Monique Delfgaauw
“Ik kan mezelf wel extravert, enthousiast en gedreven noemen. En redelijk eigenwijs. Ik heb een grote mond en een klein hartje. Ik ben moeder van twee heerlijke zonen en sinds 2012 ben ik directeur van Lommerrijk & Dok99. Daar probeer ik met 45 enthousiaste collega’s elke dag weer het verschil te maken voor onze gasten. Dat zit in de kleine dingetjes, waaruit voor mij oprechte toewijding blijkt. Ik ben dankbaar als gasten voor ons kiezen. Naast mijn werk en gezin, besteed ik veel tijd op de golfbaan, geniet ik van korte vakanties en houd ik ervan om geïnspireerd te raken in andere horeca.
Hillegersberg is voor mij een gezellig ‘dorp’ vlakbij het bruisende centrum van de stad. Ik sta hier op de plek waar in 1880 de eerste horeca voor Hillegersberg is ontstaan. Dat was een theetuin met kinderspeelplaats: Plaats Lommerrijk. Hoe gers is het dat ik die plek nu zelf mag exploiteren?”
Alie en Henk van Beek
“Omdat onze zoon ook Henk heet, kennen de buurtbewoners me als Ouwe Henk. Ik woon mijn hele leven al in het stukje Hillegersberg dat bekend staat als Kleiwegkwartier. Officieel zijn we gepensioneerd, maar Alie schildert graag voor het goede doel in haar atelier op zolder. En ik kan ook niet stilzitten. Als vrienden hulp nodig hebben, kom ik langs. Ook ben ik nu regelmatig in Oostenrijk, waar Henk een hotel is begonnen.
Ons meest geliefde plekje in Hillegersberg is het kippenbruggetje achter de Saffierstraat. Ik zat in die straat op de lagere school en in de lunchpauze gingen we over die brug peentjes plukken in de tuinen langs het spoor. Die spoelden we in de singel schoon en dan aten we ze op in de hooiberg bij de boer net over het bruggetje. En óp het bruggetje hebben Alie en ik voor het eerst gezoend.”
Ray Martin
“Veel mensen zullen me kennen als presentator van boksgala’s en dartsevents. Ik ben ook jazzzanger en quizmaster. Alles wat Hillegersberg te bieden heeft, zie ik hier aan de Bergse Voorplas. De rust en de natuur op zo’n kleine afstand van hartje stad, dat vind ik mooi. Ik zit vaak op deze steiger. En dan kijk ik, een tikkie jaloers, naar al die sloepen die voorbijvaren en waar mensen op zitten te genieten van een wijntje. Onlangs heb ik zelf ook een sloep gekocht. Eindelijk; ik heb er hard voor gewerkt. Op zijn Rotterdams, maar dan wel met een twist: door veel te lullen kan ik straks mijn eigen sloep poetsen. Vanaf het voorjaar van 2022 ga je me óp de Bergse Voorplas zien en kan ik in mijn eigen sloepje een wijntje drinken.”