Op zijn 23ste kreeg Willem Philipsen een zwaar herseninfarct. Zijn leven stond tot dat moment in het teken van muziek. Als gitarist bij onder andere Postmen, Soulvation en Anouk behoorde hij tot de top van de Nederlandse muziekindustrie. Die fatale dag in mei 2007 gooide zijn leven totaal overhoop.
“Ik werd wakker met erge hoofdpijn en binnen een halve minuut viel mijn linkerkant uit, mijn mond ging hangen en ik zag allemaal kleuren. Binnen no time lag ik in het ziekenhuis op de operatietafel. Het was op het randje en mijn leven stond op zijn kop. Na een maand in het Erasmus MC startte de strijd. Ik begon met de revalidatie en moest weer van alles leren wat voor die tijd vanzelfsprekend was. Mijn oude leven moest ik loslaten en ik moest mijn nieuwe leven een goede invulling geven. Tevens moest het verleden een plek krijgen, want dat blijft natuurlijk wel een deel van mij. Ik was immers nog steeds dezelfde persoon, met dezelfde ervaringen in hetzelfde lichaam. Alleen met een beperking. Dat duurde wel even en ik heb momenten gekend waarin ik hard voor mezelf moest zijn. Zo ging ik al vrij snel weer naar een concert van mijn oude band Postmen. Ik wist dat dit een kwelling zou worden, mijn maat stond op de plek waar ik het liefst zou staan. Maar je moet ook compassie voor jezelf hebben en jezelf de tijd gunnen om het proces te doorlopen en het soms ook even niet te weten.”
Grote stappen
Inmiddels zijn er veertien jaar verstreken. Philipsen heeft grote stappen gemaakt. “Alhoewel er nog altijd verbetering mogelijk is. Maar die stapjes worden steeds kleiner. Als ik op die periode terugkijk, kan ik zeggen dat het me meer heeft gebracht dan het me heeft afgenomen. Ik heb me kunnen ontwikkelen op vlakken waarover ik nooit had nagedacht. Ik werk nu als accountmanager bij Rotterdam Inclusief. Dat vind ik superleuk omdat het zinvol werk is en ik echt iets kan toevoegen aan de maatschappij. Daarnaast ben ik motivational speaker. Ik merk dat ik mensen inspireer door ze aan de hand van mijn verhaal anders naar hun leven te laten kijken.”
Alles is een kans
Onlangs verscheen het boek ‘Met de stroom mee’. Hierin vertelt hij over zijn herstelperiode en gaat hij in gesprek met mensen die hem hebben geïnspireerd het beste uit zichzelf te halen. “Het schrijven van een boek stond al jaren op mijn mental bucketlist. Maar ik dacht dat dit pas aan de orde was als ik oud en wijs zou zijn. Tot ik twee jaar geleden bij De Wereld Draait Door zat als ambassadeur voor de Hersenstichting. Een week later ontving ik een mailtje van een uitgeverij waarin ze vroegen of ik er al eens over had gedacht mijn verhaal in een boek te delen. Daar kon ik dus volmondig ja op antwoorden. Voor mij is alles een kans, dus we zijn gestart. En nu is het boek er!”
De sleutel tot alles
Sterker door strijd, Philipsen laat zien dat dit geen loze kreet is. “Ik heb mijzelf aangeleerd weer met een hand gitaar te spelen. Ook componeer ik en produceer ik in opdracht. Ik vind dat je altijd de kans hebt om jezelf meer uit te vinden, mits je focust en er echt voor gaat. Je hebt namelijk altijd een keuze: ga je in de slachtofferrol of kies je ervoor geen beperkingen te zien en alles uit het leven te halen. Kijk niet naar wat je niet kunt, maar kijk naar wat je wel kunt. Dat is de sleutel tot alles.”
‘Met de stroom mee. Hoe ik als topmuzikant een herseninfarct overleefde, en een betere versie van mezelf werd’ (€ 20,00).