Onlangs hadden wij thuis iets te vieren: er was er een jarig. En dat viel samen met zestig jaar Songfestival. Een dubbele reden om voor 25 vrienden én vriendinnen een buffetje aan te richten. Kon je vroeger volstaan met wat doppinda’s, een stukje leverworst, een vlammetje en een slagroomsoesje, nu ligt de culinaire lat hoger. Het naar binnen slepen van dozen en kratten drank wil nog wel lukken. Maar op de juiste tijd, op de juiste temperatuur, het juiste gerecht op een vrolijk gedekte tafel tevoorschijn toveren, dat is bijkans een militaire operatie.
Aan het eind van de avond voelden partner Dennis en ik ons toch net als de Zweedse winnaar Heroes of our time. Een van de Vier Neefjes met veganistische trekjes moest zich behelpen met zakjes chips, maar verder liep het als een trein en oogstten we alle lof.
Een veel grotere culinaire operatie vindt jaarlijks plaats, in de Ardennen. Dan komen vijftig ‘KaVeKa’-collega’s in hun vrije tijd bij elkaar voor een lang weekend off-the-road. Hoogtepunt is de gezamenlijke maaltijd op vrijdagavond. Rond een thema (dit jaar ‘Indiaas’) kookt een gelegenheidsploeg de sterren van de hemel. Naarmate het moment van opdienen nadert, stijgt de spanning tot een kookpunt. De bewondering voor de witte en zwarte brigades die dit elke dag moeten doen, neemt exponentieel toe. Maar al twintig jaar is het een groot feest, met Bonte Koe-bonbons en Rutte-likeuren als uitsmijter. Veel van het lekkers wordt meegenomen uit Rotterdam en omstreken.
‘We denken er meestal niet bij na als we alle versproducten ’s morgens vroeg zien’
Terwijl de stad slaapt, werken ‘s nachts achthonderd mensen in zeventig verschillende bedrijven op de Groothandelsmarkt in de Spaanse Polder. Hier worden vleeswaren, vis, groenten, fruit en zuivel verhandeld. De totale waarde van de handel van de markt bedraagt op jaarbasis anderhalf miljard euro. Een megavoedselketen op een bedrijventerrein. Een overtreffende trap in culinaire logistiek. De mensen en bedrijven zorgen er met elkaar voor dat alle verse waren op het juiste moment op de juiste plek komen om meer dan een miljoen mensen in het Rijnmondgebied te voeden. We denken er meestal niet bij na als we alle versproducten ‘s morgens vroeg in de winkel zien liggen. Ik vind dat we onze nachtelijke helden van deze ‘buik van Rotterdam’ weleens in het zonnetje mogen zetten. Bij deze.