er gewoon een drempel bij of een hek drie meter verder. Dat soort inzichten krijg je nooit achter een tekentafel.
We hebben daarnaast een appgroep die dag en nacht openstaat. Problemen worden direct gemeld en wij kunnen meteen reageren. Dat zorgt ervoor dat je minder klachten krijgt en juist veel meer goede ideeën. Het Hofplein is van de stad, iedereen kent het, en iedereen wil dat het mooi wordt. Die betrokkenheid is goud waard.
Voor mij persoonlijk is dat ook precies waarom ik zo graag aan dit project werk. We zitten met team Hofplein in het kantoor aan het Weena en zien het plein dagelijks veranderen. De eerste maanden zaten we vooral onder de grond: stadsverwarming, waterbuffering, kabels, riolering. Dat zie je niet, maar het is cruciaal. En dan ineens, vorige week, nadat we de rijbanen en fietspaden hadden aangelegd, worden de eerste twintig bomen geplant. Dan voel je dat het klopt, dat al dat werk onder de oppervlakte zich eindelijk begint te vertalen naar wat mensen straks zien, voelen en gebruiken. We zijn er nog niet, het is een megaproject met impact op heel veel Rotterdammers. Juist daarom vind ik het zo belangrijk dat die klankbordgroepen er zijn. Je maakt het plein niet alleen voor de stad, maar mét de stad.”
Riccardo Cantini
bewoner en lid van de klankbordgroep Hofplein
“Ik heb eigenlijk alleen maar mooie uitzichten. Op mijn werk bij Van Oord doe ik inkoop voor windprojecten op zee. Daar kijk ik uit over het water richting de Van Brienenoordbrug. En thuis, met een kop koffie in mijn hand, kijk ik uit op het Hofplein. Geen verkeerd decor! Ik woon al mijn hele leven in Rotterdam: geboren in het voormalige Sint Franciscus aan de Schiekade, opgegroeid aan de Linker Rottekade, later aan de Goudsesingel. En inmiddels alweer dertig jaar op de hoek Pompenburg/Goudsesingel. Een ideale plek: ik zit in no-time op mijn werk, met de fiets of de auto.
Als je zo lang ergens woont, dan schuif je graag aan bij een klankbordgroep. Ik heb Rotterdam in mijn hart zitten en dankzij mijn werk heb ik veel ervaring met projecten. Wij zijn de ‘ogen en oren’ van het projectteam. Alleen was ik liever al vóór de start betrokken geweest, zoals bij Katshoek en Stroveer (Nieuw Pompenburg). Dan kun je echt meedenken over zaken als verkeersstromen en OV. Nu zie ik de files tijdens de bouw letterlijk ontstaan. Eerlijk gezegd geloof ik niet dat dat straks ineens beter wordt. De klankbordgroep werkt goed, bewoners worden gehoord, maar soms mag er wat scherper worden geschakeld. Die tramhalte aan de Pompenburg bijvoorbeeld: die moet gewoon terug, zeker voor de ouderen. En de regelingen voor fietsers blijven maar halfslachtig.
Dat het Hofplein wordt opgeknapt, juich ik toe. Het wás een troosteloos plein, terwijl het een van de iconen van de stad is. Een ruimtelijker, groener plein waar je echt even wilt blijven, is pure winst. Ik hoop dat het mooi blijft en dat het groen doorloopt richting Coolsingel en Weena: een mooie passage naar CS, midden door het groen in plaats van tussen kantoorkolossen. Dat zou Rotterdam goed doen.
Onlangs organiseerde ik een personeelsweekend in de stad. We gingen van de Floating Farm helemaal naar de Slaak. Tijdens dat weekend leerde ik dat het Hofplein ooit cadeau is gedaan door de rederij Van Ommeren, ter ere van hun honderdjarig bestaan in 1939, en ben ik me gaan verdiepen in de dierensculpturen van de fontein. Zo ontdek je nog eens wat!”