De in Turkije geboren Nihal Kizilca (63) is niet alleen poeslief, maar ook beresterk. Zelfs een verwoestende aardbeving en verlammende beroerte kregen haar niet klein. Het is bewonderingswaardig hoe zij met deze rugzak en culturele achterstand onbevangen haar vleugels spreidt in Nederland.
De Turkse aardbeving in 2000 heeft Kizilca, haar man en twee zonen naar Nederland doen emigreren. Ons land was hen niet geheel onbekend. In 1976 kwam haar man ook al deze kant op om te studeren en in 1988 is Kizilca hier bevallen van haar eerste zoon. Na de aardbeving heeft het gezin drie maanden bij een vriend in Rotterdam gewoond: “In Rotterdam konden we geen huis krijgen, dus zijn we naar Schiedam uitgeweken”, vertelt ze. Kizilca is meer dan tevreden: “Het is fijn. De mensen zijn aardig, het is rustig en voorzieningen zijn binnen handbereik.”
De angstaanjagende aardbeving heeft van Kizilca allesbehalve een bang vogeltje gemaakt. Met open armen heeft zij de nog onbekende wereld verwelkomd. “Al vlug ontdekte ik de stad”, vertelt ze trots. “Ik volgde een taalcursus en deed vrijwilligerswerk bij een kinderopvang. Dat leverde een betaalde functie als groepsleider bij een crèche op.”
Na vijf jaar ging de crèche failliet, waardoor Kizilca geen werk meer had. Tijdens een babbeltje met goede vriendin Dina ontstond het idee een wandelclub op te richten. Vol goede moed deed Kizilca er alles aan vrouwen van verschillende culturen enthousiast te krijgen. “Ik sprak vrouwen aan op straat, in de supermarkt, bij de basisschool… En bij de dokter legde ik folders neer. Hij verwijst nu zelfs mensen door, omdat wandelen zo gezond is.”
‘Het is fijn. De mensen zijn aardig, het is rustig en voorzieningen zijn binnen handbereik’
Drie keer per week wandelen de vrouwen een uurtje, waarna zij gezellig theedrinken in clubhuis Het Puttertje. Ook ondernemen de dames gezamenlijk activiteiten die zij niet alleen aandurven, zoals een bezoekje aan de bioscoop.
Dat de vrouwen dikke vriendinnen zijn geworden, bleek vooral toen Kizilca afgelopen september werd getroffen door een beroerte. Alle dames waren aangeslagen en schoten haar te hulp om er weer bovenop te komen. Op 25 januari werd Kizilca’s terugkomst hartverwarmend gevierd met een lunch in Het Puttertje. Gelukkig gaat het steeds beter met haar. Stapje voor stapje.