Kloppend hart van Rotterdam

Een heerlijk nat pak

Sander Grip Tekst
Lennaert Ruinen Beeld

Op klaarlichte dag ineens honderden mensen in de fontein midden in de stad? Dat kan op zondag 14 mei 2017 maar één ding betekenen: Feyenoord is landskampioen! Na 18 lange jaren smachten, wachten, smeken en lijden, is het eindelijk zover. In groten getale halen de honderden, duizenden supporters vandaag een heerlijk nat pak.

Dankzij de zonen van de Kuip viert Rotterdam weer feest. Zoals nooit tevoren. Niet eerder voelde het kampioensfeest zo groots, gewenst en massaal als zondag 14 en maandag 15 mei 2017. De jaren dat honderdduizenden hondstrouwe supporters moesten wachten, werden eindelijk beloond. En hoe.

Niemand minder dan Dirk Kuijt, de visserszoon die terugkeerde om zijn droom en de droom van het legioen waar te maken, de voetballer die beschimpt werd toen hij vertelde dat hij naar Rotterdam Zuid kwam om landskampioen te worden, schoot de stadionclub met een fantastische hattrick naar het kampioenschap. De Kuip, de oude dame van Zuid, die na ruim 80 jaar aan de kant geschoven wordt, schudde letterlijk op haar grondvesten. Al voor het eerste fluitsignaal, maar zeker na die bizarre eerste 38 seconden. De stad ontplofte.

De Kuip, de oude dame van Zuid, die na ruim 80 jaar aan de kant geschoven wordt, schudde letterlijk op haar grondvesten. De stad ontplofte.

En de dag erna ontplofte de stad gewoon weer. In de loop van de ochtend verscheen een noodoproep dat Rotterdam vol was. Er konden geen fans meer bij. En het klopte. Wie nog probeerde de binnenstad in te komen, stuitte op een muur van hekken. Vol. De gemeente heeft geleerd van 1999 toen het zo vreselijk uit de hand liep.

Maar ook de stad heeft geleerd. En dat is een tweede mooie laag van het “vieren als nooit tevoren”. Het feest op 14 en 15 mei was nagenoeg vlekkeloos. De mensen die een week ervoor nog amok hadden gemaakt, werden algemeen verguisd als “geen echte supporters, echte supporters doen dit niet”. De deinende en hossende massa van zondag en maandag, die twee dagen lang als een kronkelend wezen de binnenstad overgenomen had, bleef een geweldige en liefdevolle massa.

In de galerij van grootste Rotterdammers allertijden staan zij, in ieder geval voor nu maar ongetwijfeld voor langere tijd, bijgeschreven. Van Bronckhorst, Kuijt, Toonstra, Vilhena, El Ahmadi, Elia, Botteghin, Jones, Jørgenson, Berghuis, Van der Heijden en al die andere mannen uit één stuk van het gouden team 2016/’17. De helden van Zuid. De helden van Rotterdam. De helden van zo ongelofelijk veel mensen door heel Nederland en soms ver daarbuiten.

Er is een nieuwe generatie opgestaan. Een nieuwe generatie Rotterdammers die weet hoe het voelt dat Feyenoord landskampioen is.

Er is een nieuwe generatie opgestaan. Een nieuwe generatie Rotterdammers die weet hoe het voelt dat Feyenoord landskampioen is. De vaders en moeders hebben hun ‘verhalen uit vervlogen tijden’ eindelijk met het daadwerkelijke bijpassende gevoel door kunnen geven aan hun zonen en dochters.

En eerlijk is eerlijk. Voor hen die het al eens meemaakten én voor degenen die voor de eerste keer op de Coolsingel hun kelen schor schreeuwden en zongen in de dichte rook die opsteeg smaakt dit naar meer. Veel meer.