Een mooie zomeravond in het Vroesenpark; de zon zakt langzaam weg, maar het is nog druk in het park. Mensen barbecueën, picknicken, frisbeeën en drinken met elkaar. De geur van houtskool komt je tegemoet, terwijl hondjes vrolijk in de rondte rennen en frisbees je om de oren vliegen. Tussen de massa staat Sander-Pieter Gladpootjes (30), alias de IJscoman.
Dit is de vaste standplaats van Sander-Pieter, SP voor intimi. Hij draagt een pet met zijn logo, een wit T-shirt met roze ijsje, een korte broek en een opvallende roze fanny pack met een surfend meisje erop. Al zes jaar staat hij hier met zijn ijskar, herkenbaar aan de knalroze parasol. Hij verkoopt met een vrolijk gezicht zijn ijsjes. Aardbei, citroen, vanille, stroopwafel, meloen. Twee buitenlandse dames komen erachter dat de oreo helaas al op is. Stellig zegt de oudere van de twee dat ze één bolletje wil, maar even later gaat ze toch overstag. Blijkbaar was het eerste likje toch verleidelijk lekker. “I’ll have two!” “Sure,” antwoordt SP. “You only live once!”
Kutstudie
Een ijscoman met schaafijs komt voorbijgereden en zegt hem gedag. “Ik zie je later en veel plezier met de wedstrijd vanavond”, antwoordt hij. Als er iets van het karretje valt, helpt hij zijn collega: “Dat komt door de kuilen in de grond, heb ik ook weleens last van.”
Hij verruilde “de kutstudie” Small Business and Retail Management voor een bestaan van ijsverkoper. Hij reist graag en veel. Naar Zuid-Amerika en Azië bijvoorbeeld. Hij wilde iets omhanden hebben als hij terug kwam. Aangezien hij van lekker eten en drinken houdt, koos SP voor ijs. Bovendien doet het hem aan vakantie denken. Mensen associëren ijs met iets vrolijks en hij kan altijd een leuk praatje met ze maken. IJs verkopen sluit bovendien aan bij zijn ideale bestaan van beach life, palmbomen en bier.
Kerstbomen
Van de ijsverkoop kan hij echter nog niet helemaal leven. Drie dagen in de week geeft hij daarom studieadvies aan het Zadkine: “Zodat die jongeren niet ook een kutstudie gaan doen.” Eerder heeft hij aan de hogeschool gewerkt bij het frontoffice waar hij naar eigen zeggen “baas van de nietmachines” was. Als het ijsseizoen voorbij is, verkoopt hij kerstbomen. Allebei seizoensgebonden producten dus stelt hij vol overtuiging: “Als je ijs en kerstbomen verkoopt, heb je een mooie bijverdienste.”
‘Als je ijs en kerstbomen verkoopt, heb je een mooie bijverdienste.’
Er komen weer klanten. Brazilianen, ze willen citroen. “I was in Brasil, last year, for the carnival.” Ze raden hem aan de volgende keer naar Salvador of Rio de Janeiro te gaan, waar carnaval het heftigst gevierd wordt. Ondertussen koelt het aardig af en wordt het tijd om te gaan. Eerst nog een laatste advies van de IJscoman: “Geniet van de kleine dingen des levens, zoals ijsjes.” Maar let wel op: “Voor je het weet, smelten ze, hoor!”
