Kloppend hart van Rotterdam

Schippersverhalen uit eigen stad

Mia Spruit Tekst
Joke Schut Beeld

Wat: Voor Rotterdam in beeld koos ik ervoor bijzondere Rotterdamse schepen en hun eigenaren te portretteren. Waarom: Ik heb een voorliefde voor de maritieme wereld en ik duik graag in levens die net even anders zijn dan die van mij. De keuze was dus makkelijk gemaakt!

Jaarlijks bezoeken zo’n 30.000 zeeschepen en 110.000 binnenvaartschepen de Rotterdamse haven. Het water zit bij veel Rotterdammers in de genen. Fotograaf Joke Schut portretteert het liefst mensen in hun natuurlijke habitat. De liefde voor de scheepvaart kreeg ze mee via een vriend, die stuurman is. De link naar eigenaren van bijzondere schepen in Rotterdam was dan ook snel gelegd.

“Er is zoveel verkeer op de Maas en in de havens van Rotterdam. Mensen lopen massaal uit als een groot of bijzonder schip Rotterdam binnenvaart. Ik ben juist erg nieuwsgierig naar de mens achter het schip. Deze enorme liefhebbers hebben vaak een bijzonder verhaal. Daar ben ik benieuwd naar!”

Nieuwsgierig

Daar waar het gebeurt, op het moment dat het gebeurt; dan staat Joke graag paraat om het moment vast te leggen. Zonder al teveel te ensceneren. “Als documentair fotograaf kun je je permitteren nieuwsgierig te zijn en het gesprek met mensen aan te gaan. Via beeld kun je de passie van mensen weergeven, terwijl je ondertussen veel leert over onderwerpen waar je weinig van weet. Dat is leuk! Het zijn vaak de details die het object een gezicht geven. Bijvoorbeeld het servies dat van eigenaar op eigenaar is overgegaan en nog precies op dezelfde plek staat – zoiets is eigen aan het schip. Dat vertelt ook een verhaal, zonder dat je een persoon hoeft te portretteren.”

Onderzeeboot

Tijdens haar zoektocht naar bijzondere schepen, trof Joke pareltjes aan. “De verhalen van eigenaren zijn inspirerend, soms ook een tikkeltje bizar. Ik had zelfs contact met iemand die een onderzeeboot had, maar die lag helaas niet in Rotterdam.” Niet alle schepen noch de eigenaren komen altijd uit Rotterdam, maar ze kiezen wél voor de stad. “Dat is volgens mij inherent aan een havenstad. Mensen komen van heinde en verre, stranden hier of gaan weer verder. Zo ben ik zelf hier ook beland”, lacht Joke tot slot.

Alexander Premala Vollebregt

Avontuur, Leuvehaven

Alexander had geen idee wat hem te wachten stond, toen hij negen jaar geleden een klipper uit 1913 kocht. Want hij is dan wel een wereldreiziger, het leven op een schip was hem onbekend. De ruwe diamant, zoals hij het zelf noemt, verscholen in het centrum van Rotterdam, dient als een ark voor helen, welzijn en innerlijke groei. Activiteiten als meditatieworkshops, spirituele concerten en massages vinden op het schip plaats. Overnachten? Dat kan op de Avontuur ook! De zeven ruimtes in het schip corresponderen met de zeven chakra’s in het lichaam. In elke ruimte heerst een bepaalde energie. ‘Supporting your personal needs’, zegt Premala daarover.

Willem Post

Jachthotels Christina Onassis, Maria Callas en de Dutch, City Marina

Willem Post is eigenaar van drie jachten van de steenrijke familie Onassis. De drie hoteljachten, waar vele sterren hebben geslapen, liggen achter het Poortgebouw. Willems verleden is een trits bizarre anekdotes. Naast kapitein is hij zanger, instructeur bij de politie en cameraman geweest. Zijn liefde voor de familie Onassis en Maria Callas gaat ver terug. Na vele tegenslagen werd het hem gegund de jachten in originele staat terug te brengen. Het superjacht van Christina Onassis is 32 meter lang, ingericht door Versace en heeft een jacuzzi en eigen helikopter op het dek. Ondanks de pracht noemt hij zichzelf bovenal “gewoon ambassadeur van Rotterdam.”

Tom Clarke

De Hoop, Oude Haven

Dit schip moet bekend zijn bij Rotterdammers, want het stond ruim dertig jaar op de kade naast het Maritiem Museum. Tom Clarke kocht de dektjalk uit 1890 van het museum. “Als je die kans krijgt, zeg je geen nee. De oorspronkelijke eigenaren hadden geen kinderen. Ze lieten het schip in complete staat na aan het museum. Het verhaal gaat dat de pijp van de schipper nog op de schoorsteenmantel lag. Er moet nog verschrikkelijk veel aan gebeuren om het zeilend te krijgen, maar ik hoop het binnen vijf jaar gerestaureerd te hebben.”

Hans Reinewald

MS Sterre Marlijn, Leuvehaven

Eigenlijk op zoek naar een woning, kocht Hans Reinewald zijn vrachtschip in 2011. “Ik heb tot mijn 35e gereisd en uit een rugzak geleefd. In een rijtjeshuis wonen ging ‘m niet worden. Toen ik dit schip vond, vond ik ook een deel van mijn vrijheid terug.” Op de zijkant van het schip liet hij een kunstwerk zetten door Rewriters Rotterdam. “Het spookte al langer in mijn hoofd om iets met kunst te doen. Die jongens reageerden meteen enthousiast en kwamen snel praten en proefspuiten.” Zijn ‘schip met de octopus’ maakt intussen onderdeel uit van de street-artroute in Rotterdam.