Gers! doet mee aan de Roparun. Een estafetteloop van ruim vijfhonderd kilometer van Parijs en Hamburg naar Rotterdam. Het Gers!-team gaat de komende tijd via verschillende ludieke acties zoveel mogelijk geld inzamelen. Alle opbrengsten komen ten goede aan zorg voor mensen met kanker. De teamleden vertellen om beurten wat hen bezighoudt. Dit keer: Leonie Hoekstra, teamcaptain Gers! Hamburg
Waar een mailtje naar aanleiding van één Facebook-oproep niet toe kan leiden. Liggend in mijn bed (ja, echt waar!) heb ik het lef spontaan te reageren op een oproep van Gers! Voor mij tot op dat moment een Facebookpagina met mooie Rotterdamse plaatjes.
Gers! gaat het avontuur Roparun aan en zoekt teamleden. Omdat het nog onzeker is of het team dat ik in 2014 opgezet heb, meegaat in 2015, reageer ik. Ik baal als een stekker als ik een berichtje binnenkrijg dat ik niet bij de eerste selectie hoor. Waarom? Ik sta op een punt in mijn leven waarop ik toe ben aan nieuwe uitdagingen en het ontmoeten van nieuwe mensen. Misschien is dit ergens wel een manier om ook zaken achter me te laten. Daarnaast ben ik een echte Roparunverslaafde met zes edities in the pocket.
Teamcaptain
En wat ben ik ook verrast als ik enige tijd later een telefoontje krijg van Edwin Veekens of ik nog enthousiast ben….uuuuhmm, ja!
Ik voel me vereerd en vraag me tegelijkertijd af of ik waar kan maken wat er door een mede-Roparunner over me vermeld is. Hoe stoer ik aan de buitenkant misschien soms ook overkom, ik twijfel altijd aan mezelf. Ik loop er soms tegenaan dat het zo verdomd lastig is dat mensen daar niet doorheen willen prikken en probeer te leren me kwetsbaar op te stellen. Welke dertiger tegenwoordig niet?
Maar aan één ding twijfel ik niet; dat ik vol voor zaken ga. Als ik me geef, dan is het voor de volle 100 procent en dat zal ik ook hiervoor doen.
We leuren ons suf voor sponsors en schromen niet om de collectebus brutaal onder ieders neus te duwen
Mooi avontuur
Inmiddels heb ik kennis mogen maken met een groot deel van de leden van het Gers!-team. Ik ben verrast dat het mogelijk is om in zo’n korte tijd vijftig totaal verschillende mensen bij elkaar te krijgen en een echt teamgevoel te creëren. Iedereen met zijn eigen persoonlijke verhaal, karakter en reden, maar met één drijfveer: met z’n allen een mooi avontuur aangaan en iets betekenen voor mensen die de strijd van hun leven strijden tegen de ziekte kanker.
Even vergeten
Mensen beseffen zo weinig dat er meer is dan onderzoek en genezing; kanker kruipt in een leven en verpest zoveel… Uiterlijk, een baan, kind kunnen zijn en soms zelfs een toekomst van iemand, een gezin, een kind of ouder. Hoe bijzonder kan dan een moment van genieten zijn? Een moment dat men even mag vergeten wat er speelt en gewoon mag leven, misschien zelfs even mag vergeten dat er geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven. Of gesteund kan worden in afscheid nemen op een zo prettig en waardig mogelijke manier. Dat is waar de Stichting Roparun voor staat. Het is bijzonder mooi en ik ben trots een bijdrage te mogen leveren aan dit bijzondere avontuur in 2015.
Brutaal
Waar dit naar toe zal gaan? Ik heb geen idee. Momenteel hebben we in de voorbereiding verhitte discussies over hoe basic we gaan en of een koffiezetapparaat en Big Green Egg meegaan. We leuren ons suf voor sponsors en schromen niet om de collectebus brutaal onder ieders neus te duwen. Vanavond hoor ik dat we twee auto’s meekrijgen van een kinderopvang! Ik zit te stralen en ben oprecht trots op mijn mederoparunners en leden van het Gers!-team
Met Gers! gaan we aan avontuur aan waarmee we onszelf uitdagen om een mooie sportieve prestatie in teamverband neer te zetten en een waanzinnig bedrag op te halen voor de Stichting Roparun.
Ik ga ervoor… doen jullie mee?
Greetz,
Leonie Hoekstra