Kloppend hart van Rotterdam

Kerstgedachte

Marcel Jongmans Tekst
Foto: Marieke Odekerken

Het gaat goed met Rotterdam. Sla de lijstjes er maar op na en het is Rotterdam hier, Rotterdam daar, Rotterdam onder, Rotterdam boven. De Amerikanen worden door zo’n beetje ieder gerespecteerd blad onze richting opgestuurd en ook de reisgidsen raken niet over ons uitgeluld. Maar achter die wereld van glitter en glamour, kent Rotterdam nog steeds een vervelend en immer aanwezig rauw en grauw randje. Van mensen met wie het nou net iets minder gaat. Die iedere maand weer proberen rond te komen van niks. Of een minimaal te besteden bedrag. Het is de armoede van Rotterdam. Letterlijk en figuurlijk.

En zo op het einde van het jaar beginnen die geconditioneerde kerstgevoelens bij mij op te spelen. Vrede op aarde. Iedereen gelijk. En allemaal een goudbruine plofkip op tafel met aardappelrondjes uit de oven en een heerlijk plakkie Viennetta met slagroom uit een spuitbus toe. Want zo doen wij dat in Rotterdam. Als je mazzel hebt, gooit je moeder er nog hagelslag overheen ook. Oma aan d’r advocaatje en daarna de ‘All You Need Is Love’-kerstspecial en kauwen op Fisherman’s Friend omdat je als Rotterdammer natuurlijk niet heel de avond gaat zitten blèren om een stel knuffelende tieners die elkaar – na een uit de hand gelopen vakantieliefde – in de armen vallen in Ermelo.

‘Vrede op aarde. Iedereen gelijk. En allemaal een goudbruine plofkip op tafel en een heerlijk plakkie Viennetta toe’

All you need is Love. Beetje trieste boodschap voor diegenen die niet meer hebben dan dat. Als ze het al hebben. Dus wat te doen? Zou Rotterdam niet gebukt moeten gaan onder een door ons allen gedragen credo ‘Geven is Gers!’. Ik denk het wel!

Dus ik heb het volgende bedacht. We knallen twee dagen voor kerst de Leuvehaven en de Coolsingel vol met lange picknicktafels. Wij, degenen die het hebben, doen boodschappen. Veel boodschappen. Die leveren we in bij Herman, François, Rody en Nils die achter hun ‘groene eitjes’ gerechten maken van de boodschappen. Het publiek aan tafel warmt zich aan vuurkorven. Opa en Oma, Mohammed en Truus, de buurvrouw, ome Ari. Van straatkantverkoper tot miljonair. Gezamenlijk eten en dan in het stadhuis ‘All You Need’ kijken, want dat hoort. Met Fisherman’s Friend.