Fotograaf Eric Fecken trok door Rotterdam en legde de leegte van de stad in de ban van het coronavirus vast. Van de eindeloze leegte op de normaal gesproken dampende stadsboulevards tot de surrealistische parken met ronde vakken als witte graancirkels. Van verlaten winkelstraten met kabouters zonder aanbidders tot de met transparant plastic wanden afgezette ingewanden van de supermarkten. Maar er gloort hoop. Yoga en fitness in de openlucht, honden als excuus om toch naar buiten te kunnen en het stadspark-ommetje als alternatief voor een beetje beweging. Zoals het opschrift voorspelt en dichter Mark Boninsegna constateert: het komt goed. Rotterdam hervindt vanzelf zijn ziel als de mensen uit hun schulpen kruipen en langzaam maar zeker de stad herkoloniseren.
Het komt goed
wanneer de dag lang
en als kapotgekookte spaghettislierten
zonder een mogelijk alternatief
in lege straten
en treinen
en metro’s
en bussen
alsof de engste film moet uitgevonden
schudden onze handen
denkbeeldig
die van vaders en moeders
en opa’s en oma’s
en omhelzen we kinderen
die niet weten wat
en hoe
de natuur weer opleeft
geeft ons moed
over een terugkeer
in al haar ontluikende glorie