Er is een boom aan de Heemraadssingel ooit te gronde gegaan
in één rechte lijn aan het water gelegd, de takken half ondergedompeld.
Deze boom bloeit als de eerste van het jaar, met haar kleurige knoppen ontloken.
Ze steekt af tegen haar nu nog kale bodemgenoten en het raakt je
een bewijs te vinden van veerkrachtigheid.
Twee moslima’s, bruin-blauw, ton-sur-ton gesluierd over de West-kruiskade
beiden een Brammetje in de hand met extra mayonaise, ze lachen, ze lopen
door een schemerende zomerzon. Samen staan ze deze stad goed
zoals ook ik, zoals ook jij, zoals alles dat hier onlogisch lijkt
af te steken tegen zijn geboortegrond.
Toch versmelt je met het beton
breken de wortels daadkrachtig door het wegdek
begroeien heilighuizen met korstmos
is zelfs de meest bebouwde kom geen partij voor wildgroei
dringt de berenklauw zich altijd weer tot recht voor jouw deur.
Een hovenier op TikTok laat zien hoe je immuun wordt voor brandnetels.
Het is simpel: je laat je een miljoen keer steken. Zelfs reuma en hooikoorts verlicht.
Je onthoudt het als survivaltip voor wanneer de apocalyps zich aanbiedt.
‘She has reached a point of no return’
zingt de psychedelische rockband Felt
hoor je op het moment dat een zwerm spreeuwen zich
in tweeën splitst voordat ze achter een gezinsflat verdwijnen.
Soms speel je dit nummer ontelbare keren achter elkaar
je laat je een miljoen keer steken
dan ben je immuun.
Je denkt aan het gouden ei
aan losgelaten heliumballonnen
de gescheurde stuurlijnen van een parachutist
jouw vacuüm verpakte verlangens zonder een bodem om van te bouwen.
Je denkt aan de omgevallen boom die toch nog wortel schiet
aan de avonden dat je met jouw beste vriendin beaamt dat humor niet altijd
de beste vorm van coping is, terwijl je grappen maakt, toch ruimte laat voor tranen.
Je denkt aan de duiven op Schiedam Centrum,
hoe ze zich samen verplaatsen naar de warmste plekken
op de vloer in het zonlicht, hoe ze lang niet altijd familie zullen zijn
en er toch
gelukzalig uit zien.
Amber Rahantoknam
Amber Rahantoknam (1996) lacht een mooie toekomst tegemoet. In 2022 studeerde ze af op de Willem de Kooning Academie in illustratie. Haar afstudeerproject combineerde illustratie en poëzie in street art. In 2023 won ze de Aanmoedigingsprijs Cultureel Ondernemerschap. Ze noemt zichzelf een multidisciplinair kunstenaar die zich beweegt op het snijvlak van poëzie, illustratie en performance.
Haar werk gaat over de veelzijdige mens, waarbij ze tegelijkertijd een soort van protest aantekent tegen het huidige marketingbeleid waarin je een heel goed merk moet zijn: “Mensen kunnen juist heel veelzijdig zijn. In mijn poëzie komt die ambiguïteit bijvoorbeeld naar voren, maar ook in mijn praktijk waar ik verschillende disciplines combineer.”
Momenteel is Amber ook stadsgids bij Rotterdam Ontrafelt, een interactief educatieprogramma voor voortgezet onderwijs en mbo over het koloniale slavernijverleden van Rotterdam. Iets wat ze erg belangrijk vindt om te doen: “Als je in de geschiedenis duikt, kan dat je veel vertellen over hoe de maatschappij nu in elkaar zit, waardoor je beter bepaalde spanningen in onze samenleving kan begrijpen, vooral tussen verschillende culturen. Als je nu ziet dat de spanningen steeds hoger worden, is het belangrijk om wat meer empathie te kweken voor heel veel verschillende lagen uit de samenleving.”