Kloppend hart van Rotterdam

Frans eten zonder franje

Kim Hoefnagels Tekst
Lutfi Uzun Beeld

Rotterdam kent veel mooie en bijzondere plekken. Maar wat is nou het beste van Rotterdam? Gers!-initiatiefnemers Wouter van Lieburg, Edwin Veekens en Arjen van Riel gaan om beurten ‘op locatie’ bij hun favoriete plek in de stad. Deze keer kijkt Wouter van Lieburg mee met chef-kok Richard Meijer en gastvrouw Tessa van Beem van restaurant Mevrouw Meijer in het Oude Noorden.

In hartje Noord, op steenworp afstand van de Turkse bakkers, Surinaamse eethuizen en Hollandse slagers, vind je Mevrouw Meijer. Dit is het restaurant van chef-kok Richard Meijer en gastvrouw Tessa van Beem. Mevrouw Meijer kent een groeiende schare fans. Een van die fans is Wouter van Lieburg van Gers! “Een goede sfeer, lekker eten en mooie wijnen.”

De sfeer is huiselijk, inclusief vrolijk bloemetjesbehang en rood geblokte tafelkleedjes, maar het gebodene is serieus goed eten waar Wouter blij van wordt. Zoals gemarineerde rauwe tonijn met tomaat, ui en waterkers of ossenhaas met parmezaancrème, balsamicoazijn en gecarameliseerde ui. Zelfs een simpel eitje weet Richard om te toveren tot een heerlijk voorgerecht. Oeufs durs mayonaise in het Frans, en dat is wat het zegt: hardgekookte eieren met mayonaise, maar zijn versie is smakelijk versierd met haringkaviaar en Oost-Indische kers.

‘Mevrouw Meijer: alsof je bij iemand thuiskomt’ 

Parijs

Elke twee weken een nieuwe menukaart en alleen producten van het seizoen bij Mevrouw Meijer. “Waar haal je vooral je inspiratie vandaan?”, wil Wouter weten. Richard: “Parijse restaurants. Eén weekendje geeft inspiratie voor zo’n vier à vijf menukaarten. Daar merk je dat de Franse keuken niet alleen stokbrood of confit de canard is. Er gebeurt veel meer. In Parijs doe ik ideeën op, waarmee ik zelf ga experimenteren. Of het nu heel klassiek is of heel vernieuwend.”

Eten bij Mevrouw Meijer is volgens Tessa en Richard ‘goed eten zonder veel poeha’. “We hebben allebei moeite met zaken waar de bediening volledige spreekbeurten houdt over wat er op het bord ligt”, vertelt Richard. “Wij willen liever dat je praat met het gezelschap met wie je bent.” Tessa: “Laat mensen maar achterover leunen. Wij regelen het allemaal.” Wouter: “Ja, en met verve. Als ik bij jullie eet, is het altijd goed. Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik dacht: mwah, dit valt me tegen. Dat vind ik knap. Hoe doen jullie dat toch? Richard: “Het in huis zien te krijgen van de juiste basisproducten is eigenlijk het halve werk. Er is niet één groothandel waar ik binnenloop en een bestellijstje invul. We hebben verschillende leveranciers, sommige ken ik al achttien jaar, maar het blijft zoeken, onderhandelen.”

Madame Maigret

Een van die leveranciers is Guus van Otterloo, een bevlogen wijnhandelaar en geestelijk vader van Mevrouw Meijer. Of beter gezegd: van Madame Maigret, want zo heette het restaurant aan de Gerard Scholtenstraat ruim vier jaar geleden. Tessa: “Dat was een favoriet zaakje van ons allebei. Toen Guus belde met de vraag of we het wilden overnemen, hebben we meteen ‘ja’ gezegd. Maar er moest wel een andere naam komen, want we zijn nu eenmaal geen Madame Maigret, wij zijn wij.” Wouter: “Ja, in eerste instantie dacht ik, jullie hebben de naam vernederlandst. Pas later kwam ik erachter dat ‘Meijer’ Richards achternaam is.” Tessa: “De hulp-kok bij La Pizza, waar we hiervoor werkten, noemde Richard nooit bij zijn voornaam of chef, maar altijd meneer Meijer. Daarom is uiteindelijk Mevrouw Meijer geworden, zodat ik ook in het verhaal zit. En het klinkt gewoon gezellig, alsof je bij iemand thuiskomt. Natuurlijk is het ook een dikke knipoog naar Madame Maigret.” Richard: “Wist je trouwens dat er best veel Meijers zijn? Elke mevrouw Meijer viert hier haar verjaardag.”

‘In Parijs doe ik ideeën op waarmee ik zelf ga experimenteren’ 

Het moge duidelijk zijn, Mevrouw Meijer is Richard én Tessa. “We zitten echt op één lijn. We hebben dezelfde ideeën over kwaliteit en doen daar geen concessies aan”, zegt Tessa. Richard: “Ja, het is luchtig gepresenteerd, maar we zijn wel serieus.” Dat die insteek goed werkt, blijkt wel uit de populariteit van het restaurant. Alle 40 stoelen zijn steevast gevuld. Wie verzekerd wil zijn van een tafeltje, doet er dus goed aan van tevoren te reserveren.

Wijnbar

Komt er nog uitbreiding? Richard: “Ik zou het heel leuk vinden om een bar à manger te openen, een wijnbar waar we simpele hapjes serveren. Of een grote brasserie met lange tafels en een kip aan het spit. Toch is de kans dat dat gaat gebeuren klein, want dan moeten we veel dingen uitbesteden en we doen liever alles zelf. Het is gewoon veel te leuk!”

Gerard Scholtenstraat 37b
3035 SC Rotterdam
(010) 466 33 67