Eindelijk prijs! - Gers! Rotterdam

We hebben er 8 jaar op moeten wachten. Maar op zondag 24 april was het eindelijk zover. Eindelijk kon er weer gezwommen worden in de Hofpleinvijver. Na de 2-1 winst van Feyenoord op FC Utrecht in de eigen Kuip, liep de stad uit om mee te delen in de vreugde. Uitzinnige fans sprongen en schreeuwden hun kelen schor op het Stadhuisplein, juichten in de Hofpleinvijver en dansten tot laat in de straten. Ook de volgende ochtend zag het centrum zwart van de mensen. ‘Onze jongens’ op het bordes van het stadhuis werden toegezongen, de beker gevierd in een uiterst gemoedelijke sfeer. Zo kan het ook.

Recente verhalen

Een thuisgevoel voor alle collega’s

In het hart van de gemeente Rotterdam zet R-Pride zich in voor meer inclusie en diversiteit op de werkvloer. Wat ooit klein begon, is inmiddels uitgegroeid tot een belangrijk intern netwerk dat LHBTIQA+-medewerkers en bondgenoten samenbrengt. Gers! sprak met Emmy van Gennip en Idelette Rocha, beiden werkzaam bij de gemeente Rotterdam en lid van het netwerk R-Pride.

Bevestiging en waardering

Geeske van Woerden (neurowetenschapper, docent), stapte in 1998 als student het Erasmus MC binnen en is, op een korte postdoc-periode na, sindsdien niet meer weggegaan. Ze bracht ter sprake dat er eigenlijk weinig gebeurt voor gender- en seksuele diversiteit in het EMC, waarna ze een van de ambassadeurs voor gender en seksualiteit werd. De laatste drie jaar is ze met de andere ambassadeurs bezig geweest aandacht te vragen voor het onderwerp. Ook richt ze zich op het zichtbaar maken van de werkgroep, op leuke dingen organiseren en op gesprekken aangaan over pijnpunten op dit gebied.

‘Ik weet wat ik waard ben en wat ik te bieden heb’

Een zonnige middag in hartje centrum. Amar komt uit zijn werk en bestelt een wit wijntje. Echt ijskoud is ‘ie niet, want vanmorgen is de voorraad pas bijgevuld. Maar wat geeft het? Een ijsklontje erin is ook geen porem en de wijn is koud genoeg om verkoelend te zijn op deze hete zomerdag. Even heeft hij getwijfeld om mee te doen aan deze Gers!, want bijzonder voelt hij zich niet. “Wat moet ik vertellen? En ik weet niet of mijn standpunten sociaal-maatschappelijk gewenst zijn? Maar dat maakt het dan wel weer uniek”, antwoordt hij zichzelf. “Dus kom maar op.”