Rotterdammers maken Rotterdam

Italiaanse passie en Nederlandse efficiëntie

Eline Elsinga Tekst
Karine de Bruijn Beeld

Marta Ponis is Italiaanse, moeder en werkzaam als scheepsbouwkundige. In 2014 liet ze Italië achter zich voor haar werk en verhuisde ze naar Rotterdam. Daar liep ze de liefde van haar leven tegen het lijf. Nu woont ze samen met haar man en vier kinderen in Rotterdam.

Het duurde een jaar om te beslissen of ze naar Rotterdam wilde verhuizen. Ze had een goede baan in Genua, waar de temperatuur nooit lager was dan acht graden. “In de lunchpauzes ging ik altijd kitesurfen en daarna weer terug naar kantoor. Dat zijn dingen die je kunt doen daar, omdat het strand maar vijf minuten verderop is. En in het weekend kun je skiën of met de auto naar Frankrijk. De kwaliteit van leven voor een single van 28 jaar is in Italië echt geweldig.” Uiteindelijk heeft haar liefde voor de Rotterdamse kunst, architectuur en internationaliteit haar toch overtuigd hier naartoe te komen.

Verschillen

Op de vraag of er veel gelijkenissen zijn tussen Nederland en Italië antwoordt Marta gelijk met een duidelijke “nee”. Ze verwachtte dat de Nederlandse cultuur hetzelfde of vergelijkbaar was met de Italiaanse. “Ik zie zelfs meer gelijkenissen met de Aziatische dan met de Nederlandse cultuur”, glimlacht ze. Wat ze het meeste mist in Nederland is het hebben van smalltalk met bijvoorbeeld buren of schoolmoeders.

Ook Marta moest, net als veel anderen die naar Nederland komen, wennen aan de directheid van de mensen: “Inmiddels heb ik geleerd daarmee te leven, alhoewel ik me bijvoorbeeld nog niet echt comfortabel voel om te praten over gezondheidsproblemen.” De efficiëntie en het wederzijdse respect dat Nederlanders voor elkaar hebben spreekt haar daarentegen heel erg aan. Het grootste pluspunt aan Nederland vindt ze dat alles draait om de kinderen. “Kijk naar Sinterklaas of het feit dat op bijna elke hoek van de straat een speeltuin te vinden is.”

Terug?

Of ze ooit weer terug zal verhuizen naar Italië? Nee, dat niet. Nederland voelt inmiddels echt als haar thuis. Maar in Marta’s ideale wereld zou ze graag een combinatie zien van de Italiaanse passie met de Nederlandse efficiëntie.