Hij verkoopt de beste sambal van Rotterdam, beweren zijn fans. Als je hem tegenkomt, dan heb je geluk. Geluk dat je een handje kunt helpen door ’s avonds op kroegentocht te gaan in de binnenstad; de Sambalman heeft zo zijn vaste adresjes. Maar wie is die man toch?
Na een lange zoektocht en veel afspraken die niet doorgingen, lukt het dan toch om de Sambalman te spreken. Hij blijkt zichzelf Dr. Mau te noemen. “Ze noemden me vroeger altijd de vrouwendokter, omdat ik het zo goed bij de vrouwen deed. Mau is een afkorting van Maurice, mijn echte naam. Ik ben mezelf Dr. Mau gaan noemen toen ik sambal ging verkopen.”
Maurice komt oorspronkelijk uit Suriname, maar woont ruim dertig jaar in Nederland. Begin jaren tachtig begint hij met het maken van sambal. “Ik kreeg zomaar een ingeving dat dit me leuk zou lijken. En toen dacht ik: weet je wat, dat ga ik proberen. Ik heb het mezelf geleerd en ben gewoon aan de slag gegaan. Ik vond het nog leuk ook. In het begin maakte ik het alleen potjes voor de lol en gaf ik alles gratis weg aan kennissen of vrienden. Of ik at het zelf op.”
Huwelijk op de klippen
Door de jaren heen wordt Maurice steeds beter in het maken van sambal. “Mijn vrienden vroegen me vaak waarom ik het niet ging verkopen. Maar het was voor mij gewoon een hobby.” Totdat hij een paar jaar geleden zijn baan verloor en ook zijn huwelijk op de klippen liep. “Ik wist even niet meer wat ik met mijn leven aan moest. Misschien moet ik toch maar sambal gaan verkopen, dacht ik. Zo gezegd, zo gedaan.”
Op maandag doet Maurice inkopen bij de groothandel en op dinsdag en woensdag staat hij thuis in zijn keuken sambal te maken. Vanaf donderdag tot en met zondag rijdt hij op z’n fiets door de stad. Zijn aanhangwagen is dan volgeladen met zo’n zeventig sambalpotten. Hij heeft twaalf verschillende soorten, de Gele Hot, Ketjap Sambal en Uien Sambal zijn het populairst.
Fietsen door de stad
Zijn fietstocht begint op Zuid en meestal rijdt hij dan via Rotterdam-West naar het centrum en Noord. Soms pakt hij Vlaardingen er ook nog bij. Hij verkoopt zijn pittige goedje aan mensen op straat, cafégangers en horeca-uitbaters. En natuurlijk maakt hij van alles mee, vooral in de cafés. Regelmatig gaan licht beschonken mannen onderling een weddenschap aan en nemen een volle hap sambal uit een net aangeschaft potje. Maurice: “Soms kunnen ze dan geen adem meer halen. Uit paniek nemen ze een slok bier om het weg te spoelen, maar dat maakt het alleen maar erger. Je kunt het beste een hap suiker nemen. Dat helpt direct.”