Voor de tweede keer op rij organiseert Wake up in it tijdens de Internationale Architectuur Biënnale in Rotterdam slaapfeestjes bij architecten thuis. En architecten zouden geen architecten zijn als dat hier en daar niet tot een verrassing leidt. Neem het echtpaar Folkert van Hagen en Monica Adams. Hij is partner bij GROUP A, zij bij Bekkering Adams. In januari 2016 zijn ze verhuisd naar een megaloods in M4H, het havengebied in Rotterdam-West dat langzaam getransformeerd wordt tot werkgebied voor de creatieve sector. Het kantoor delen ze met de landschapsarchitecten van De Urbanisten. Achterin de loods, tussen bureaus en maquettes, heeft Folkert een tent opgezet. “Een ideetje van mijn zoon. Ik dacht gelijk: briljant plan!” En met een vette knipoog: “Ideaal ook als iemand straks een keertje moet overwerken.”
Op een stapeltje voor de ingang liggen een handdoek, een reisflacon wasgel en een tandenborstel in de verpakking. Dit wordt een nachtje kamperen zonder de bijbehorende ellende van sjouwen met je wc-rol of verregende spulletjes omdat het nou eenmaal Nederland is. Bovendien dringt de warmte van de vloerverwarming heerlijk door de dikke matras heen. Camping GROUP A is een fijn vooruitzicht.
‘Ideeën buitelen over elkaar heen.’
Expositie
Met een wijds gebaar wijst Folkert in de rondte. 1700 liter latex is er op de muren gesmeerd door de medewerkers van de drie bureaus die de ruimte delen. De zelfgebouwde kast die zich uitstrekt over tientallen meters muur bevat 300 spaanplaten en 600 houten latjes. “Onze wall of knowlegde vol met stalen van bouwmaterialen. Helemaal zelf in elkaar gezet”, lacht Folkert. “Ideeën buitelen over elkaar heen. De verhuizing heeft nieuwe energie gegeven.” Zo is midden in een tweede ruimte van de loods een gigantische open keuken geplaatst. Er staan lange eettafels naast een pingpongtafel en enkele medewerkers leggen vast een pooltje in afwachting van de kookkunsten van Folkert. Terwijl hij achter het fornuis plaatsneemt en zijn zoon komt assisteren, draagt hij ons over aan Florian Boer, oprichter van De Urbanisten.
Florian en Monica rijden naar de centrale locatie van de IABR in de Fenixloods 2. “Met politicoloog en planoloog Maarten Hajer als curator richt de biënnale zich dit keer minder op architectuur alleen”, stelt Florian onderweg. “Het is interessant de kruisverbanden tussen architectuur en andere werkvelden te zien. Bovendien biedt deze verbreding in opzet een kans meer publiek naar de biënnale te trekken.”
Binnen is duidelijk wat hij bedoelt: op de expositie zijn naast architectuurprojecten bijvoorbeeld ook projecten te zien die kansarme mensen aan werk en woning helpen. Met een film wordt het leven in een necropolis op de Filippijnen vastgelegd en er is volop aandacht voor onderzoek naar nieuwe en vernieuwbare energiebronnen. Vol trots laat Florian ook de resultaten van hun eigen onderzoek zien: een zoektocht naar de werkelijke waarde van groene ruimtes in de stad. Voor elk wat wils. De hal staat zelfs zo vol inspirerende projecten dat één bezoek niet voldoende is.
‘Speciaal voor Gers! wijden we vanavond de keuken in.’
Galm
Terug in de grote loods, werkt Folkert inmiddels koortsachtig aan het avondmaal. Samen met zijn zoon maakt hij de borden voor het voorgerecht op. Collega’s helpen een handje met de taarten voor het toetje of staan geanimeerd te praten. Voor even maken we deel uit van de wereld van Folkert en Monica, kijken we in de levens van de mensen die hier kantoor houden en voelen we de warmte van kleine bureautjes waar mensen naast collega’s ook vrienden zijn.
“Zo”, zegt Folkert terwijl hij het voorgerecht van rauwe tonijntartaar serveert, “speciaal voor Gers! wijden we vanavond de keuken in. Zo is er altijd wel een reden om met elkaar te zijn.” Met 18 mensen aan tafel in de grote open ruimte is er behoorlijk wat galm, maar daar maalt niemand om. De sfeer is gemoedelijk en de gesprekken zijn amicaal. Van de vraag hoe ideeën ontstaan en hoeveel je er daarvan daadwerkelijk waar kunt maken tot literatuur en hoe die zo echt geschreven kan zijn dat je op het verkeerde been gezet wordt als lezer. Hoe je dingen voor waar aanneemt die nooit gebeurd zijn. Folkert schiet in de lach: “Ik heb op vakantie een boek gelezen over de Tweede Wereldoorlog. Dat stond vol verhalen die ik nog nooit gehoord had. Ik was overdonderd, zo levendig geschreven. Zoveel nieuwe feiten. In het laatste hoofdstuk bleek alles verzonnen!”
Inspirerend
Florian, Monica en Folkert zijn blij met de verhuizing naar dit gebied. Het geeft ze het gevoel mee te kunnen werken aan de opbouw van een nieuw, inspirerend stukje Rotterdam. “Wij zijn ons bureau ooit begonnen met het idee dat we de wereld beter kunnen maken”, vertelt Folkert terwijl hij een slokje van zijn witte wijn neemt. “Omdat een gemiddeld project voor een architect tussen de 3 en 10 jaar duurt, is het soms lastig dat gevoel vast te houden. In dit gebied komt het helemaal terug. Heerlijk.”
Met vereende krachten worden alle borden en bestek in de vaatwasser gezet en de zelf ontworpen en gemaakte lampen gaan uit. Als gastheer kruipt Folkert met zijn zoon in een campertje dat buiten op het parkeerterrein staat. Zo kunnen zij morgen direct voor het ontbijt zorgen.
Wat rest is de tent. Hagelstenen en dikke regendruppels beuken wisselend op de daklichten van het gebouw. In het wat surreëel aandoende landschap van een kantoortuin, blijkt de tent een warm, droog en uiterst comfortabel onderkomen. Ontwaken bij architecten. Ook deze tweede editie van Wake up in architecture is een feestje.
De IABR loopt nog tot 10 juli. Zo lang zijn er ook slaapplekken bij architecten in de stad te reserveren via Wake up in it. Oprichters Wibbine Kien en Judith van den Berg verzorgen de match met je gastheer. Geef je eraan over. Een aanrader.