Wie zijn lichaam wil laten verfraaien met een tatoeage, heeft in Rotterdam veel keuze. Twee bekende shops zijn Moose Tattoo aan de Kleiweg en Flaneur’s tattoo studio aan de Nieuwe Binnenweg. Beide eigenaars hebben een eigen kijk op het vak. Zo noemt de een zichzelf een tatoeëerder, terwijl de ander zichzelf vooral ziet als een kunstenaar.
Moose Tattoo: ‘Klanten worden familie van je’
“Mijn bijnaam kreeg ik tijdens een bezoek aan de VS – omdat ik vrij stevig ben”, vertelt Maarten ‘Moose’ van Gool (42). Sindsdien is iedereen me zo blijven noemen.”
“Ik ben geen tattoo-artiest of een kunstenaar”, zegt hij stellig. “Ik ben een tatoeëerder. Je ziet steeds vaker dat tatoeëerders zichzelf artiest noemen. Persoonlijk vind ik dat jammer. Het gaat namelijk niet om mij, de klant wil gewoon een tattoo.” Meedenken en adviseren doet hij wel. “Tattoos om vingers, of ander heel klein gedetailleerd werk, wordt zelden mooi. Dat raden we af.”
Tekentalent
Een tatoeëerder dus, maar wel een van de grootste van Rotterdam. Een echte allrounder. Moose: “Ik doe van alles. Van teksten tot old school. Of sleeves in het Japans – tijdloos.”
Als kind bleek Moose al een tekentalent. “Mensen moedigden me aan om naar het Grafisch Lyceum te gaan. Nooit gedaan. Ik kwam in de bouw terecht en later ging ik tatoeëren in de skatewinkel aan de Westblaak. Dat is nu twaalf jaar geleden en sinds acht jaar zit ik op de Kleiweg.”
Zelf was hij begin twintig toen hij zijn eerste tattoo liet zetten. “Ik wilde het altijd al, maar mijn moeder stelde telkens voor om nog een paar jaartjes te wachten.” Na de eerste tattoo ging het snel. “Inmiddels zit ik bijna vol, dus ik moet goed nadenken over wat ik nog wil zetten.”
Evelien is Mooses vriendin. Zij kreeg het tattoovirus te pakken, zegde haar baan in de hulpverlening op en leerde het vak van Moose. Die stap is kleiner dan het lijkt, vindt ze. “Een tattoo is mensenwerk. Het is iets heel persoonlijks en vaak raak je intensief met mensen in gesprek.”
Beetje mysterieus
Mikey tekent onderwijl een bloem voor een klant die in de wachtruimte zit. Tegelijkertijd ligt er een jongen op de bank bij Moose. Hij komt voor de volgende etappe van de tattoo op zijn been. Een pijnlijke plek. Gelukkig wordt er nog gekletst en gelachen. “Klanten worden een soort familie van je, doordat je dezelfde passie deelt”, zegt Evelien.
Moose vertelt liever niet over zijn werkwijze. “Dat is niet lullig bedoeld, maar het vak moet een beetje mysterieus blijven”, zegt hij. “Er is geen school waar je leert tatoeëren. Het is hard werken, veel oefenen. Dat maakt het ook heel mooi en speciaal.”
Gers Pardoel
“Weet je wat ook gers is?”, zegt Moose op de valreep. “Dat wij ook Gers Pardoel tatoeëren! Hij is een goede vriend en een vaste klant!”
Kleiweg 194a
3051 SL Rotterdam
010 848 39 26
Flaneur’s Tattoo Studio: ‘Een donkere huid is prima te tatoeëren’
Toen de Curaçaose Ramsley Flaneur (42) voor het eerst een Nederlandse tatoeageshop binnenliep, kreeg hij te horen dat hij met zijn donkere huid geen tatoeage kon nemen. Hij bedankte de man, vertrok en wist; gat in de markt! “Er was toen veel onwetendheid”, zegt Ramsley. “Een donkere huid is prima te tatoeëren, maar er zijn dingen waar je op moet letten. Wit, geel en roze vervagen snel. Rood, groen en zwart werken veel beter. Daarnaast gebruik je dikkere lijnen.”
Ramsley hield altijd al van tekenen. Tatoeëren doet hij van kinds af aan. Soort van. “Mijn vriendjes en ik namen naald en draad en een potje inkt en daarmee maakten we tekeningen op elkaars armen. Die zijn inmiddels helemaal vervaagd, hoor”, lacht hij.
Zijn eerste echte tattoo dateert van 1997. Hij liet haar zetten in Venezuela. “Ik werkte in Curaçao als lasser in de scheepsbouw. Toen dat bedrijf failliet ging, moest ik op zoek naar andere inkomstenbronnen.” Die eerste tattoo leerde hem zijn bestemming kennen. “Ik schafte de spullen aan en ben gaan oefenen.”
Kunstenaar
Flaneur’s Tattoo Studio opende zijn deuren in 2001. Aan de muren hangen tekeningen van Indianen en draken. Eigen werk. Ramsley is een kunstenaar en iedereen mag dat weten.
“In eerste instantie bestond mijn klantenbestand uit Surinamers, Antillianen en Kaapverdianen. Zwarte contouren met grijze schaduwen, dat komt prachtig uit op een donkere huid. Nu merk je nauwelijks dat ik gespecialiseerd ben in tatoeëren op donkere huiden. Mijn klantenkring bestaat tegenwoordig meer uit blanke mensen.”
Zoals Ingrid uit Harderwijk. Al eerder tekende Ramsley haar overleden Rottweiler op haar schouder. Ze trekt haar shirt omlaag en toont de tattoo. “Prachtig, hè? Het ís ‘m gewoon echt!” Vandaag krijgt ze een steenbok op een yin yang, over het dolfijntje heen waar ze na jaren wel op uitgekeken is.
Ramsley tekent het liefst zelf. Ontwerpen van anderen past hij altijd aan. Zijn leerlingen doen het ‘eenvoudige’ werk. Teksten bijvoorbeeld. “Begrijpelijk”, vindt Djovani (25). “Wij moeten nog leren en Ramsley kan gewoon veel meer. Wil je serieus genomen worden, moet je je op een gegeven moment distantiëren van tattoos die te eenvoudig zijn.”
Ramsley smeert de verse tattoo van Ingrid in met Bepanthen en maakt foto’s voor het archief. “Ooit ga ik terug naar Curaçao, in ieder geval voor een groot deel van het jaar”, antwoordt hij op de vraag waar hij nog van droomt. “Misschien naar de VS. Tatoeëren, conventies bezoeken. Je bent nooit te oud om te leren.”
Nieuwe Binnenweg 361
3023 EJ Rotterdam
010 476 14 46
