Kloppend hart van Rotterdam

Vergeten groen

Marsha Correlje Tekst
Marion Leeflang Beeld

Wie: Marion Leeflang Wat: fotografeerde Trompenburg Tuinen & Arboretum Waarom: ‘Om de mooie, vergeten groene plekken in Rotterdam onder de aandacht te brengen’

Planten, bomen, groen… Als ze op pad gaat met haar camera, zijn dat de onderwerpen die haar vaak trekken. “Niet dat ik een natuurfotograaf ben, hoor”, haast Marion Leeflang zich te zeggen. Of ze nu een theepot, een baby of een boom fotografeert, het onderwerp is voor haar zeker niet het allerbelangrijkste. “Het gaat mij meer om de kleur, de vorm en de compositie.”

Voor haar serie in Gers! koos Leeflang bewust voor de plantentuin Trompenburg Tuinen & Arboretum in Kralingen. “Als je alle Gers! magazines op een rij legt, dan domineren de bekende stadse beelden van Rotterdam. Terwijl ook de groene plekken in de stad de aandacht verdienen. Heel veel mensen kennen die groene stukjes ook niet altijd. Of ze hebben er weleens van gehoord, zijn er misschien zelfs een keer geweest, maar vergeten die dan ook vaak weer.”

Zelf komt Leeflang regelmatig in Trompenburg. Om te fotograferen of te wandelen. Alleen of met haar dochtertje Mia van bijna 1. “Als ik daar loop, kom ik vaak mensen van 45 jaar of ouder tegen. Weinig mensen van mijn leeftijd, laat staan jonger. Dat vind ik zo zonde! Het is echt een onwijs mooi plekje. De mensen daar werken zo ontzettend hard – vaak vrijwillig – en ze doen dat met zoveel liefde. Op deze manier wil ik aan anderen laten zien hoe te gek het daar is.”

Ongemakkelijk

Uren kan ze rondlopen voor de perfecte foto. “Dan kom ik er ’s ochtends aan en dan begint het kijken. Kijken door mijn zoeker, totdat ik een beeld zie dat in elkaar valt. Zo voelt dat altijd voor mij. Zoals dat doorkijkje met die kleine, rode roosjes. Een of twee stappen verder is dat beeld helemaal weg. Of die foto van dat meisje op haar hurken. Er zaten daar veel meer mensen. Misschien vond zij het ’t vervelendst dat ik daar foto’s aan het maken was, want ze draaide mij haar rug toe. Maar dat was nou precies wat ik interessant vond. Op zo’n moment voel ik me ook een beetje ongemakkelijk, maar ik vind het dan toch net de uitdaging om die ene foto te maken.”