Er zijn van die boeken die je – als rechtgeaard Rotterdammert – gewoon móet hebben. Onze Haven – Een ode in beeld is er één van. Dat durven wij gerust te stellen. Want je denkt misschien dat je de Rotterdamse haven wel kent. Je rijdt erlangs, zwaait naar kranen, telt containers en weet dat er altijd iets beweegt. Maar zodra je dit fotoboek openslaat, snap je pas hoeveel je níet ziet vanaf de snelweg of de kade. Dit boek kijkt niet naar de haven; het stapt er binnen.
De Rotterdamse haven. De grootste van Europa, de slímste en – sowieso! – de allermooiste. Ooit begonnen met een dam in de Rotte en sindsdien keer op keer opnieuw uitgevonden. Van Waterweg tot Maasvlakte. Van kolengruis onder de nagels tot algoritmes op het scherm. Stilstand was hier nooit een optie.
Op ruim 270 pagina’s kijk je mee met de haven zoals ze ís. Een ode, absoluut, maar verwacht geen gepolijste poses of fraaigeënsceneerde scènes onder het juiste spotje. De foto’s in dit boek zijn gemaakt tijdens echte momenten: aankomsten, overslag, onderhoud, ploegwissels, oefeningen, inspecties… Een containerschip dat vanuit het water oprijst, geflankeerd door een escortvaartuig dat klein oogt maar volledige verantwoordelijkheid draagt voor de manoeuvre. Twee brandweermannen gehurkt aan de waterkant, midden in een oefening. Een monteur die doorwerkt terwijl het donker inzet. Dit is werk dat toch al gedaan moest worden. Op een plek waar mouwen al decennialang vanzelf omhooggaan. En soms, tussen staal en skyline, valt de stilte. Op het water, rauw of gevangen in licht dat bijna te mooi lijkt om toevallig te zijn. Klik – precies op het moment dat de haven zichzelf toont. In al haar kracht. En schoonheid.
fotocredits Ed van den Hoek
Stevig als een bollard op de kade
Dex stelde dit boek samen met een enorme bak liefde en passie, gevoed door jarenlange betrokkenheid bij de haven, onder andere met haar eigen magazine en online platform Onze Haven. In samenwerking met fotografen die haar al jaren vastleggen, kozen ze de beelden die de haven tonen in haar puurste vorm: rauw, dynamisch, groots en vooruitstrevend maar vooral: menselijk. Want wat is de haven zonder mensen? De fotografen kennen haar vanuit vak, fascinatie of gewoon lef. Soms staan ze op het dek, soms op de kade, soms op een plek waar je eigenlijk niet mag komen. Het resultaat: groot en imposant waar het moet, operaties op schaal XL, de andere keer juist klein en precies. Een kabel die in één beweging wordt gelegd. Een gefocuste blik op het water van iemand die de golfslag vooruit leest. Momenten die normaal oplossen in de routine van de dag, tot iemand ze vangt. Uitgeverij Kyosei goot dat alles in een ontwerp dat net zo stevig op tafel ligt als een bollard op de kade.
Het boek laat ook de veranderende haven zien: van zware industrie naar digitale precisie, van fossiel naar toekomstgericht. Een ontwikkeling die al decennia gaande is, met de eerste oliehaven in de jaren dertig tot autonome terminals vandaag. De omgeving schuift mee, maar het tempo en de mentaliteit blijven onmiskenbaar Rotterdams: doen wat nodig is. En tegenwind heeft ons nog nooit tegengehouden.
fotocredits Kay van Straten
Mooier wordt het niet
Sinds de verschijning in november circuleert Onze Haven – Een ode in beeld volop. Je vindt het in stuurhuizen, op directietafels. Of thuis bij mensen die de haven een warm hart toedragen. Het boek hoeft niets mooier te maken dan het al is; het legt simpelweg vast wat er elke dag gebeurt. Ook als niemand kijkt. En juist daarom raakt het ook heb die nooit op de kade staan. Wie affiniteit heeft met de haven, met werk dat ertoe doet of simpelweg met Rotterdam, herkent in deze beelden de mentaliteit die de stad groot maakt.
En zoek je iets om cadeau te doen, op de valreep voor Sinterklaas, voor kerst of gewoon ‘zomaar’ – dan is dit zo’n cadeau dat niet in de kast verdwijnt. Het blijft liggen. Open, op tafel. Zoals onze haven ook nooit dicht is.
