Het is weer eens wat anders: rondrijden in Ahoy met een elektrische BMW of MINI Cooper en ondertussen genieten van kunst. Het klinkt gemakkelijk, en hoogst waarschijnlijk is dat het ook, maar nadat je in je van autodealer Breeman geleende elektrische auto Ahoy binnenrijdt, moesten wij toch eerst even acclimatiseren: zo’n indruk maakt de immense ruimte op je.
Een grote donkere hal met verschillende soorten kunst. Van kleine kunstwerken tot grote kunstwerken. Van McCarthy, bekend van onze eigen Kabouter Buttplug, tot aan Renoir. Het is indrukwekkend om te zien dat in zo’n grote ruimte de kunstwerken, hoe klein sommige ook zijn, zo sterk blijven bestaan.
Natuurlijk heeft dat ook met trucjes te maken, zoals hoe je de kunstwerken belicht. Volgens Sjarel Ex, directeur van Boijmans, komt dat doordat de techniek van een concert van The Rolling Stones is toegepast in een tentoonstelling van beeldende kunst.
Maar goed, je rijd de hal van Ahoy dus in en op dat moment heb je geen flauw idee waar je heen moet gaan, je bent een beetje gedesoriënteerd. Maar, alle richtingen zijn goed! Je kan gewoon linksom, rechtsom, vooruit, schuin, of hoe je maar wilt rijden. Hier heerst (bijna) de ultiem vrijheid. De enige regels die gelden zijn dezelfde regels als in het Nederlandse verkeer, dat je niet uit mag stappen en dat je stapvoets moet rijden. Vijf kilometer per uur is de limit. Als je met je geleende auto harder gaat, dan gaan de alarmbellen in de auto rinkelen en zorg je er vanzelf wel voor dat je weer terug naar die vijf kilometer per uur gaat. Overigens mag je ook met je eigen elektrische auto naar binnen, alleen dan heb je niet de extra dimensie van rinkelende alarmbellen als je te hard gaat.
Het gekke van het drive-thru museum is dat je onder veel kunstwerken door kunt rijden, wat echt een unieke belevenis geeft. Bij het kunstwerk van Bas Prinsen, dat een grote cirkel is van gefotografeerde fragmenten van Breugels schilderij ‘De toren van Babel’, dat in de lucht hangt, rijd je als het ware het kunstwerk in. Jij en je auto lijken op dat moment deel uit te maken van het kunstwerk. En het mooie is: je kan er van alle kanten inrijden. De ervaring van het kunstwerk is daardoor iedere keer weer anders.
En zo ervaart ieder persoon het anders in zijn of haar eigen elektrische cocon op wielen, die kriskras door elkaar heen rijden, allen hun eigen pad volgen en hun eigen beleving aan het creëren zijn. Boijmans en Ahoy laten hier duidelijk zien dat van de paden afwijken het creatieve in de mens doet ontsteken.
