Kloppend hart van Rotterdam

‘We zien net de spits van de watertoren’

Esther Wienese Tekst
Chris Bonis Beeld

Wie: Lisette Lusse (38) en Wim Stoppelenburg (49) Wat: Zij key accountmanager bij Continu en hij sign-maker bij The Letterfreak Waar: Kralinger Esch Leonidas

“Dit is onze kleine droom die waarheid is geworden”, verzuchten Lisette Lusse en Wim Stoppelenburg op hun dakterras in ontwikkeling. De afgelopen jaren bouwden ze – met absurd veel tegenslag – hun eigen vrijstaande huis in de nieuwe wijk Leonidas tussen de Kralingse Zoom en de Abram van Rijckevorselweg. Volgende maand moet het af zijn want dan geven ze er hun trouwfeest. “Als je samen een huis kunt bouwen, kun je samen alles aan, zeggen ze toch.”

Vijf jaar geleden schreef het koppel zich in voor een kavel van tweehonderd m2 van het project ‘Wonen in het groen’ op de voormalige locatie van hockeyclub Leonidas. Sindsdien is hier ‘de eerste duurzame wijk van Nederland’ verrezen. Van de 46 vrijstaande woningen zijn sommige al drie jaar bewoond; huizen uit latere fases worden afgebouwd. Elk huis is uniek qua vorm en afmeting. Wat overeenkomt zijn de kleurige houten gevels en de technische duurzaamheid.

Rakkers

Het huis van het tweetal heeft onder meer zonnepanelen, een warmteboiler en een warmteterugwin-installatie. Lusse: “Alles in deze wijk wordt voorbereid om op termijn energieneutraal te kunnen leven.”

“Wij wonen hier niet omdat we van die groene rakkers zijn, hoor”, bekent Stoppelenburg. “We hebben dit perceel gekozen vanwege de prachtige combinatie van groen en stad. Maar zonnepanelen zijn wel van deze tijd en het is leuk om te zien dat de elektriciteitsmeter terugloopt.”

Spits

Het huis is 150 m2 groot, verdeeld over een woonkelder, keuken en zithoek op de begane grond en een slaapverdieping. Rondom komen houten terrassen en zodra ze weer wat gespaard hebben maken ze het dakterras groen. Als ze ’s ochtends de gordijnen van hun slaapkamer openschuiven, en als ze op het dakterras genieten van de avondzon, zoeken hun ogen de spits van de oude watertoren in de Esch. “Het is hier zo groen. Dit is het enige waaraan je kunt zien dat we in Rotterdam wonen.”

Wipkip

En het wordt nog veel groener. Zodra de bestrating klaar is, start de gemeente met het planten van groene struiken die dienst gaan doen als erfafscheiding. Tegelijkertijd ontfermt de Vereniging van Eigenaren zich over de groenstrook naast het huis van Lusse en Stoppelenburg. Dat wordt een gezamenlijk parkje. Lusse: “Er komen bomen, een kronkelpad, banken en speelmogelijkheden van natuurlijke materialen voor kinderen. Knalgele plastic wipkippen komen deze wijk niet in.”