Als we de aanwezige gasten moeten geloven, was Eetcafé de Botlekbrug vroeger het sodom en gomorra van de haven. Tijdens de befaamde ‘boerennachten’ schijnt menig matroos of trucker laveloos het water in te zijn gelopen. Om er de volgende dag levenloos uitgevist te worden. Nu zwaait Leen van Popering de scepter in deze toko, die is omgedoopt tot ‘De Rotterdammer’. Volgens zijn gasten brengt hij nu eindelijk wat beschaving in de Botlek.
Zelf ziet hij dat anders. Overdag kun je er nog steeds een goede hamburger of Rotterdamse krotenmosterdsoep eten. Schippers en vrachtwagenchauffeurs zijn uiteraard van harte welkom. Toch weten steeds meer mensen ‘De Rotterdammer’ te vinden. Vanaf de Witte de Withstraat, waar Leen meerdere zaken heeft bestierd, is het immers maar 20 minuten rijden naar de petroleumhaven. Tijdens de speciale avond ‘Chemie van de Botlek’ wordt je er zelfs opgehaald met een busje.
Meer dan koken alleen
Want Leen kan meer dan koken alleen en om daar uiting aan te geven lanceerde hij in maart dit nieuwe concept: een vijfgangendiner, uitleg over wat er op je bord ligt door hemzelf, omlijst door muzikaal behang. Gedurende de avond brengen een zangeres en pianist Amerikaanse Songs, Franse chansons en Vlaamse smartlappen ten gehore. Daartussendoor babbelt Leen er op los, om op den duur zelf ook de microfoon ter hand te nemen en wat te zingen. Op het einde van de avond lukt het hem iedere gast het Ketelbinkie-lied mee te laten zingen.
‘Hij serveert geen verse muntthee, want dat is onzin.’
Leen is dus kok, gastheer, komiek en zanger. Maar bovenal Rotterdammer. Dat zie je ook aan wat er gedurende de avond geserveerd wordt. De amuse noemt hij gewoonweg een borrelhap. Ter ere van zijn opa is dat uierboord. Voor het voorgerecht combineert hij wilde zalm (geen plofzalm!) met sardientjes uit blik, want ‘in Parijs trekken ze ook gewoon een blikkie open als je daar sardines bestelt.’ Dat voorgerecht serveert hij op boerenbontbordjes die hij ooit heeft ingekocht bij de Lidl. Pure producten en prima combinaties is zijn uitgangspunt. De spanning op het bord vertaalt hij naar even interessante namen als Zoemende Boezem (confit de canard), Nederlandse risotto (gort) en Katendrechtse hoerensoep (kippensoep). Hij serveert geen verse muntthee, want dat is onzin.
De Rotterdammer
‘De Rotterdammer’ ligt tussen de snelweg en de boten, met uitzicht op kranen en schoorstenen waar de vlammen uitslaan ( ‘We hebben vast een kaarsje aangestoken’). Een jaar geleden kookte Leen nog in een huiskamerrestaurant boven De Pui. Nu is dit niet alleen zijn keuken, maar ook zijn toneel. En hoewel hij wel degelijk de show steelt, wordt aan het einde van de avond het voltallige personeel uit de keuken en achter de bar vandaan getrokken. Iedereen verdient een persoonlijk applaus, en zeker zijn vrouw.
Het krijgt een vervolg
Na de zomer krijgt dit concept een vervolg. In de tussentijd kun je gewoon bij Leen terecht voor ballen, burgers en echte Rotterdamse gerechten. Je kunt lunchen en dineren tussen de schippers, chauffeurs en zakenmensen. En dat is iets wat je volgens Leen ook echt mee moet maken.
