De Rotterdam glanst en glundert. De imposante drie-toren naast de Erasmusbrug is dit jaar uitgeroepen tot Best Tall Building in Europe. Verder is het gebouw genomineerd voor de Best Tall Building of the World, The World Architecture Festival Awards, The International High rise Award en de FGH Vastgoed Award. Enorme (inter)nationale waardering dus voor het multifunctionele bouwwerk van architect Rem Koolhaas dat een jaar na oplevering doet waarvoor het is bestemd: leven.
November 2013 werd De Rotterdam leeg opgeleverd en ontving projectdirecteur Mischa Molsbergen 7500 sleutels. Het gros daarvan gaf hij gelijk door: aan hotel nhow Rotterdam, het HMB restaurant, de gemeente Rotterdam (kantoorruimte) en Amvest (woonruimte). Samen zorgden zij, met alle events die in De Rotterdam plaatsvonden, het afgelopen jaar voor de nodige reuring in de verticale stad.
Achttien uur bedrijvigheid
Een jaar na de oplevering draait nhow Rotterdam met zijn BAR | KITCHEN volop, is HMB restaurant een succes en is ruim de helft van de 240 woningen bewoond. Ook heeft de gemeente haar intrek genomen en zijn de eerste kantoorruimten boven nhow verhuurd.
Met de aanwas van bewoners en gebruikers neemt de bedrijvigheid in het gebouw toe, en dat is precies de bedoeling. Molsbergen: “Het streven is achttien uur per etmaal levendigheid. Alles wijst erop dat dat gaat lukken.”
Rotterdam Square is de belangrijkste ontmoetingsplek in De Rotterdam. De hoge centrale hal heeft een levendige koffiecorner aan de straatkant en biedt toegang tot de twee restaurants met terras aan de kant van de Nieuwe Maas. Verder is de hal ‘semipermanent’ ingericht met zitjes die weg kunnen als de gelegenheid daarom vraagt. Afgelopen jaar was dat onder meer voor een modeshow, een fototentoonstelling, een kunstexpositie en een ondernemersontbijt. Molsbergen: “Alles wat levendigheid brengt en De Rotterdam verbindt met de stad.”
Onvoorstelbaar
De hal is ook de plek waar de constante stroom (internationale) bezoekers wordt verwelkomd: 80.000 sinds de oplevering. Molsbergen: “Het is onvoorstelbaar; ze komen hier uit de hele wereld naartoe om de bijzondere architectuur te zien. Molsbergen heeft zelfs de founders van het Museum of Modern Art uit Manhattan ontvangen. “Zulke bezoekers laat ik ook de stad zien en neem ik mee in de watertaxi naar de haven. Dan hoor ik dat ze nog nooit zo’n bijzondere stad en zo’n gebouw hebben gezien. Het is ook een on-Nederlands gebouw denk ik dan, maar als het ergens in Nederland moet staan, dan natuurlijk in Rotterdam.”
Op het moment van drukken waren de winnaars van de genoemde prijzen nog niet bekend.
Nelly (65) en Ger Hoogendoorn (68)
“Altijd als ik op het terras van het ss Rotterdam stond, zei ik tegen mijn collega-vrijwilligers: ‘Je zult dat uitzicht toch elke dag hebben.’ Nooit gedacht dat dat waarheid zou worden.
“Ger en ik wisten: als we ooit gaan verhuizen, dan naar een appartement in Rotterdam. Toen we de modelwoning in De Rotterdam hadden bekeken, zeiden we tegen elkaar: ‘We doen het niet.’ We woonden al ruim dertig jaar in een vrijstaand huis met een enorme tuin in Capelle aan den IJssel. De stap was te groot. Maar ’s nacht droomde ik van het appartement en waar ik de kattenbak zou neerzetten. Twee weken later hebben we dit appartement bekeken en zei ik: ‘We moeten ons huis maar te koop zetten.’ En Ger antwoordde: ‘Ja.’
We wonen hier nu bijna een jaar en vinden het geweldig. Dit appartement past ons als een handschoen en Rotterdam is fantastisch. Nog veel leuker dan we hadden gedacht.”
Toyah Waijers (29)
“Aan het eind van dit jaar werken er in de middentoren 3250 fte ambtenaren op 2300 flexplekken. Mijn thuisbasis in de 37e etage; van daar vlieg ik uit naar mijn opdrachtgevers in de stad.
Het is fijn zo met mijn communicatiecollega’s op één verdieping. Het was even wennen om geen eigen bureau meer te hebben, maar nu vind ik de vrijheid heerlijk. Voor kort overleg kan ik aan de ‘huiskamertafel’ terecht en als ik geconcentreerd wil werken zoek ik een stiltecabine.
Als communicatieadviseur was ik vanaf het begin betrokken bij de verhuizing naar De Rotterdam. Na de oplevering heb ik hier rondleidingen georganiseerd voor collega’s, zodat ze konden zien waar ze terecht zouden komen. De meesten waren ‘om’ zodra ze het uitzicht zagen en zijn heel blij dat ze hier nu zitten. Ik ook. Ik ben trots en dankbaar dat ik in dit enorm imposante gebouw mag werken, met de stad – waar ik het voor doe – aan mijn voeten.”
Chantal de Raaf (27) en Rolph Hensens (33)
“Toen dit nog een parkeerplek was, zeiden we al tegen elkaar: als ze hier gaan bouwen openen wij ons eigen restaurant in de plint. Vanwege de prachtige locatie en het uitzicht dat ze ons nooit meer afnemen; uniek in Rotterdam.
In het begin was het hier soms een spookpand. Toch wisten mensen ons te vinden. We zaten gelijk vol. Wat helpt is dat we bekende namen zijn in de stad. We hebben gewerkt bij sterrenrestaurants als Parkheuvel en Fred. De zakelijke klanten die we daarvan kennen volgen ons hier naartoe. Die steken graag de Erasmusbrug over om een of meer van onze 25 tussengerechten te kiezen – lekker kriskras van de kaart – en mooie wijnen te drinken.
Het is voor ons een lekkere gedachte dat HMB al goed liep toen De Rotterdam nog vrijwel leeg was. Nu er steeds meer gezellige drukte komt in het gebouw, kan het alleen maar nog beter gaan.”
Sander Creemers (36)
“De Rotterdam is een icoon in een stad in opkomst. En nhow Rotterdam is het enige hotel ter wereld dat van buiten en van binnen is ontworpen door Rem Koolhaas. Dat trekt zakenmensen, toeristen en Rotterdammers. Onze bezoekers zijn onze beste pr: vrijwel iedereen post een selfie met het magnifieke uitzicht.
nhow Rotterdam is een 4-sterrenhotel met een trendy 5-sterrenservice. Je krijgt altijd net iets meer dan je verwacht, of je nu komt vergaderen, overnachten of borrelen. Onze barprijzen zijn – in tegenstelling tot veel peperdure sterrenhotels – vergelijkbaar met die in de rest van de stad. Daardoor weten Rotterdammers die een avondje uit willen, ons steeds beter te vinden. Onze BAR | KITCHEN is zowel doordeweeks als in het weekend populair. En bij events boeken mensen hotelkamers: tijdens de Wereldhavendagen zat het hier stampvol en voor oud en nieuw waren de kamers met uitzicht op het vuurwerk al vroeg weg.”