Serhii Lysenko was eigenaar van een succesvolle bierwinkel in Oekraïne. “De verkoop ging goed en er was een grote gemeenschap van bierliefhebbers. Ik deed veel om de mensen te verbinden, zoals bierproeverijen en andere speciale evenementen.” Een grote wens was een eigen biermerk, maar dat is er nog niet van gekomen als Rusland in 2022 een volledige oorlog tegen Oekraïne begint. Hij vlucht naar Nederland en kan hier alsnog zijn droom waarmaken: in de zomer van 2024 brengt Serhii onder de naam Cockroach Brewery zijn eerste bieren op de markt.
Als eigenaar van zijn bierwinkel verkocht Serhii altijd bieren van andere mensen. Maar de populariteit van de drank bracht hem op het idee ook zelf zijn geluk als brouwer te beproeven. “Gezien de situatie in mijn land, kreeg ik daar echter niet de kans toe”, verzucht hij in de kantine van groothandel Hopping Borders in Ridderkerk. Te midden van de hevige gevechten in Oekraïne weet Serhii te vluchten naar Nederland. Een land dat, in zijn eigen woorden, een grootse cultuur in craft bier heeft. Hij belandt in de omgeving van Rotterdam en via de Facebookgroep Beer Geek wordt zijn verhaal wereldkundig gemaakt: “Laurens van bierwinkel Brother Beer in Spijkenisse schreef een post over mij en mijn wens om hier in de lokale bierscene werk te vinden. Daarop nam Hopping Borders contact op om met me om tafel te gaan zitten. Het klikte direct. Gelukkig kende ik ook een paar van de bieren die ze importeren, dus ze zagen ook direct dat ik enige relevante kennis heb. Voor ik het wist, had ik een baan. Ik help in het pakhuis, bedien klanten en organiseer proeverijen.”
Moeilijk te doden
Het voelt fijn om eindelijk weer aan de slag te kunnen met zijn eigen passie. Maar Serhii vergeet niet dat hij een grotere droom heeft. Toen hij aankwam in Nederland, kende hij nog niemand, maar via de Beek Geek-gemeenschap online en zeker via zijn werk in de Ridderkerkse groothandel komt hij snel in contact met veel mensen. Het is uiteindelijk Roland, mede-eigenaar van Hopping Borders, die hem ertoe aanzet zijn droom te verwezenlijken. “In het begin was ik terughoudend, moet ik toegeven, maar ik kreeg zoveel enthousiaste reacties op het idee zelf te gaan brouwen, dat ik er langzaam ook zelf in begon te geloven dat het me kon lukken.”
Nog voor zijn eerste brouwsel de ketels in gaat, wil Serhii een goede naam hebben voor zijn merk. Hij glimlacht terwijl hij een slok neemt van een van de alcoholvrije biertjes die hij met zijn collega’s aan het proeven is. “Cockroach kwam vrij snel in me op. Ik kom uit een door oorlog verscheurd land. Ik denk veel na over de waarde van een mensenleven. Het ene dat steeds terugkwam in mijn gedachten als ik aan mijn volk denk, is: we zijn moeilijk dood te krijgen. Een beetje zoals een kakkerlak, dat een taai insect is. Moeilijk te vernietigen. Vervolgens kon ik ook op grappige wijze spelen met die naam. Zoals: normaal wil je geen kakkerlakken in koelkast, maar de Cockroach die ik maak zet je met plezier in je koelkast.”
Dan wijst hij naar de collega’s met wie hij aan tafel zit: “Toen ik eenmaal die naam opperde, zeiden zij tegen me: is dat vanwege de stad Rotterdam? Ik begreep het eerst niet, tot ze me vertelden wat er in de Tweede Wereldoorlog gebeurd is met de stad. Ze zeiden: je kunt ons bombarderen, maar je kunt ons nooit vernietigen. Door die vreemde, maar ergens ook mooie connectie tussen mijn eigen situatie en de geschiedenis van Rotterdam, wist ik dat er geen andere naam denkbaar was voor mijn bier.” Hij neemt een slokje en glimlacht weer: “Dus, sorry. Er is totaal geen link met voetbal.”
Cartoonesk
De volgende stap was een design bedenken dat opvalt tussen alle craft bieren die al bestaan. Serhii vindt het tof om grappige tekeningen te maken, dus hij besloot een cartooneske stijl te hanteren. Hij maakt zelf het ontwerp, maar een vriend zorgt voor de finishing touch. De namen van zijn eerste twee bieren heeft hij dan al in zijn hoofd zitten: “Het allereerste bier moest Welcome Back gaan heten. Als een ode aan mezelf: ik heb een weg gevonden om weer te kunnen gaan doen waar ik van houd. Zo voel ik het ook echt: alsof ik het goede spoor teruggevonden heb. The Last 10 Seconds, een sterke West Coast IPA om de dag mee te eindigen, moest mijn tweede bier worden. Je bent in een bar en de laatste ronde wordt aangekondigd. Dan wil je nog één laatste biertje voordat je naar huis gaat en dat moet een mooie afsluiter van de dag zijn. Dat is dit bier. Voor het etiket vond ik inspiratie in mijn liefde voor het boksen. Ik heb een keer een wedstrijd gewonnen in de laatste seconden. Dat is zo’n speciaal gevoel.” Hij knipoogt: “Een beetje zoals dat laatste mooie biertje van de avond.”
Hier en nu
De vraag wat zijn plannen voor de toekomst zijn, vindt Serhii lastig te beantwoorden. “Ik kijk niet meer zo erg naar de toekomst”, stelt hij onomwonden. “In Oekraïne was ik een zakenman en moest ik altijd vooruitkijken. Maar daar ben ik mee gestopt; ik heb zelf ervaren dat je leven op slag kan veranderen; ten goede of ten kwade. Het enige wat je kunt doen, is leven in het hier en nu. Je moet genieten van het moment, want je weet nooit wanneer je geluk omslaat. Maak het beste van wat je leuk vindt en waar je van houdt. Dat kan je zelfs helpen om je leven weer op de rit te krijgen. Kijk naar mij: het heeft me naar Nederland gebracht en me de ongelofelijke kans gegeven mijn droom alsnog waar te maken. En natuurlijk word ik elke ochtend wakker met de wens terug te kunnen naar de stad waar ik geboren ben. Maar dat is nu niet mogelijk. Ik heb gekozen voor Rotterdam als mijn nieuwe basis en ik ben supergemotiveerd om hier te slagen.”
En eerlijk is eerlijk, het was een goede keuze om hierheen te komen. Via Hopping Borders kent Serhii nu brouwers en brouwerijen in heel Europa. Hij ziet uit eerste hand wat de standaarden zijn voor bier en hoe je er succesvol zaken mee kunt doen, zowel lokaal als internationaal. Hij krijgt de kans om te exporteren via zijn werkgever en heeft zijn eigen bier al verkocht in België en in Estland. Maar, en dat is misschien nog wel belangrijker, de stad heeft hem de allerbeste uitvalsbasis gegeven die hij zich kon bedenken om zijn biermerk te lanceren. Hij glimlacht maar weer eens: “Ik houd van de vibe die in de stad hangt en de bierscene is de beste die ik ken. Zo kon ik via Tsjomme en Etienne mijn eerste eigen batch brouwen in Rotterdam, bij hun Kaapse Brouwers. Hun steun maakte het verschil, stelt Serhii: “Ik herinner me nog onze eerste afspraak bij Roland in zijn kantoor hier. Ze zeiden eenvoudigweg: ‘Let’s make it work.’ Ze boden me de ruimte om te brouwen en ik mocht mijn bier zelfs officieel lanceren bij hun locatie op Katendrecht. Ik heb daarvoor speciaal mijn carnavaleske kakkerlakpak aangetrokken om er een onvergetelijke dag van te maken. Sommige mensen vinden het misschien een beetje gek, maar voor mij is het een onderdeel van hoe ik me wil presenteren. Het is ook een manier om te laten zien: ik geloof werkelijk in mijn product.” Hij neemt een laatste slok en staat op. Voor hij het pakhuis weer inloopt, draait hij zich nog een keer om en stelt welgemeend: “Craft bier is voor mij de kunst van de eenentwintigste eeuw: je kunt maken waar je zelf het meest van houdt en anderen kunnen daarvan meegenieten. Dat is het mooie van een eigen bier hebben, toch? Ik ben dankbaar en vereerd dat Rotterdam dit voor mij mogelijk gemaakt heeft.”
Speciaal voor onze Gers!-lezers bieden we een mooie korting op dit boek: bestel de Rotterdamse Brouwersbijbel via Kyosei met de code rotterdamisgers en betaal slechts 30 euro, inclusief verzending. Proost op Rotterdam!
