Rotterdammers maken Rotterdam

Het water aan je voeten

Esther Wienese Tekst
Eric Fecken Beeld

“Mama, je hebt blauw behang”, zei de destijds negenjarige Koen toen hij vanuit de ouderlijke bedstee in het achteronder door het dakraam naar de lucht keek. Het uitzicht vanuit hun monumentale woonschip beperkt zich tot een aantal hoge patrijspoorten en dakramen. Maar eenmaal aan dek ontvouwt de wereld zich in een overweldigende schoonheid. Zowel in z’n vertrouwde omgeving als onderweg.

Boven de keuken in woonschip Rien sans Dieu van Lianne (47), Jeroen (52) en Koen (16) is de patrijspoort afgeplakt met een vergrotende folie. Daardoor zie je het oude museum van Delfshaven De Dubbelde Palmboom, een oud pakhuis, in z’n volle glorie. Op de patrijspoort er tegenover vergroot zo’n zelfde folie het uitzicht op een aantal fraaie panden.

Lianne en haar man Jeroen Onck kochten het turfschip uit 1907 toen hun zoon groot genoeg was om zelfstandig in en uit te kunnen lopen. Zeven jaar geleden legden ze het aan in de Voorhaven tegenover restaurant Het Oude Bruggetje. Sindsdien pronkt het tussen de dertien andere museale schepen in de erfgoedhaven. Lianne: “Zodra het weer het toelaat is iedereen aan boord aan het klussen. Dat geeft een enorm gevoel van saamhorigheid.”

Je bent al snel buiten als je op een besloten schip woont. “Het weer nodigt uit om uit je hol te komen”, lacht Lianne. En inderdaad, als je vanuit het schip via de trap met openschuivend luik aan dek stapt, beland je in een adembenemend mooi historisch plaatje: het water aan je voeten, de oude schepen en panden, de Pelgrimvaderskerk, de Piet Heinbrug, de Albrechtskolk, de Westzeedijk, de Distilleerketel. Ook dit is Rotterdam.

“Vroeger was dit de rechtstreekse doorvaart van Delft naar de Maas. Nu is het van hier naar het Haringvliet zo’n vijf uur varen.”

Bietentocht

‘s Zomers koppelen ze het schip af van water en stroom van de kade en leggen aan bij een eilandje in de Grevelingen. Of ze varen samen met andere monumentale schepen de Bietentocht en genieten van trekpaarden en prachtige luchten. Of ze blijven thuis in hun eigen Voorhaven om te zonnen, zwemmen en buurten. “Zo leven houdt je lichaam en geest soepel.”