Kloppend hart van Rotterdam

‘Rotterdam bruist, maar nu niet’

Sander Grip Tekst
Marieke Odekerken Beeld

“Ik ben blij dat ik door kan werken en ik ben blij dat jij niet met je badhanddoek bij de bushalte staat. Wij zijn er nu voor noodzakelijke reizen. Dat maakt het wel minder gezellig. Rotterdam bruist, maar nu niet. Het is thrillerachtig: ik rijd door een spookstad en ik mis de mensen die er normaal wel zijn. Dat ik langs het Zuiderpark kom en naar een barbecueënd stel roep: bij de volgende rit voor mij ook een carbonaatje! En dan krijg ik hem ook, hè. Dat is toch humor?

Er zijn nu zoveel minder mensen en dat is jammer, want zij maken dit de mooiste job die er is. Ik doe het al 23 jaar en geniet elke dag. Normaal ben ik ook net de buurtsuper. Ik heb vaste klanten, die ik steeds een beetje beter leer kennen. De man die elke dag met zijn broodtrommeltje instapt en naar station Lombardijen gaat. De meneer die bij het instappen zegt: ‘Breng je me effe thuis?’ En dan zeg ik altijd: ‘Dat probeer ik wel, maar je komt steeds bij me terug.’

‘Ik heb nog nooit een pedaalemmer zo snel zien opspringen!’

Ik rij al vanaf het eerste moment in de coronacrisis. Het is doodstil op de weg. Ik zie vooral lijkwagens, dat is echt opvallend, en zo af en toe een malloot die denkt dat hij nu 120 mag op de Dorpsweg. En in het begin voelde ik me net de privéchauffeur: mochten mensen niet meer voor instappen en daardoor zeiden ze ook niks meer tegen me. En je maakt rare dingen mee. Zoals die meneer die met zijn net gekochte pedaalemmertje op een uitklapbankje was gaan zitten. Stapt er een kerel in die tegen hem aan gaat zitten. Ik heb nog nooit een pedaalemmer zo snel zien opspringen!

Heel soms maken mensen misbruik van de situatie. Dan zie ik iemand instappen en hoor ik niet het piepje van de automaat. Dan denk ik: de reglementen zijn niet anders, hoor, en je krijgt van mij nog steeds dezelfde service. Mijn beloning is dat jij gewoon betaalt. Bij de bakker krijg je ook geen gratis brood.”

Tonnie Bracht – Buschauffeur RET

Sander Grip en Marieke Odekerken brengen met ‘Helden van de Stad’ een ode aan alle mensen in Rotterdam die de stad draaiende houden tijdens de coronacrisis.